When The Night Falls

CHAPTER 5: Secret Lawsuit Case

Kaagad na kinain ni Jiho ang almusal na nakahanda sa kaniyang lamesa. Habang kinakagat ang cinnamon bread na ibinigay sa kaniya ni Mr. Rupert, hindi niya maiwasang mapangiti sapagkat hindi niya inaasahan na bibigyan siya ng ganito. Agad din naman niyang tinapos ang kaniyang kinakain dahil may mga kailangan pa siyang tapusing mga gawain sa opisina.

ZACH WITH HIS FRIENDS is currently eating in an exclusive restaurant in which only rich people could afford every meal on their menu. Kilalang- kilala ang restuarant na ito sa mga mayayaman dahil sa world- class quality na pagkain na mayroon sila.

“So, what are your plans for that girl?” Enzo, Zach’s friend, asked him after wiping his lips with a tissue.

Tinignan siya ni Zach sa mata at saka nag- isip nang sandali. Ilang segundo muna naging tulala si Zach bago siya tuluyang nakapagsalita.

“I don’t have any plans right now, but I am sure that this case will be solved easily. Everything could be paid by my money,” Zach answered with a sly grin on his face.

Tumingin sa kaniya ang iba pa niyang mga kaibigan, ngunit sa kanilang mga tingin, alintana sa kanila ang pag- sang ayon sa naiisip ni Zach.

“Kailan mo planong ayusin ang kasong iyon? This week? Next week? You must hurry up, Zach,” Harry uttered then chuckled.

Sa kaniya naman ibinaling ni Zach ang kaniyang tingin, at nang makita ni Harry ang nakatatakot na tingin ni Zach, agad naman siyang tumahimik at nagpatuloy na lang sa pagkain niya.

“I am planning to bribe the prosecutor on Saturday. My lawyer will have a talk on him, and we will do the everything we could just to junk that shitty r**e case,” Zach seriously said.

Tila ba nagkaroon ng tension sa paligid. Natahimik ang lahat. Mahigpit na hinahawakan ni Zach ang wine glass na nasa kaniyang kamay, ngunit agad din naman siyang pinigilan ni Enzo sapagakat maaari niya itong mabasag.

“So ano nga ba ang nangyari? Nasarapan ka naman ba sa babaeng iyon?” Harry humorously asked out of nowhere.

This joke made a laughter on everyone, even Zach has painted a smile on his face. Naalala niya kung paano niya sinamantala ang kahinaan ng sekretarya niyang si Monique while he was dazed, and hallucinated because of the presence of drugs in him.

“I was dazed that time, and I could not control my body. I am in heat that time, since my s*x life is not that active after Margaux broke up with me. So, when Monique entered my office, my eyes straightly saw her legs that made me feel a jolt of lust,” Zach replied.

“After that, what happened? Did you asked her to have s*x or you forced her?” Martin curiously asked Zach.

“Alam niyang I am not on my consciousness so he took care of me for a while. I acted as if I was sick and dizzy. I asked her to change my clothes because I couldn’t do it on my own.”

“And...?” Harry asked with furrowed forehead.

“When she was unbuttoning my long sleeves, agad ko siyang sinunggaban. She was helpless that time, and she screamed. Tinakot ko siya na kung sisigaw siyang muli, papatayin ko ang pamilya niya, and after that, she let me do whatever I want on her voluptuous body,” Zach answered.

“Really? Oh wow. How’s the pleasure?” tanong pa ni Martin.

“Syempre, masarap siya and I did not regret doing that,” natatawa pang sambit ni Zach.

“Did she resign after that?” muling tanong ni Martin.

“Yes. Kinabukasan ay hindi na agad siya nagpakita and she immediately filed a case. My lawyer just noticed me last day but I did not care at all. Alam ko namang matatahimik ng pera ang babaeng iyon.”

Muling ngumisi si Zach and gave an eerie glare.

“Sinong prosecutor daw ang hahawak ng kasong ito? Is it Jiho?”

“Luckily, hindi si Jiho ang hahawak ng aking kaso because he is currently working on a murder case. And I will never let him handle this case.”

JIHO’S COLLEAGUES ARE CURRENTLY MAKING AN ORDER on a milktea shop across their law firm. The are consist of four girls and two gays. Brenda, one of Jiho’s colleague identify herself as a gay, and she has an admiration on Jiho.

“Mga beh, ano kayang flavor ang gusto ni Jiho sa milktea?” Brenda asked her friends.

Lahat sila ay nakatingin sa menu na nakalagay sa taas ng counter. They are narrowing their eyes to see the different flavors of milktea available in this store.

“I don’t think he likes milktea a lot. Last time, nakita ko siyang umiinom ng kape eh,” Mina replied.

Muli namang napatingin sa kaniya si Brenda at ikinunot ang kaniyang noo.

“Are you sure? Hindi niya gusto ang milktea?” paglilinaw ni Brenda.

