Tough Hunks Series 13 : Guiller The Avenger

Chapter 4

Baka hindi nga siya matutulungan ni Tatum sa nais niya. Ina forced herself to accept the cold hard truth as she stared at the angelic face of her sleeping son. Bente-kwatro oras na ang nakalipas simula no'ng magkita sila ni Tatum. Ni wala man lang siyang natanggap na tawag mula rito. Mukhang nabigo siya sa pakay niya sa lalaki.

Back to square one.

"Mommy, ang sakit."

She nearly fell off the bed at the sound of her son's drowsy voice. Nang mapatingin siya rito, napagtanto niya na mahigpit pala niyang hinawakan ang kamay ng anak niya.

As her chest tightened with the shame of knowing she'd brought him pain, she loosened her grip and moved her hand to his cheek.

"Sorry, my little one, hindi naman intensyon ni mommy na saktan ka." Hinaplos-haplos niya ang pisngi ng bata. "Bumalik ka na sa pagtulog, baby."

Pumikit ulit ang anak niya, his breathing slow and steady as he fell asleep again. Minsan nga naiinggit siya rito, ang dali kasing makatulog ni Rafael sa tuwing malalapat na ang unan sa ulo nito, at higit sa lahat tulog-mantika talaga ito once dadalawin na ito ng antok.

Samantalang si Ina, hindi na niya matandaan kailan ang huling pagtulog niya ng mahabang oras. Kadalasan kasi mga dalawa o tatlong oras lang ang tulog niya gabi-gabi. Siguro huling nagawa niya ito noong hindi pa niya nakilala si Victor.

With a sigh, she stretched out next to her son, propping herself up on one elbow to gaze down at Rafael's sweet face. Noong nag-labor pa siya rito, inisip talaga niya kung paano na lang kung magmana talaga kay Victor ang lahat ng features ng anak niya, pati na rin ang ugali nito. Pero buti na lang sabi ng iba na female version daw niya si Rafael, at 'yong dimples ng bata ay nagmana sa lolo nito.

Pero kahit pa nagmana sa itsura ni Victor si Rafael, wala namang problema iyon sa kanya. Minahal naman talaga niya si Victor. From the day he was born, Rafael had been his own little person - strong willed, quick to laugh, and unbelievably sweet.

"Akin ka lang, anak." bulong niya, at hinawi niya ang iilang hibla ng buhok ng anak na humarang sa noo nito. "Hindi ako makakapayag na mapunta ka sa ama mo."

Tuloy naisip niya na baka nagdududa si Tatum tungkol sa anak niya kung kaya't nagpasya na lang ito na tanggihan ang alok niya. At baka nagsuspetsa rin ito sa totoong koneksyon niya kay Victor.

Noong pumunta siya sa bar, plano naman talaga niyang sabihin kay Tatum ang totoo - pati na rin ang kaugnayan niya sa rebeldeng grupo na United Freedom Fighter at kung sino talaga ang totoong ama ng anak niya.

But her resolve had wavered when she'd glimpsed the look in Tatum's hunter-black eyes after she'd said Victor's name. Masasabi niya talaga na tila may kinimkim ngang galit ang lalaki sa huli. Murder and hatred and simmering rage.

Napagtanto niya kasi sa mga sandaling iyon na kapag malaman nito na si Victor ang ama ni Rafael, baka pati siya ay mabuhusan ng galit nito at agarang tanggihan ang alok niya.

Kaya nagsinungaling na lamang siya rito. Grossed over certain facts, made up a fake lover. Sana lang sapat na 'yong sinabi niya para makumbinsi si Tatum, sana lang nakita nito na pawang totoo ang sinabi niya, at kung gaano na katindi ang sitwasyon niya para maisip nito na tulungan siya.

Pero mukhang nagkamali nga siya. At tila mabibigo rin ang plano niya.

With a heavy sigh, she rose from the bed ang glanced around the motel room, growing pale when she spotted a big black cockroach roaming across the linoleum floor. Bigla namang nawala sa paningin niya ang ipis, malamang nagtago ito sa ilalim ng dresser, tuloy hindi na naman siya makatulog sa gabing iyon nang dahil lang sa ipis. May phobia pa naman siya sa mga ipis at gagamba.

