หวนคืนสู่ปัจจุบัน…
นับตั้งแต่การประมูลราตรีนั้น วันเวลาก็ล่วงเลยมาหนึ่งเดือนอย่างรวดเร็ว จางลี่จ้องมองบุปผางดงามที่อยู่เบื้องหน้านางพลางทอดถอนใจ เมื่อนึกขึ้นได้ว่านางไม่อาจจะใจอ่อนและยอมปล่อยเหยื่อชั้นดีเช่นจูจื่อรั่วลอยหลุดมือไปได้
“น้องจื่อรั่ว หากมีวันหนึ่งที่เจ้าต้องยอมแลกระหว่างสิ่งที่เจ้าปรารถนากับศักดิ์ศรีของเจ้า เจ้าคิดว่าเจ้าจะเลือกสิ่งใด?” แม่เล้าจางจ้องมองใบหน้างดงามปานล่มเมืองของจูจื่อรั่วด้วยความรู้สึกผิด ทว่านางเองก็ไม่อาจที่จะก้าวถอยหลังได้แล้วจริงๆ
จูจื่อรั่วนิ่งคิดเพียงครู่ก่อนจะกระดกสุราดอกท้อดื่มจนหมดจอก “ท่านกำลังจะบอกอะไรข้าหรือไม่?”
“ข้าแค่อยากจะรู้ มิได้หรือ?”
นิ้วมือเรียวค่อยๆ เคาะลงบนโต๊ะเป็นจังหวะอย่างใช้ความคิด สิ่งที่แม่เล้าจางถามคล้ายจะมีความนัยแอบแฝงจริงๆ
“หากเมื่อถึงเวลานั้นจริงๆ ข้าคงต้องลองชั่งน้ำหนักดูกระมัง ว่าระหว่างสิ่งที่ข้าปรารถนากับศักดิ์ศรีขอ
