๖
ผ่านไปอีกหนึ่งวันแล้ว หญิงสาวก็ได้รู้ว่าสิ่งแลกเปลี่ยนที่เขาต้องการนั้นคืออะไร...
ร่างบางในชุดเสื้อเชิ้ตสีดำกางเกงยีนสีเข้มและรองเท้าหุ้มข้อพร้อมหมวกปีกกว้างยืนยิ้มแป้นหน้าผ่องรออยู่ข้างรถโฟร์วิลแสนมอมแมมของธาดา ทำให้คนที่ตามออกมาภายหลังถึงกับต้องเลิกคิ้วมองพร้อมกระตุกยิ้ม เขาอยากรู้ว่าจะทนได้สักกี่น้ำ
“ท่าทางพร้อมดีนะ” เขาเดินอ้อมไปด้านคนขับ ยืนเกาะประตูรถมอง ก่อนจะเข้าไปนั่งประจำที่ ส่วนหญิงสาวที่ฉีกยิ้มค่อยๆ หุบปากลงอย่างใจเย็นแล้วก้าวเข้าไปนั่งเคียงข้างคนขับ
“ฉันพร้อมแล้วค่ะ” หญิงสาวส่งยิ้มให้ก่อนจะมองไปข้างหน้าพร้อมกับใส่หูฟัง เปิดเพลงที่ชอบไปตลอดทาง เพื่อจะได้ไม่ต้องได้ยินเสียงของเขากระแนะกระแหนให้ระคายหู กระทั่งมาถึงปาง หญิงสาวก็พบว่าทั้งคอกและช้างหายไปแล้ว
“แม่มันมารับลูกไปแล้วเหรอคะ” ปลายดาวหันไปถามร่างสูงที่ก้าวเข้าไปในโรงเก็บของ ผ่านคนงานชายหลายคนที่หันมามองทั้งสองอย่างอ
