“ฉันแต่งงานแล้ว ปล่อยนะ” พลอยรินเริ่มรู้สึกว่าหัวใจของเธอเต้นแรง เกรงว่าอีกฝ่ายจะได้ยินเสียด้วยซ้ำจึงพยายามดิ้นรนขัดขืน
“คุณแต่งงานแล้ว? แต่ทำไมถึงไปยุ่งกับผู้ชายอย่างไอ้ตี๋นั้นล่ะ? คุณควรรู้สถานะตัวเองไม่ใช่หรือไงครับ” ผู้กองเพลิงเพชรพูดแล้วยิ้มมุมปาก ที่ตอนนี้กลับหาข้ออ้างมาพูดกับเขาได้ ที่กับไอ้ผู้ชายคนอื่นเธอกลับปิดปากเงียบ ความยุติธรรมอยู่ที่ไหนพลอยริน!!
“มันไม่เกี่ยวกับคุณปล่อยนะ” พลอยรินผลักให้เขาออกห่างแต่กลับทำให้อ้อมแขนของเขารัดแน่นมากยิ่งขึ้น “ถ้าไม่ปล่อยฉันจะร้องให้คนมาช่วย..อื้อ….”
พลอยรินพูดไม่ทันจบประโยค ผู้กองเพลิงเพชรไม่ปล่อยให้โอกาสแบบนี้ผ่านไปโดยง่าย ริมฝีปากอุ่นประกบลงมาอย่างรวดเร็ว ถึงแม้ว่าอีกฝ่ายจะไม่ยอมโอนอ่อนตาม แต่ก็ไม่ได้ทำให้เขาลำบาก
สองมือที่โอบกอดรีบผละออกห่างก่อนที่เขาจะประคองท้ายทอยของพลอยรินเอาไว้ บังคับให้เธอเปิดริมฝีปากเผื่อที่เขาจะได้ลิ้มลองรสชาติข
