"Tüm muhteşem hikayeler iki şekilde başlar: ya bir insan yolculuğa çıkar, ya da şehre bir yabancı gelir." der Tolstoy.
Benimki tam olarak muhteşem olmamıştı. Neden mi? Gelin hep beraber öğrenelim. Yiğit'le nişanımızın üstünden 3 gün geçmişti.
Yine bir gün, pastahanede mutlu mesut pasta yaparken, Melisa koşarak yanıma geldi. Nefes nefeseydi.Beti benzi atmıştı, yüzü sapsarıydı.
Bana, telaşla '' Abla, gelsen iyi olur. '' dedi. Ben de ne dediğini anlamamış olacaktım ki, '' İşim var, Melisa, daha sonra. '' diye başımdan savdım.Yine ne isteyecekti kim bilir...
Ama Melisa, ısrarla '' Ama bu daha önemli, o geldi dedim.Bende merakla ' ' Kim? Yiğit mi? '' diye sordum. Yiğit gelse arardı beni, sürpriz yapmak istemişti belki de...
Melisa'yla birlikte bahçeye çıktık. Yüzümdeki gülümseme onu, gö