She drifted to the tiny kitchenette and sat on one of the uncomfortable chairs around the white plastic table. "Pakiusap lang ipis kung saan ka na naroroon, wag mong gapangin 'yong mga paa ko," aniya, saka hindi man lang niya nilubayan ng titig ang ilalim ng dresser.

Inabot niya ang kanyang laptop na nasa mesa lang, tas binuksan niya ulit ito. Napili kasi niya ang motel na iyon sa tatlong magkalapit na motel na pinagpilian niya kasi ito lang ang may tanging wifi connection. Dali-dali naman niyang pinindot 'yong internet browser saka tinipa niya 'yong website ng isang airline company. Magpapa-book ulit siya ng flight para sa kanilang dalawa ni Rafael sa parehong identity pa rin na kasalukuyang ginagamit nila. Pero once makaabot na sila sa kanilang destinasyon, lalakarin na naman niya ang mga panibagong papeles nila.

Ngunit saan nga ba sila pupunta? Sa Europe kaya? O di kaya sa New Zealand na lang? Marami namang lugar na pwede nilang mapagtaguan.

Sana wala ng ipis kung saang lugar man sila mapunta.

Argh! She remembered hearing that the outback had some crazy bug statistic, something like more than two hundred thousand different species of insects...

My Goodness! Saang parte kaya ng mundo na walang ipis? Sa Canada kaya? Hindi kasi niya narinig na may ipis doon. She need to find a place out west, or maybe up in the mountains somewhere.

Nang maging abala siya sa kalagitnaan ng paghahanap ng flight schedule ay bigla naman siyang nagulantang sa isang katok.

Ina felt all the color drain from her face. Unang sumagi sa isip niya na baka natunton ulit sila ni Victor. Gaya no'ng nangyari noon sa Turkey kung saan sila huling natunton ni Victor. Pero kung natunton nga sila ni Victor, hindi naman mag aksaya ang lalaki na kumatok pa, kasi sa pagkakaalam niya sa ugali ni Victor na impatient ito, kaya for sure pwersahang bubuksan ng mga tauhan nito ang pinto.

Humugot muna siya ng isang malalim na hininga, saka niya kinuha ang kanyang kalibre .45 na nasa likod lang ng kanyang laptop. Hinawakan niya ang baril gamit ang dalawang kamay niya, at nagtungo na siya sa may pinto. She left the flimsy metal chain on as she inched open the door and peered out.

A pair of vivid brown eyes glared at her. Nakahinga naman siya ng maluwag nang makita niyang si Tatum iyon. Ayie! Pinuntahan talaga siya nito.

"Nandito ka," bulalas niya, as she fumbled to unhook the chain. Binuksan niya agad ang pinto at iminuwestra niya ito na pumasok.

He stepped inside, his muscular body vibrating with reluctance and distrust. Ina's heart did a little somersault as his scent surrounded her. When she noticed the way his pants clung to his rock-hard thighs her pulse took off in a gallop. Hindi niya kasi akalain na makakakita pa pala siya ng seksing lalaki sa tanang buhay, and her reaction to his maleness annoyed her.

Nabaling naman ang paningin ni Tatum sa hawak niyang baril, at nakita niya ang pag-angat sa isang sulok ng labi nito. "Alam mo kaya ang paggamit sa bagay na 'yan?"

Napakibit-balikat siya. "Point and shoot, tama?"

"Parang ganon nga."

Hindi naman niya maiwasan ang sarili na mapatingin sa mapupulang labi ng lalaki, which was far more sensual than she'd realized. His lips were surprisingly full, and the dark stubble above his upper lip and slashing across his strong jaw painted a blatantly masculine picture.

"Tapos mo ng pag-aralan ang mukha ko?"

Ang tila nangangantiyaw nitong boses ang nagdulot sa pagkapahiya niya at pamumula sa mukha niya. s**t na malagkit, nahuli ba naman siya ng mokong na nakatitig sa mukha nito. Pero pwede namang magpaka maginoo ito para hindi siya mapahiya.

Bakit mukha ba itong maginoo?

Well, hindi na siya dapat umasa na magpaka maginoo ang isang lalaking tulad nito.

Napalunok si Ina, sana lang hindi halata rito ang pamumula niya. "So can I assume you're agreeing to help me?"

Rather than to respond, he gestured to the two suitcases sitting beneath the painted-shut window. "Mga gamit mo ang mga iyan?"

"Eh kanino pa ba?"

