Coming Back To You

Kabanata 3

Maaga akong magising dahil maaga din akong papasok ngayon. I packed all the things I needed.  I checked my phone, nasaktan ako ng wala man lang message galing sa kanya. Akala ko itetext niya ako baka busy sa iba pa niyang babae... o work? Malay mo naman... both. Kaya niya yung pagsabayin.

"Stop it, Ave! Alalahanin mo dare lang lahat. Dare!" sabi ko sa sarili ko habang nakaharap sa salamin.

Habang nasa byahe ako. Someone is calling kaya dali dali kong sinagot.

"Hi, Ave!"

Napatingin ako sa caller. Akala ko siya na si Fern lang pala. Bakit ba ko nag eexpect?

"Hi, Fern."

"Oh.. bakit ang tamlay mo? Ang aga-aga. Siguro may ineexpect kang tatawag pero akala mo siya pero di pala." sabi ni Fern.

Napairap ako sa hangin. Ang galing talaga nitong mang-asar.

"Hindi no. Wala." natatawa kong sabi.

"Si Mr. Mondecillo ba?" she giggled at tumili pa. "may progress na ba? Baka maexpired na yung two months mo."

"I know. I know. May progress." narinig ko siyang tumili "hoy! Wag kang tumili-tili dyan. Baka anong sabihin nila."

"Ako lang naman dito. Don't worry."

"Ba't ka ba napatawag?"

"Wala lang. Nagpapaalala lang sayo about dun sa dare natin."

"Yun lang pala. Alam ko yun. Sige, ibababa ko na 'to. Nandito na ako sa company."

"Seriously speaking, don't fall in love to Mr. Mondecillo, Ave."

"Yeah. Bye."

Pinatay ko na agad ang tawag. Alam ko naman yun, ang misyon ko lang naman dito ay ang paibigin siya then tapos na. Hindi nangyayari yung sinasabi ni Fern at bago pa mangyari yun tapos 'tong dare na ito. I'm not gonna fall for him. Never.

Dumeresto na 'ko sa office ko at sinimulang magtrabaho. Medyo madaming ginagawa pero kaya naman. My phone beeped, I checked it and there's a message.

Zach:

Are you busy? Let's have lunch together. If you want?

I smiled. Zach never changed. He is kind to me and also a good friend. Highschool crush ko siya kaya naman ng nalaman kong may gusto din siya sa'kin abot langit ang saya ko. But, happiness has its own limits. May mga bagay lang talaga na hindi kami nagkasundo noon dahil mas priority namin ang magtapos at career. Maayos naman kaming naghiwalay, ilang beses niya din gustong makipagbalikan pero hindi na kasi katulad ng dati. Everything has changed.

Ako:

Sure. Where?

He immediately reply.

Zach:

I'll pick you up. See you :)

Na-excite ako kaya mas maaga kong tinapos ang mga gawain ko.

Zach:

I'm here.

Ako:

I'm coming.

Nakahilig siya sa kanyang kotse habang nakalagay ang kamay sa bulsa. Naalala ko tuloy si Samuel. Stop it, Ave! Hindi dapat siya ang iniisip mo. He smiled at me and I smiled to him too. Pinagbuksan niya ko ng pinto at sumakay na siya sa driver seat.

"Where are we going?"

"Surprise." he winked at me.

Natawa lang ako at hinayaan na siya.

Nandito kami ngayon sa paborito naming tambayan since highschool pa lang kami.

"I booked a reservation for two." pormal na sabi ni Zach.

"This way Sir and Mam." iginaya kami papunta sa table namin.

"Carbonara with chicken and mushroom, Blueberry Crèpe cake and iced tea."

"Nothing change. That was your favorite pag nagpupunta tayo dito."

"Masarap kasi" natawa na lang ako. "Ikaw? Still the same?"

"Yeah. Actually, nothing has changed." seryoso niyang sabi.

Mapait akong ngumiti kasi siguro siya hindi nagbago ang nararamdaman pero ako hindi na ganon katindi yung feelings ko for him.

