Chapter 5

1581 Words
ACE TAKESHI'S POV "Takeshi! Bilisan mo naman dyan! Gutom na gutom na ko!" Ani Yamazaki mula sa labas ng room namin. 'Tss. Bat ba palaging gutom ang isang to?' Dagli ko naman isinuot ang baseball cap ko saka lumabas. "Oh? Bat naka-cap ka na naman?" Mitzuki utter saka sinubukan tanggalin ito. "Inaantok ako wag kang magulo." Ani ko saka nagpa-umuna, gaya kanina ay narinig ko na naman ang bulungan nila. 'Magbubulungan na nga lamang sa likuran ko pa, tss.' "Hayaan nyo na yang si Takeshi, basta kelangan natin syang iiwas dun kay Ex." Dinig kong ani Yamazaki. "Right, we shouldn't let them see each other." Ani Akashi. Si Mitzuki nama'y inakbayan ako. 'Tss ano naman kung mag-kita kami ng babaeng yun? Tch.' Pumikit ako habang nagla-lakad, naka-alalay naman si Mitzuki. "Ooh! That was close. Take care miss." Dinig kong ani Mitzuki mula sa tagiliran ko, hindi ko na ito pinag-tuonan pa ng pansin. Matapos ang ilang sandali ay narating na namin ang canteen, nanatili akong naka-yuko, 'Inaantok pa talaga ko takte. -_-' "Hey,haha look, he'll trip if he continue walking like that" maya maya ay ani Mitzuki "Shut up, Mitzuki." Ani ko saka nagpa-tuloy Inakbayan naman ako ni Yamazaki saka inagaw ang sumbrero ko,tuloy ay tumambad ang naka-kunot nang noo ko. Aambaan ko sana ng batok si Yamazaki nang biglang may sumigaw. "HOY TAKESHIIIIII!!!" sigaw nang babae na umagaw sa pansin ng marami, kunot-noo ko iyong nilingon. Naka-turo sya sa akin, "OO IKAW! NAG-KITA RIN TAYO SA WAKAS!" ani pa nito saka mabilis na lumapit sa akin. Marami ng mga mata ngayon ang sa amin ay naka-masid. "What the heck do you want?" Ang dapat ay sa isip ko lamang sasabihin ay kusang lumabas sa aking bibig. "I want an apology! I demand one!" Matigas na ani to, narinig ko pa ang bulungan ng mga naka-paligid sa amin "Now!" Natawa ako sa inasta nito, saka sya pinaka-tignan ng mabuti 'So she's really that girl huh?' "Ano? Titingin ka na lang ba dyan--" hindi ko na sya pina-tapos pa at kaagad syang tinalikuran. 'I won't waste time, stupid. I'll rather sleep than talk.' ALEXA YOSHIDA'S POV "I'll go first. " usal nito saka kumaway pa! Sa inis ko'y naibato ko sa kanya ang lata ng mountain dew na nasa mesa. *plok* "Omaygash.. " bulong na ani ng mga naka-kita. "Is this war? " usal pa ng isa. Mabagal ang naging paglingon niya sa akin, marahan at sa di ko mawaring dahilan, bumibilis ang pagtibok ng aking puso. "Takeshi,are you okay? " tanong ng isang lalaki, kadarating lamang. 'Si stranger! Bat magkaka-sama sila?' "What happened Takeshi?" wika naman ng isa pa. 'Woah just woah. Katapusan ko na ba? Bat andito rin yong nga chismoso? Nakakaloka teh!' Marahang naglakad yung si Takeshi palapit sa akin, naka-ngiti. Kaagad na nangunot ang noo ko. 'Yung tataa? May saltik ba to? Nakuha nya pang ngumiti pag-tapos ko syang batuhin? Gash!' "This girl... " paunang wika nya ng makarating sa aking harapan at doon ay tuluyan na akong kinabahan. "Just caught my attention." saad niya pagkuwan at hinawakan niya ang buhok na nakaharang sa king mukha at inilagay sa likod ng aking tenga. "Woah dude. Nice one! " usal naman noong isa, waring kanina pa syang nakangiti sa akin. Nangiti naman itong si Takeshi at marahang lumapit sa aking tenga. "You messed up with the wrong man." bulong na ani to, ramdam ko ang kanyang hininga sa bawat salitang binitawan nya. "I'll go first. Adios. " naiwan akong tulala ng magsimula na syang maglakad, nasaksihan ko pa kung paano nyang nagawang sipain ang latang inihagis ko sa kanya papunta sa basurahan. 'Nice. Expect more Alexa. Sabi na kasing promote world peace! Not world war! Hmp!' - "Wala na! Wala na nga kasi kayong magagawa mga dude okay? Wala naaa! Tapos na! Nagawa ko na! Hindi na mababago pa--" kaagad akong binatukan ni Sha, si Aya nama'y humalukipkip saka umiling-iling. "If you only think about what will happen next--" Sha was trying to say something when Aya interrupted her. "Wait, that guy was with them kanina diba?! I mean, I saw Steven Takizawa approached him when he entered the scene! And!" Ani Aya, feeling detective sya mga teh "I told you Ex, something's really suspicious 'bout them. Tch. If only I knew that he was that guy kanina sa classroom." "Watchumin dude?" Usal ko, saka dumapa sa kama. Yaz, you are right kung iniisip mong may kama sa classroom namin charr lungs! (=^-ω-^=) Nasa bahay na kami hihi. Wala namang klase eh kasi first day. "He's wearing a baseball cap and is laying his head the whole time! The professors can do nothing 'bout it nga eh, kasi pag sinasaway sya, it's either he'll raise his hands and let the prof talk to it or he'll just ignore them." Aya frowned "Aaah! Ewan ko! Bahala na!" Ani ko saka nagpagulong-gulong sa kama. 