“ผู้กองครับ วันนี้เราก็ไม่ได้ข่าวอะไรมาเลย หรือว่าสายข่าวที่แจ้งมา จะได้ข่าวปลอมมาครับ” หมวดนิมิตเอ่ยขึ้น พร้อมกับนั่งลงด้านข้างของผู้กองเพลิงเพชร
ถึงวันนี้จะเป็นวันหยุด แต่เขากับลูกน้องคนสนิท กลับไม่หยุดพักพร้อมกับออกตระเวนดูเส้นทางในตัวเมือง เท่านี้ยังไม่พอผู้กองเพลิงเพชรยังขับรถเครื่องแต่งตัวเป็นชาวบ้านธรรมดา เหมือนกำลังขับรถเที่ยวเล่นเหมือนวัยรุ่นทั่วไป
“ท่าเรือตรงนี้ เป็นจุดข้ามไปที่ฝั่งลาว มันมีจุดเดียวหรือเปล่า” เขาตั้งคำถามด้วยความสงสัย แต่สิ่งที่เขาสงสัยคงต้องเอากลับไปถามผู้กองอนุชาเสียแล้ว และวันนี้เขาก็ยังมีการลาดตระเวนแถบชายฝั่ง
“ผมวาดแผนที่คร่าวๆ ผู้กองพอจะเข้าใจไหมครับ แต่ทางตะวันตกเป็นป่าที่อยู่ติดกับลำน้ำโขง ผมว่า..ตรงนี้มีสิทธิ์ที่พวกคนร้ายจะขนย้ายสิ่งของขึ้นมา เราต้องลงพื้นที่จริงกันสักครั้งครับ” หมวดนิมิตกางสิ่งที่จดบันทึกเป็นรูปภาพให้กับผู้กองเพลิงเพชรดู
“อืม….เดี๋
