•Killing you 7•
ปึกๆๆ
เสียงเคาะประตูหน้าห้องทำให้ร่างบางที่กำลังนอนหลับฝันหวานสะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยความตกใจก่อนจะเหลือบไปมองดูนาฬิกาที่แขวนอยู่บนฝาผนังพบว่าเป็นเวลาเที่ยงคืนกว่าๆ
“จะเปิดหรือไม่เปิด ฉันรู้ว่าเธออยู่ในนั้น”
“..”
“ฉันนับหนึ่งถึงสามถ้าไม่เปิด ฉันจะใช้เท้าของฉันพังประตูห้องเธอเข้าไป”
“...”
‘หนึ่ง’
“...”
“สอง”
“...”
“สะ..”
“เปิดแล้วค่ะๆ” กิ่งวารีรีบวิ่งลงจากที่นอนแล้วไปเปิดประตูให้เขา เธอรู้ว่าเควินทำจริง
“คุณเควินมีอะไรกับกิ่งหรือเปล่าคะ เอะ...นี่คุณเมาหรอคะ”
ร่างสูงไม่ตอบแต่ผลักร่างบางออก แล้วเดินเข้าไปในห้อง
“หยุดนะคะคุณเควิน คุณเมามากแล้ว ออกไปจากห้องกิ่งนะคะ” ร่างสูงไม่ตอบก่อนจะเดินตรงไปเปิดตู้เย็น แล้วยกน้ำขึ้นดื่ม ก่อนจะหันมาหาร่างบางที่ยืนมองอยู่ด้วยท่าทางหวาดกลัว
“เหล้าแค่นี้มันทำอะไรฉันไม่ได้หรอก”
แต่คุณเมามากแล้วนะคะ แล้วนี่ก็ดึกแล้ว คุณควรกลับไปนอน”
“นี่มันบ้านฉันเธอมีสิทธิ์อะไรมาสั่งฉัน!” ร่างสูงตรงไปหาร่างบาง ก่อนจะใช้มือทั้งสองข้างบีบหัวไหล่เล็กแล้วกระชากเข้าหาตัว จนคนตัวเล็กนิ้วหน้าด้วยความเจ็บปวด
“ฉันไม่รู้ว่าทำไมฉันต้องเลี้ยงลูกงูพิษไว้ในบ้านด้วย ฉันเกลียดขี้หน้าเธอ ฉันอยากจะให้เธอหายไปจากชีวิตฉัน”
“...”
“ฉันหงุดหงิดมากเวลาทีเห็นหน้าเธอ” ดวงตาสีนิลจ้องลึกเข้าไปในดวงตากลมโตสีน้ำตาล คนตัวเล็กสัมผัสได้ถึงความโกรธและความแค้น ในม่านตาคู่นั้น “เธอช่วยหายไปจากชีวิตของฉันจะได้มั้ย”
“...”
"ฉันเกลียดเด็กอ้วนมอมแมมอย่างเธอ!”
“กิ่งว่าคุณเควินเมามากแล้วนะคะ คุณกลับไปนอนได้แล้วค่ะพรุ่งนี้กิ่งมีเรียนเช้า”
“เธอไล่เจ้าของบ้านหรอ!” ร่างสูงเพิ่มแรงบีบบริเวณหัวไหล่
“ที่นี่คือบ้านของกิ่ง คุณผู้ชายท่านยกให้กิ่ง”
“ที่แท้เธอก็หน้าเลือดไม่ต่างอะไรจากแม่ของเธอ”
คำก็แม่เธอสองคำก็แม่เธอ เธอเองก็ยอมรับว่าแม่เธอกับคุณผู้ชายแอบลอบมีความสัมพันธ์กัน แต่นั่นมันหลังจากที่คุณผู้หญิงเสียแล้ว เธอกล้าสาบานได้ว่าแม่เธอไม่ได้เป็นชู้อย่างแน่นอน
“หยุดกล่าวหาแม่กิ่งเดี๋ยวนี่นะคะ”
“ทำไม แม่เธอมันวิเศษมาจากไหน ก็แค่พวกผู้หญิงหากินที่ชอบแย่งผัวชาวบ้าน”
“แม่กิ่งไม่ได้แย่งคุณโรเบิร์ตไปจากแม่คุณ ท่านสองคนคบกันหลังจากที่แม่ของคุณเสียต่างหาก” กิ่งวารีพยายามอธิบายให้คนตัวสูงเข้าใจ
“ตอแหล! ถ้าไม่ใช่เพราะแม่เธอแอบลอบไปมีความสัมพันธ์กับพ่อฉัน แม่ฉันก็คงไม่ฆ่าตัวตาย!”
กิ่งวารีส่ายหน้าอย่างไม่เชื่อ ต้องไม่เป็นความจริง คุณหญิงไม่ได้ฆ่าตัวตายเพราะแม่เธอ เธอยืนยันได้ว่าแม่เธอไม่ใช่มือที่สาม แต่ท่านสองคนคบกันหลังคุณหญิงเสีย ส่วนเรื่องที่คุณหญิงฆ่าตัวตายเธอเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน
“ลูกเองก็คงร่านไม่ต่างจากแม่หรอก ดูการแต่งตัวสิ”
กิ่งวารียกมือขึ้นปิดหน้าอกทันที วันนี้เธอใส่ชุดนอนซีทรูสีขาว ปกติเธอเองก็ไม่ใส่ชุดชั้นในนอนอยู่แล้ว นี่เขาแอบมองหน้าอกเธอ
“แล้วคุณจะให้กิ่งชดใช้ยังไงคะ ถึงจะทำให้คุณยอมยกโทษให้แม่กิ่ง”
“ต่อให้เธอเอาเงินมาให้ฉันร้อยล้าน มันก็ไม่สามารถชดใช้ความผิดของแม่เธอได้หรอก”
“แล้วคุณเควินจะให้กิ่งทำยังไง แต่ถ้าจะไล่กิ่ง กิ่งขอเวลาอีกนิดนะคะ ตอนนี้กิ่งกำลังเก็บเงิน”
“จูบฉัน!”