Inignora lang nito ang pagkasarkastiko niya, at sa halip ay may kinuha ang lalaki mula sa back pocket nito na isang gadget. He flicked a button, then strode across the room and swept the device over her bags. A steady beeping pierced the air. Napagtanto agad ni Ina na baka sinuri nito ang kanyang mga kagamitan kung wala ba itong tracking device.

Nang matapos ito sa kanyang suitcase, napalingon naman ito sa kama kung saan natutulog ang anak niya. "Dinala mo pala rito ang anak mo." He sounded annoyed.

"Of course I do." Naiirita ring sagot niya.

Tatum's biceps flexed as he crossed his arms. "Hindi siya pwedeng sumama sa'tin."

"He has to. Wala akong pagbibilinan sa kanya."

He slanted his head. "What about your parents?"

"Hindi ko na muling nakita pa ang mga magulang ko sa loob ng tatlong taon," mahinang saad niya rito.

Still looking irritated, Tatum grumbled something unintelligible and marched toward her. "Spread your legs, arms out to the side."

Indignation seized her insides. "Pardon me?"

"Titingnan ko lang kung may nakakabit bang wire sa katawan mo. Pati na rin ang anak mo."

Napataas si Ina sa isa niyang kilay. "Akala mo ba na kaya kong lagyan ng wire ang apat na taong gulang kong anak? Sino bang ina ang kayang gumawa niyan?"

"You'd be surprised." Those brown eyes watched her expectantly, and when she didn't move a muscle, he gave a low chuckle. "Hindi ka maaring sumama sa'kin unless sigurado ako na wala ngang kaduda-duda sa'yo, so either you let me pat you down, or I walk right out the door, sweetheart."

Mukhang namumula ulit ang pisngi niya. Pat her down? Gosh, hindi maaring basta na lang niyang ipapahawak sa lalaki ang katawan niya. Kahit pa ba dulo ng daliri niya.

Ngunit ano pa nga ba ang pagpipilian niya?

Nilunok na lamang niya ang kanyang pride, she widened her stance and lifted her arms.

Matapos ang dalawang segundo, Ang malalaki at makalyong mga kamay ni Tatum ay nagsimula ng maglakbay sa katawan niya na para bang pagmamay-ari nito iyon.

Nagsimula ito sa ibabang bahagi ng katawan niya, tas pumaibabaw ito papunta sa gitna ng mga hita niya. Nagdulot naman ng init sa katawan at paninindig sa lahat ng balahibo niya ang simpleng paghawak nito sa balat niya. Her pulse quickened when his hands neared her midriff. He patted her belly, her back, her shoulders, while she stood there, cheeks scorching, heart pounding.

Bakit ba may kakaibang epekto sa katawan niya ang simpleng paghawak ng lalaki sa kanya?

Siguro dahil tatlong taon na siyang celibate kaya hindi na siya dapat magtaka pa.

Right, that had to be it. At hindi dahil kay Tatum. Bawat tao naman siguro ay may...libog. Matagal na rin kasing hindi siya naugnay sa isang lalaki.

Tatum's hands suddenly cupped her breasts, and Ina squeaked in protest. The sudden contact confused her n*****s as much as it confused her brain, because those two peaks puckered at once and strained against the front of her T-shirt.

"Wala ka palang bra," komento pa ni Tatum. "Mas okay naman kasi mas convenient nga."

Outrage and mortification mingled in her blood. "Hindi ako nakasuot ng bra kasi patulog na sana ako, hindi dahil nahulaan ko na darating ka at kapkapin ang buong katawan ko."

The corners of his mouth twitched as he dropped his hands from her chest. "I meant convenient in another sense, sweetheart. Dahil kadalasan sa mga nakalagay na tracking device lalo na sa isang babae ay doon ilalagay sa kanilang bra - either ilalagay sa straps o sa likod ng bra cups. At dahil wala ka ngang bra, kaya hindi mo na ako pinahirapan pa."

"Oh." Mukhang napahiya na naman siya rito dahil nag assume ulit siya ng ibang bagay. For Pete's sake.

"Laptop mo 'yan?" tanong nito at tinuro 'yong MacBook na nasa ibabaw ng mesa.

Napatango siya.

"E-unplug mo 'yan, tapos patayin mo at kunan mo 'yan ng baterya."

Umusok na talaga ang ilong niya sa inis. "Ayoko."

