ใบหน้าคมกระตุกยิ้ม นัยน์ตาสีเข้มเปล่งประกายฉายแววหื่นกระหาย ความเดียวดายที่เก็บงำไว้มาเนินนาน อารมณ์พลุ่งพล่านที่ขาดหายไม่เคยประทุตั้งแต่วันที่เธอจากไป วันนี้เป็นครั้งแรกที่มันจะถูกปลดปล่อยออกมา
“พี่จะยอมนอนเฉยๆให้แป้งจัดการตามใจเลยครับ” เสียงนุ่มกระซิบในลำคอ ปล่อยให้คนตัวเล็กจัดการเสื้อผ้าของเขาออกจนหมด
มือเล็กลูบไล้สัมผัสร่องอกแกร่ง ปลายจมูกมนสูดดมกลิ่นของชายตัวโตเลื่อนต่ำลงไปจนถึงลำเอ็นร้อนที่กำลังชูตั้ง
“ใหญ่จัง” เสียงหวานพึมพำในลำคอ ริมฝีปากเม้มเน้น ดวงตากลมสวยมองปลายมันวาวที่กระทบกับแสงไฟ สร้างความตื่นเต้นให้กับหญิงสาวอยู่ไม่น้อย
“ไม่ได้ ทำไม่ได้” เสียงกระเส่า ผละตัวลุกขึ้นนั่ง แต่ทว่ายังไม่ทันลงจากเตียงร่างของเธอก็ถูกดึงกลับเข้ามาอยู่ในอ้อมแขน
พรึ่บ!!
อ๊ะ!
“ทำไม? จะไปไหน?”
“ทำแบบนี้ไม่ได้” คนตัวเล็กหลับตาปี๋ สองมือดันแผงอกที่กดทับให้ถอยห่าง แต่ทว่ายิ่งสัมผัสผิวกายของชายหนุ่