“Hindi pa ako sigurado pero baka hindi talaga siya umiinom ng milktea kasi never ko pa siyang nakitang uminom ng ganoon,” Mina answered again.

Lia looked at her phone, and she screamed because of extreme excitement.

“Hoy te, ang ingay mo. Itikom mo ‘yang bibig mo, hindi kita kilala bahala ka diyan,” nahihiyang saway ni Irene kay Lia habang tumitingin sa mga taong nakarinig ng sigaw ni Lia.

“Mga te, may i********: account na si Jiho!” Lia thrillingly uttered.

Namilog ang mga bibig ng kanyang kaibigan at halos hindi ito makapaniwala sa sinabi ni Lia. Iniharap niya ang kaniyang phone sa kaniyang mga kaibigan upang ipakita na totoo ang kaniyang sinabi.

Nang makita nila ito, sila rin ay napatili dahil sa tuwa, ngunit agad din naman nilang tinakpan ang kani- kanilang mga bibig nang maging aware sila na marami nga palang tao sa loob ng milktea shop na ito.

They hurriedly looked at Jiho’s profile picture and saw that he was very hot on his pic. Naka- topless si Jiho at siya ay nasa isang beach. This picture was taken a year ago, but this is the best picture Jiho has because he is not fond of capturing himself with a camera.

Agad din naman nilang ni- follow si Jiho kahit na wala pa itong naipopost na picture sa kaniyang account.

“Mga beh, ano na. Ano na ba bibilhin natin kay Jiho? Malapit na matapos break time natin,” banggit ni Brenda.

“I am fine with two- shots americano latte,” a familiar deep voice resonated unto their ears.

Marahan silang napalingon patungo sa kanilang likuran, at nanlaki ang kanilang mga mata nang masilayan nila sa Jiho na nakangiti sa kanila. Tila naestatwa silang lahat. Walang nakaimik ni isa.

“Ji... Jiho?” Brenda muttered.

Embarrassment was very evident on their faces. Sabay sabay silang umiwas ng tingin kay Jiho.

“Ma’am, what’s your order po? May mga naghihintay po kasi sa likod,” the cashier kindly said.

“Uhm... isang two- shots americano latte... and water na lang po.”

Hindi na nakapag- order sina Brenda at kaniyang mga kaibigan dahil sa labis na kahihiyan nila sa pagdating ni Jiho. Umupo sila sa isang table habang inaantay ang order nila para kay Jiho.

While Jiho is standing on the cashier, Jozen entered the shop and he saw Jiho.

“Jiho!” pagtawag ni Jozen.

Agad din namang nakuha ng mahinang sigaw ni Jozen si Jiho, at napangiti si Jiho sa pagdating ng kaniyang kaibigan.

“What are you doing here?” Jozen asked.

“Oorder lang sana ako ng coffee, but my colleagues...,” Jiho looked at Brenda and her friend from their table afar, and Jozen also looked at them. “They already made an order for me. Ililibre yata ako,” Jiho added then chuckled.

“Oh, I see...,” tugon ni Jozen habang tumatango.

“Anyway, alam mo na ba ang ganap sa kaso ni Zach ngayon?” tanong pa ni Jozen.

“Anong kaso?” nakakunot noo na tanong ni Jiho kay Jozen.

“So, hindi mo pa pala alam?”

“Yeah, I know nothing about him. Ano bang meron?” kuryosong tanong ni Jiho.

“Her secretary filed a lawsuit case against him. Ginahasa daw siya ni Zach habang siya ay nakadroga,” tugon ni Jozen.

Napaangat naman ang isang kilay ni Jiho nang marinig ito. He narrowed his eyes, at halos hindi makapaniwala sa sinabi ni Jozen.

“Really? Bakit hindi ko ito alam?” Jiho asked.

“I don’t know, but according to my source, gusto ni Zach na gawing sekreto ang kasong ito kaya naman he bribed some higher ups para hindi ito malaman ng tao, lalong lalo ka na.”

Naging seryoso ang mukha ni Jiho. After some minute, agad siyang lumabas sa shop at saka muling nagtungo sa kanilang law firm.

“Jiho,” Jozen screamed to stop Jiho, ngunit hindi nagpapigil si Jiho.

Napatayo din sina Brenda nang makita nilang palabas si Jiho ng shop ngunit wala na silang nagawa.

Mabilis na tumakbo si Jiho patungo sa kanilang law firm. Nais niyang tanungin si Mr. Rupert kung may alam ba ito sa nangyayari at kung inilihim ito mula sa kaniya.

Napatingin sa kaniya ang mga tao habang matulin siyang tumatakbo patungo sa office ni Mr. Rupert. Kumalabog nang malakas ang pintuan ni Mr. Ruper na lubha naman niyang ikinagulat. Halos lumundag ang puso ni Mr. Rupert dahil sa pagkakabigla niya sa pagpasok ni Jiho.

“Diyos ko po Jiho, bakit ‘di ka man lang kumatok bago ka pumasok,” hinihingal na sambit ni Mr. Rupert habang nakahawak sa kaniyang dibdib.

Seryoso lamang nakatingin si Jiho sa kaniya, at nagtaka naman si Mr. Rupert sa mga tinging ito ni Jiho.

“Mr. Rupert, may alam ka ba sa kasalukuyang kaso ni Zach ngayon?” Jiho asked him seriously.

Hindi agad nakaimik sa kaniya si Mr. Rupert, at halata sa mga mata niya na may alam siya rito.

“May alam ka ba rito, Mr. Rupert?” muli pang tanong ni Jiho.

“Jiho, ayaw lang kitang ma- involve sa buhay ni Zach kaya inilihim ko ito sa iyo,” Mr. Rupert replied in a subtle voice.

“So, did they bribed you? Isa ka ba sa mga sinuhulan ni Zach upang manatili itong lihim?” Jiho probed with disappointment.

“Jiho... malinis ang konsensya ko at kailanman hindi ako tatanggap ng suhol. Mr. Silvestre told me to make it secret from you. Ayaw niyang makialam ka sa kasong ito ni Zach,” sagot ni Mr. Rupert.

“Kaya ba sa akin niyo ibinigay ang murder case ay para hindi ako maghawak ng kaso ni Zach?”

Muli lamang siyang tinignan ni Mr. Rupert at hindi nakaimik. His silence is screaming for ‘yes’. When Jiho realized it, he just covered his face with his palm. Namula ang buong mukha ni Jiho dahil sa panggigigil, samantalang si Mr. Rupert naman ay nakatayo lamang sa harap niya habang pinagmamasdan siya.

Agad siyang bumalik sa kaniyang opisina upang saglit na makapag- isip isip dahil labis siyang nilalamon ng kaniyang galit. Pagkapasok niya sa opisina niya, agad na tumambad sa kaniyang mesa ang isang cup ng kape at mayroon pa itong letter na kasama.

Hoping that this coffee would help you. From Brenda.

Kahit na nababalot ng galit kanina, marahang puminta ang ngiti sa kaniyang labi at saka umupo na sa kaniyang swivel chair at binuksan ang kaniyang laptop.

Saglit na nakaidlip si Jiho at sa kaniyang paggising, it’s already 5 in the afternoon. Nagmadali siya sa kaniyang pag- aayos upang siya ay makauwi na.

Kahit na may sama ng loob kay Mr. Rupert, saglit niya itong isinantabi at saka nagpaalam pa rin siya sa kaniya biglang pagrespeto.

“Mr. Rupert, mauuna na po ako,” Jiho coldly bid a farewell unto him.

Nginitian naman siya ni Mr. Rupert at saka tumango sa kaniya.

“Mag- iingat ka Jiho huh?” malambing na bigkas ni Mr. Rupert sa kaniya.

Nagpatuloy na si Jiho sa kaniyang pag- alis ng law firm.

Kasalukuyang patawid si Jiho ngayon sa kalsada. Hinihintay niya lamang ang pagbabago ng kulay ng traffic lights bago siya tuluyang tumawid.

Walang gaanong tao sa kalsada, at halos mag- isa lamang si Jiho. Habang siya ay naghihintay, may nakita siyang babae na biglang tumawid ng kalsada na para bang nagmamadali.

Mula sa malayo, nakita niya ang isang kotse na mabilis ang takbo at tila ba sasagasa sa babaeng ito, kaya naman agad siyang tumakbo upang iligtas ang babae mula sa tiyak na kapahamakan.

Buong lakas niyang hinila ang braso ng babae upang hindi ito mahagip na matuling takbo ng kotse, at tagumpay naman siya sa kaniyang nagawa. Subalit, dahil sa malakas niyang pagkakahila, pareho silang natumba ng babae at napahiga sa gitna ng kalsada.

Kapwa sila nakadama ng pansamantalang hilo, ngunit nang mapagtanto ni Jiho na sila ay nasa gitna ng kalsada, agad siyang tumayo. Nakita niya ang babae na kaniyang niligtas na labis ang pagkahilo, kaya naman tinulungan niya ito sa pagtayo.

Inalalayan niya ang babae hanggang sa makarating sila sa gilid ng kalsada, at doon niya lamang namukhaan ng babae.

“Kaela?” gulat na tanong ni Jiho.

Nanlaki din naman ang mga mata ni Kaela nang muli niyang makita si Jiho. Kaela’s hair was very messy, as well as her clothes. Agad niyang isinaayos ang kaniyang sarili matapos makita si Jiho.

“Jiho...,” nakakunot noo na tanong ni Kaela.

“Are you okay?” pag- aalala ni Jiho.

“Okay lang naman ako,” sagot ni Kaela at saka sinubukang tumayo mula sa pagkakaupo sa sahig.

Nakadama ng sakit at hapdi si Kaela, at doon lamang nila nakita na may galos siya sa kaniyang tuhod. Napatingin siya kay Jiho.

“I will bring you to the hospital,” Jiho seriously said.