ช่วงเย็นวันเดียวกัน...
อิฐมาหาแตงกวาที่ห้องตามที่เขาได้บอกกับเธอไว้ แต่ช่วงบ่ายที่ผ่านมาแตงกวาใช้เบอร์ของเพื่อนโทรเข้าเบอร์ของตัวเองเพราะเธอเพิ่งรู้ตัวว่าโทรศัพท์หาย แต่พอคนรับสายเป็นอิฐเธอก็โล่งใจเพราะอย่างน้อยมันก็ไม่ได้ไปอยู่กับคนอื่น แต่เธอกลับโล่งใจได้ไม่นานเพราะคนเจ้าเล่ห์ที่เก็บโทรศัพท์ของเธอได้นั้นกลับยื่นข้อต่อรองเพื่อแลกกับการคืนโทรศัพท์ให้เธอ โดยเขาบอกว่าจะมานอนค้างที่ห้องของเธอตลอดทั้งอาทิตย์นี้และห้ามเธอมีข้อแม้ ตอนแรกแตงกวาไม่ยอมแต่สุดท้ายก็ตอบตกลงเพราะอิฐบอกว่าจะโอนเงินรวมยอดให้เธอเลย อิฐเองก็ขำกับความสัมพันธ์แบบงงๆ ของเขากับแตงกวา....
และตอนนี้เขาก็พาตัวเองมานอนยาวอยู่บนโซฟาภายในห้องของเธอแล้ว
“พี่อิฐเมื่อไรจะคืนโทรศัพท์หนู?” แตงกวาที่ถือตะกร้าผ้าอยู่ยืนมองเข้าที่นอนไขว่ห้างกินไอติมสบายใจอยู่บนโซฟากลางห้องของตัวเอง
“เมื่อไรก็เมื่อนั้นแหละ” ตอบกลับอย่างไม่ได้ใส่ใจค
