“สวัสดีครับ เราเคยรู้จักกันเหรอ?”
“เสียใจจังเลยนะคะ ที่จำกันไม่ได้” ดวงตาหวานมองค้อนแสดงสีหน้าออดอ้อน แต่ทว่าชายตัวโตกลับมองนิ่งไร้ปฏิกิริยาโต้ตอบ
“เปลี่ยนไปเยอะเลยนะคะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราคงเดินตามกันออกไปหาที่หลบสายตา แล้วเอากันสนุกไปแล้ว”
ชายหนุ่มนิ่งเงียบ เขาไม่ได้รู้สึกพิศวาสหญิงสาวแปลกหน้าที่เข้ามาทัก เพราะแม้แต่หน้าของเธอเขาก็จำไม่ได้ว่าเคยเจอที่ไหน
“ขอโทษนะครับ ถ้าผมเคยเอากับคุณ ตอนนั้นผมคงเมามาก”
“ไม่เป็นไรค่ะ ฉันไม่ถือ สนใจผู้หญิงคนนั้นเหรอ? ถ้าสนใจเธอขนาดนั้นทำไมไม่เข้าไปคุยกับเธอล่ะคะ?” แก้วไวน์ถูกยกขึ้นดื่ม ขณะที่สายตาของเธอยังมองไปยังร่างเล็กของหญิงสาว ที่กำลังนั่งคุยกับเจ้านายของเธอ
“ไม่ใช่เรื่องของคุณ”
“สวยขนาดนี้ คุณป้องภพ คงไม่ยอมปล่อยให้เธอรอดคืนนี้ไปได้แน่ ๆ เห็นเขาเงียบๆแบบนั้น แต่ก็เป็นจิ้งจอกเฒ่าจอมเจ้าเล่ห์ จะทำอะไรก็รีบๆหน่อยนะคะ ฉันแค่มาเตือน” ริมฝีปากเรียว