'Aysh, minsan kasi napaka-pasmado rin ng bunganga ko eh (╥_╥)' Hihi kaway-kaway sa mga pasmado ang bunganga dyern ヽ(^0^)ノ KIEL AKASHI'S POV "Takeshi--" hindi ko na naituloy ang pag-tawag sa kanya ng pumaling pa-kaliwa ang ulo nito "Huy Ace--" sinubukan rin itong tawagin ni Mitzuki, si Takizawa nama'y napa-iling na lamang saka kumuha ng libro at nag-basa Nang si Yamazaki na ang tatawag rito ay bigla itong tumayo, "Tara na." Ani 'to saka nagpa-umuna. 'Tch that man, really.' Dahil sa nangyari kanina, Takeshi slept for more that 2 and half hours. Hapon na at mukhang kami na lamang ang tao rito sa school. "Ah," tumigil si Takeshi saka humarap sa amin, "What's her name again?" Ani 'to then crossed his arms. "Alexa Yoshida, 11th grade." Ani Mitzuki, nilingon naman namin ito ng may nagta-takang tingin "Who do you think I am? Mga tukmol, I am Blake 'Hotsome' Mitzuki." Nangiti pa ito ng nakaka-loko. "Ulul haha anong hotsome-hotsome ka dyan! Hahahaha patawa--" Yamazaki stopped when Mitzuki looked at him, glaring. Maya-maya pa'y inipit na ni Mitzuki ang ulo ni Yamazaki sa kanyang braso. "Enough, it's getting late." Ani Takizawa, saka nag-paumuna. Sinabayan naman sya ni Takeshi. Nang maka-rating sa kanya-kanyang kotse ay pinanood lamang kami ni Takeshi, "Get in, I'll drop you off." Ani ko "Nah, I have somewhere to go to. I'll get going then." Sagot naman nito saka nag-lakad na paalis, kumaway na lamang ito sa amin bilang paalam. "Let's go." Ani Takizawa Di nag-tagal ay naghiwa-hiwalay rin kami ng daan, napag-pasyahan ko naman munang dumaan sa grocery store bago umuwi. "I should take something home for her." Ani ko saka nagtingin-tingin sa mga chocolate na naka-hilera "Sir, are you buying a present?" Naka-ngiting ani nung sales lady. Tumango naman ako bilang sagot. "This chocolate is best for buying a present sir, is it for your girlfriend sir?" Ani to saka iniabot sa akin ang tsokolate. "For my mom actually." Naka-ngiting ani ko, tumango na lamang ang babae sa naging sagot ko, ini-abot ko na sa kanya iyong muli kasama ang card ko,"I'll take this." Maya-maya pa'y ibinigay na nya iyon sa akin "Here sir, thank you sir." Naka-ngiting ani 'to. Tumango na lamang ako. Bago umalis ay dumaan muna ako sa isang café, bumili rin ako ng cake at kape para sa akin. Matapos niyon ay nag-tungo na ako sa parking lot kung saan ko iginarahe ang sasakyan ko. Ini-lagay ko na muna ang cake at chocolates sa passenger seat, pagka-tapos ay umikot na patungong driver's seat. Bago maupo ay may natanaw akong batang babae na may hawak na sampaguita, hindi ito marungis tulad ng ibang batang kalye. Nang mapansin ako nito ay nilapitan niya ako, "Kuya bili ka na po, huling paninda ko na po ito." "Sige teka lang," ani ko saka kinuha ang wallet at kumuha ng isang libo "Oh ayan, bilhin ko na yang sampaguita mo." Ani ko saka akmang iaabot na ito sa kanya ng umiling ito "Kuya sampung piso lang po ang sampaguita, wala po akong panukli sa halagang yan." Ani to "Ah, anong pangalan mo?" "Anna po." "Okay, Anna, pa-birthday na ni Kuya Kiel sayo ang sukli ah?" Naka-ngiting ani ko, saka isinipit sa kamay nya ang pera "Tas paki-sabit na lang nyan dun sa Mama Mary para sa akin ah?" "Doon po?" Turo nito sa malapit na birhen "Oo, mag-pray ka na din, sige una na ko." Ani ko saka sumakay na sa kotse, kumatok naman ito sa bintana ko "Salamat po ng marami kuya Kiel! Hulog ka po ng langit, may pambili na po ako ng gamot para kay nanay." "You're welcome, give this to her." Ani ko saka ini-abot ang kape ko "Salamat po talaga kuya." Anito, naluluha pa "Sige na, baka gabihin ka pa sa daan." Ani ko saka sya nginitian, kumaway naman sya ng ako ay paalis na. Nang maka-rating sa bahay ay kaagad akong sinalubong ni mommy. "Kiel what took you so long? " ani to, kaagad ko namang ipinakita sa kanya ang binili, "You shouldn't have bother my son." Ani to saka ako niyakap "It's still his birthday, mom." Ani ko saka sya inalalayan patungong kusina. Hinaplos naman ni mom ang pisngi ko saka ngumiti. It's my dad's birthday but he's gone few years ago. Naupo na si mom matapos ihayin ang cake "I heard she's coming home, anak." "Really? When?" Tanong ko, nabubuhayan. "This August I guess?" "That's great, at least she'll be back soon. I missed her mom." Ngumiti naman si mom sa sinabi ko 'I really do miss her. How I wish August will be tomorrow.' ***
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD