YELENA P.O.V
Nasa opisina na kaming dalawa ni Mayor Vlad. Tahimik ang paligid, tanging ang marahang pag-tick ng orasan sa dingding ang maririnig. Hindi ko alam kung bakit, pero parang may kakaiba sa atmosphere ngayong hapon. Halos isang buwan na akong nagtatrabaho bilang assistant niya, pero ngayon lang ako nakaramdam ng ganitong kaba.
"Yelena," tawag ni Vlad, na nagpatigil sa isip kong naglalakbay. Nasa harap niya ako, hawak ang ilang papeles na kailangan naming pag-usapan. "Pwede mo bang i-double-check ‘to? Ayoko ng magkakamali tayo sa mga figures."
"Ah, oo, sige," sagot ko habang pilit na kinakalma ang sarili. Pero habang inaabot ko ang mga papeles, nagulat ako nang bigla niyang hawakan ang kamay ko, hindi naman mahigpit, pero sapat para maramdaman kong may kakaiba.
"Are you okay?"