He also ordered the same dishes na kinakain namin before. Tahimik kaming kumain ng bigla siyang nagsalita.

"What if we didn't break up? What if I didn't make a mistake? What if-"

"Stop it, Zach!" mahigpit kong hinawakan ang tinidok at pinikit ang mata.

I sighed and looked at me.

"It's been two years."

"Yeah. It's been two years but it's still you. Always you."

Napailing ako. "We have to move on. I thought you already did Zach, may mga maka-date ka after we break up. Even you lied to me, and break my heart into pieces tinanggap kita bilang kaibigan ulit kahit noong una masakit."

Parang biglang bumalik lahat ng sakit na naramdaman ko nung lokohin niya ako. Pinigilan ko ang luhang tatakas sa mata. I looked away.

"I'm sorry." mahinang sabi ni Zach

"It's ok. Tapos na naman yun, hindi na dapat pang binabalik pa ang nakaraan."

Umiling si Zach. Halatang 'di sang-ayon sa sinabi ko.

"It's all my fault kung hindi ako nagloko-"

Hinawakan ko yung kamay niya.

"Zach, look at me" tumingin siya sa'kin at medyo basa na ang mata niya "hindi lang ikaw ang nasa relasyon na 'yon noon. Dalawa tayo, nagkamali ka pero I know I have faults too. We are young and immature back then."

"Still. You don't deserve to be treated like that. I wish I could go back to past and change everything." pagpipilit ni Zach. The frustration in his voice is very visible.

Hindi na ko nagsalita. Tinititigan ko na lang, alam kong sincere siya sa mga sinasabi niya ngayon ilang beses na din siyang humingi ng tawad at tanggap ko na yun. Akala ko talaga maayos na ang lahat, siguro ngayon niya pa lang narerealize lahat ng ginawa niya. Magsisinungaling ako kung 'di ko sasabihing mahal ko pa siya pero hindi na siya katulad ng dati. I love him as my friend and it going to stay that way.

Natapos ang lunch namin na sinisisi pa rin ni Zach ang sarili niya. Hindi na sana ako magpapahatid sa kanya but he insisted pangbawi daw so, I let him. Nagtext na din ako sa parents ko na agha-half day lang ako. Tahimik lang ako buong byahe, ang daming tumatakbo sa isip ko. Hindi din naman ng sasalita si Zach, alam kong iniisip at sinisisi niya pa rin ang sarili niya. Nasa tapat na kami ng bahay ng basagin niya ang katahimikan.

"Ave, I really am sorry to what happened before and to my actions earlier" tumingin siya sa manibela niya at hinawakan niya ito ng mahigpit. "hindi pa rin talaga ako nakakamove-on at nagsisisi pa rin ako sa mga nagawa ko. I am selfish and "

"A jerk." sabat ko.

Tumango siya bilang pagsang-ayon. Hinarap niya ko at pinakatitigan parang binabasa niya ang bawat galaw ko. Alam kong natatakot lang siya magkamali.

"Ave, I think I still lov-"

"Don't say that. You didn't mean that, you're just frustrated to yourself because of what you've done to me. Alam kong hindi mo na 'ko mahal" umiiling siya "nakokonsensya ka lang. Yun lang ang nararamdaman mo I know it's hurt but that was the truth."

Yumuko siya at hindi na nagsalita. So I continue.

"You feel remorse and regret everything. Hindi mo na maiibabalik yun kasi tapos na" mapait akong natawa at mapailing "you know, when I saw you when where in junior highschool naging crush agad kita. Hindi nga lang ata crush yun na in-love ata agad ako. Kaya naman laking tuwang ko that same year in junior year you already notice me and unexpected things happened, Zachary Lee Sanchez likes me and want me to be his girl" I paused and signed, reminiscing when he still my man "we're happy. I felt before like I am in a fairytale, a princess who found his prince and have a happy ending. But I thought wrong; I am here in reality and not in fantasy. The rest was a history that's why we're here in this situation right now."