“!!”
“ฉันบอกให้จูบฉัน!!”
“กิ่งว่าคุณเมามากแล้ว มาค่ะเดี๋ยวกิ่งเดินไปส่ง อุ๊บ!”
กิ่งวารีกำลังจะดึงมือร่างสูงไปเรือนใหญ่ แต่ก็ต้องตกใจเพราะร่างสูงกระชากตัวเธอเข้ามาแนบชิดกับตัวเขา ก่อนจะใช้ริมฝีปากบดขยี้ริมฝีปากเธอ กลิ่นเหล้าอ่อนๆ ค่อยไหลซึมผ่านโซนประสาทของเธอ
...มันคือจูบแรก
“อื้ออออ” ร่างเล็กพยายามขัดขืนก่อนจะยกมือขึ้นมาทุบหน้าอกของคนที่กำลังจูบเธอ
ร่างสูงค่อยๆ ดันร่างเล็กไปติดกับฝาผนัง ก่อนจะใช้มือหนึ่งรวบสองมือของเธอไว้เหนือหัว ส่วนมืออีกข้างค่อยๆ แกะกระดุมชุดนอนออกทีละเม็ดๆ แล้วแวกเสื้อออกจนพบกับหน้าอกคู่งาม มันใหญ่โตเกินตัวจริงๆ
เธอไม่ได้ใส่ฟองน้ำ แต่มันเป็นของจริง
มือใหญ่บดขยี้ทรวงอกอวบของเธออยากเมามันส์ คนตัวเล็กพยายามดิ้นขัดขืน แต่ยิ่งดิ้นเขายิ่งเพิ่มแรงบีบหน้าอก จนกระทั่งเขาปล่อยปากบวมเจ่อของเธอให้เป็นอิสระ
“คุณเควินหยุดนะคะ กิ่งขอร้อง” ร่างบางอ้อนวอน แต่คนตัวสูงมีเหรอจะหยุด
“นมใหญ่ดีนะ ตอนแรกฉันคิดว่าเธอใส่ฟองน้ำซะอีก แต่วันนี้ฉันได้พิสูจน์แล้วว่า มันเป็นของจริง และฉันก็กำลังจะใช้ปากพิสูจน์ความหวานของมัน”
“ไม่นะคะ!”
คนตัวสูงฉกริมฝีปากลงบนหน้าอกอย่างหิวกระหาย ก่อนจะใช้ลิ้นเลียลงบนเม็ดลูกเก็ดสีชมพู แล้วดูดดื่มอย่างเอร็ดอร่อย คนตัวเล็กพยายามขัดขืน แต่มือเธอทั้งสองที่โดนรวบไว้ก็ไม่สามารถสู้แรงของเขาได้ เขาใช้มือหนึ่งเกาะกุมหน้าอกฝั่งขวาแล้วบีบคั้นอย่างเมามันส์ ส่วนหน้าอกฝั่งซ้ายเขาใช้ปากดูดดื่มราวกับคนกระหายน้ำ
“นมเธอนี่มันใหญ่จริงๆ ไม่น่าเชื่อเลย แม่ชั่วๆ ของเธอจะให้เธอมาเยอะขนาดนี้” เขาพูดอย่างลุ่มหลงก่อนจะจ้องไปที่หน้าอกคู่สวยด้วยสายตาหยาดเยิ้ม
“ปล่อยนะคะ ไม่งั้นกิ่งจะร้องให้คนมาช่วย”
“ฮ่าๆๆ เอาเลย ถ้าเธออยากให้คนอื่นมานั่งดูหนังสด ร้องเลย”
“อย่า!” ร่างบางร้องเสียงหลงอีกรอบเมื่อเขากำลังจะใช้มือหนึ่งข้างลุกล้ำของสงวนของเธอ
“ขอจับหน่อยไม่ได้หรือไง”
“เอามือออกไปเดี๋ยวนี้นะคะกิ่งขอร้อง” รางเล็กพยายามหนีบขาหนีมือร้าย แต่ก้ไม่สามารถสู้แรงของเขาได้ เขาใช้มือแยกขาเธอออกจากก่อน ก่อนจะเข้ากอบกุมความงามนั้น
“ไม่! อย่าทำ”
ร่างสูงไม่ฟังใช้มืดรูดแพนตี้ตัวน้อยลายลูกไม้ลงไปไว้ที่หัวเข่า จากนั้นใช้มือสัมผัสความงามที่ไร้การปากปิด
“ช่วยด้วย อุ๊บ!” กิ่งวารีกำลังจะร้องให้คนมาช่วย แต่เสียงก็หายเข้าไปในลำคอฉับพลัน เมื่อเขาใช้ริมฝาปากของเขาปิดริมฝีปากเธอ ก่อนจะขบเม้ม จนได้กลิ่นคาวเลือด
“อ๊ะ เอ็บ” นิ้วใหญ่แทงเข้ามาในส่วนสงวนของเธอ จนร่างบางร้องเสียงหลงด้วยความเจ็บ ก่อนจะเร่งจังหวะนิ้วเข้าออกอย่างรวดเร็วร่างเล็กบิดตัวไปมาด้วยความเจ็บ รางกับร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆ
...นี่เธอกำลังจะโดนข่มขืน