"Gawin mo or mag wa-walk out ako dito ngayon na."

It was obvious he wasn't going to budge. Grumbling her displeasure under her breath, Ina followed his instructions. Matapos niyang maisilid ang kanyang laptop sa case nito, napatingin siya kay Tatum na nakakunot ang noo. "What now?"

"Gather your stuff. Doon tayo sa sasakyan ko mag-uusap."

Getting her things didn't take more than a minute. She hadn't bothered unpacking her bags - living out of a suitcase had become second nature after being on the run for three years. She collected a few of Rafael's toy trucks off the floor and threw them into one of the bags, tas inabot niya 'yong storybook sa ibabaw ng nightstand at isinilid din niya ito sa bag.

She zipped up the suitcase and headed for the bed, tossing Tatum a dark look over her shoulder. "Gagawin mo pa rin ba ang pagkapkap sa anak ko?"

"Sorry, but yes."

Ina bent down to scoop Rafael into her arms, then gritted her teeth as Tatum stalked over and patted her son down with those rough, warrior hands. The little boy stirred, then burrowed his head against her breasts, made a snuffling sound and continued sleeping.

"Shocking," she muttered after Tatum mouthed her kid was 'negative.'

Inignora naman ng lalaki ang patutsada niya. "Ready to go?"

Holding her son tight, she gestured to the suitcases and laptop case on the floor and shot Tatum a pointed look. "Maari mo bang buhatin ang mga iyon?"

Walang sabi-sabing kinuha ni Tatum ang mga iyon na tila kay gaan-gaan lang para rito, tas nagtungo na ito sa pintuan palabas.

The parking lot of the motel was dark and deserted when they stepped outside. Tatum headed for a wrangler Jeep that had more rust than paint and flung open the back door to toss the suitcases inside. Habang papasok na ang lalaki sa driver's seat, kinabitan naman ng seatbelt ni Ina si Rafael sa backseat, tas sumakay na rin siya sa passenger seat.

After she was settled, the engine roared to life and then they were pulling out of the parking lot and heading for the main road. Napabaling naman si Ina sa labas ng bintana, pinagmamasdan muna niya 'yong mga nadaanan nilang city lights bago siya napabaling muli sa katabing lalaki na may matigas na aura.

Mukhang napansin naman ng lalaki ang mga titig niya rito kung kaya't napalingon din ito sa kanya. "Hindi maaring sumama sa'tin ang anak mo," saad nito. "Pabantayan na lang natin siya sa mga tauhan ko."

Agad siyang na-panic sa sinabi nito. "Hindi ako pupunta kahit saan kung hindi ko kasama ang anak ko."

"And I won't take a child on a potentially dangerous op."

Napakagat-kagat siya ng isang kuko sa daliri niya, dahil naintindihan na niya ang punto nito. Nang umalis sila sa Turkey, buo na ang loob niya na hahanapin talaga niya si Tatum, ni hindi nga niya inisip kung ano ang mga consequences pag mahanap na niya ito. Ang tanging nasa isip lang kasi niya sa mga sandaling iyon ay ang tuluyang mawala na sa landas niya si Victor, pero ngayon napagtanto na niya kung ano ang magiging problema. Hindi naman talaga pwedeng isama nila si Rafael sa San Jose.

Pero hindi rin niya maatim na ipagkatiwala ang anak niya sa mga taong hindi niya kakilala.

"Meet my men and then decide," dagdag na sabi ni Tatum.

"Paano kung hindi ko sila mapagkatiwalaan?"

Sarcasm dripped from his gruff voice. "Kung ayaw mo naman, pwede tayong maghanap ng pinakamalapit na day care na within lang sa area."

Umusok na naman sa galit ang ilong niya. "Don't be jerk." She tilted her head. "Wala ka pa sigurong mga anak, right?"

"None that I know of," he said with a grin.

Napaikot siya sa mga mata niya. "Kung isa kang magulang, maiintindihan mo ang rason kung bakit ayaw kong basta na lang iwan ang anak ko sa hindi ko kakilala."

"Well, I'm not a parent, and I don't give a damn what you do with the kid - pero hindi pa rin natin siya maaring isama."

His tone brooked argument, so Ina smothered a sigh and fell silent. She would decide what to do with Rafael after she met Tatum's men. At saka na lamang siya magpasalamat kay Tatum sa pagtulong nito sa kanya.

*****