He swallowed very hard and closes his eyes before he looked at me.

"I don't know what to say but to say sorry again and again."

"I know. You don't have to say anything, nasabi ko lang yun hindi para mas lalo kang makonsensya, sinabi ko yun for you to know that you made my young self happy para atleast marealize mo na hindi lang naman sakit ang ibinigay mo sa'kin."

"Hindi ka pa rin nagbabago." pabulong niyang sabi.

"No. I changed for the best. Hindi na ako yung dati mong minahal. I moved on, sana ikaw din."

Bubuksan ko na sana ang kotse niya ng bigla niya kong hinawakan.

"Nagsisisi ka bang naging tayo at minahal mo ako dati?"

Nag-iwas siya ng tingin.

Inalis ko yung kamay niya at binuksan ang pinto ng kotse niya.

"Hindi."

Yun lang ang sinabi ko at umalis na pero lumabas din siya pero hinayaan ko na lang.

"Ave!"

I signed before I turned to him. Tinaasan ko siya ng kilay.

"Can I hug you?"

"Tatahimik ka na ba pagpumayag ako?"

"Oo."

I nodded. Kaya lumapit na siya sa akin at niyakap ako, niyakap ko din siya pabalik.

Pabagsak kong inihiga ang sarili ko sa kama. It's true that Zach cheated on me... so many times but I still forgive him because I loved him very much. Maybe I am martyr before but I try to change it kaya naman ng nasa US ako may trust issue ako pagdating sa mga lalaking nagkakagusto sa'kin kaya wala din akong nagustuhan. I tried to be with someone before to forget Zach pero di ko kayang manggamit ng tao, sinubukan ko silang i-entertain pero wala talaga.

But that was before, my old self. I already moved on at wala na sa'kin yun lahat but it doesn't mean na tatanggapin ko siya ulit bilang boyfriend. Kaibigan na lang talaga ang tingin ko sa kanya, ewan ko kung bakit mabilis ko na lang natanggap ang lahat.

Hindi ko namalayan na nakatulog pala ako kaya pagkagising ko it's 6:00 pm already. Naligo ako at nagayo, bumababa na din agad dahil ginugutom ako.

"Nay Weng, may makakain po ba dyan?" sabi ko habang nakahawak sa tyan.

"Meron pero sandwich lang ito. Nagugutom na ba ang alaga ko? Naku! Baka nagpapalipas ka ng gutom ha. Ba't di ka kasi nagsabi na dito ka mag hahapunan. Sana na pagluto kita." nakangiting sabi ni Nay Weng at hinainan ako ng sandwich at juice.

"Niyaya po kasi ako ni Zach kanina Nay. Kaya nagdecide na lang din akong mag-half day, natext ko din naman sila Mom kaya ok lang."

"Zach na naman. Nakikipagbalikan ba? Baka umiyak ka na naman."

"Hindi po Nay. Kaibigan ko na lang po yun."

"Sabi mo eh. Sige kumain ka na at magluluto ako ng hapunan mo."

"Sige po Nay."

I'm so lucky to have her.

Napatikwas ako ng tumunog ang cellphone ko. Napakunot ang noo ko ng makita kong sinong tumatawag at bakit baby ang nakalagay?! Kaya dali-dali kong sinagot ang tawag.

"Hello, sino 'to?"

"Hey, it's me. You already forget about me." malungkot niya sabi.

Hindi agad ako nakapagsalita. Nagloading pa muna sa utak ko kung sino ang tumawag. Kilala ko ang boses na ito.  Nakaramdam ako ng kakaiba parang ang bago sa pakiramdam.

"Ahhmm… sorry. Kala ko kung sino."

"It's ok. Go outside."

"Why?" nakakunot-noo kong tanong.

"I'm here. Nasa labas ako ng bahay niyo."

Nanlaki ang mata ko at muntikan ko pang maibuga ang ininom kong juice. Nakaramdam ako ng excitement ng malaman kong nasa labas siya ng bahay kaya dali-dali akong lumabas ng bahay.