2.2 หวงรักมาเฟียเถื่อน
793 Words
“ฉันบอกให้ลงไป”
แล้วเขาก็จำต้องตะคอกออกไปเสียงดังเมื่อออกคำสั่งไปแล้วแต่หญิงสาวกลับไม่ทำตาม ไม่เคยเลยที่จะต้องออกคำสั่งกับใครเป็นครั้งที่สอง เธอกล้าดียังไงทำให้วันที่เขากำลังอารมณ์ดีแบบนี้ต้องมาอารมณ์เสียขึ้นมาได้
เข็มขาวค่อยๆเปิดประตูรถแล้วก้าวขาลงจากรถไปอย่างช้าๆด้วยความที่เธอไม่รู้อะไรเลย ว่าทำไมถึงต้องเดินทางมามหาลัยและว่าทำไมถึงต้องเดินลงจากรถไปในตอนนี้ทั้งที่เธอก็ไม่ได้เต็มใจมา
แต่เธอก็ไม่กล้าเอ่ยถามเขากลับออกไป ความกลัวกำลังแล่นไปทั่วตัวของเธอจนตัวสั่นไปหมดแล้ว
“ไปลาออกซะ”
เขาตะคอกไล่หลังเธอไป
“อะไรนะคะ”
หญิงสาวถึงกับชะงักฝีเท้าที่กำลังจะก้าวเดินไปข้างหน้าตามคำสั่งของเขา หันหน้ามามองหน้าเขาที่ยังคงนั่งนิ่งอยู่ภายในรถด้วยความสงสัย
นี่มันกำลังเกิดอะไรขึ้นกันแน่ ทำไมเขาที่รับปากกับคุณลุงวิลล์ว่าจะดูแลเธอถึงได้พาเธอมาลาออกจากมหาลัยกันล่ะ
เธอทำอะไรผิดกันเหรอ หรือว่าแค่เขาพูดผิดก็แค่นั้น
“กูบอกให้ไปลาออกซะ ถ้าทำไม่ได้เจอดีแน่”
มาเฟียตัวร้ายอย่างฟีนิกส์ที่เริ่มโมโหในความชักช้ามากท่าของเธอมากขึ้นเรื่อยๆ ยังคงตะคอกเธอเสียงดังออกมาจากภายในรถนั้น
“มะๆไม่ค่ะ หนูไม่ลาออก”
เข็มขาวพยายามจะกลับขึ้นรถแต่ลูกน้องของเขาที่วิ่งมาจากรถอีกคันเข้ามาขวางเธอเอาไว้
“ฉันสั่งอะไรก็ไปทำ อย่ามาปากดีใส่ฉัน”
โดยที่คนเป็นเจ้านายก็ยังส่งเสียงดังๆออกมาจากในรถเพื่อบังคับให้หญิงสาวทำตามคำสั่งไม่ขาดสาย
เรียกได้ว่าโหดร้ายกับเธอแบบไม่พัก เพื่อให้ได้สิ่งที่น่าพอใจสำหรับเขากลับมา
“นะๆหนูทำไม่ได้ ขอร้องล่ะค่ะ คุณอย่าให้หนูลาออกเลยนะคะ ให้หนูทำอะไรให้คุณก็ได้ รับใช้คุณก็ได้ อย่าให้หนูลาออกเลยนะคะ”
เข็มขาวยกมือขึ้นไหว้อีกฝ่ายเพื่อขอร้องไม่ให้เขาบังคับให้เธอต้องไปลาออกจากมหาลัย เพราะเธออยากเรียนให้จบสูงๆเพื่อหวังให้แม่อาจภูมิใจในตัวเธอสักครั้ง
โดยที่เธอไม่ปริปากถามหาเหตุผลว่าทำไมเขาถึงบังคับให้เธอต้องลาออกจากการเรียนนี้ด้วย เพราะคนอย่างเธอไม่มีสิทธิ์ที่จะถามเธอรู้ดีและเจียมตัวเป็นอย่างดีกับลูกคนรวยๆที่มีเงินมีอำนาจล้นฟ้าอย่างเขา
“เธอร้องขอเองนะ”
มาเฟียหนุ่มถึงกับหมดความอดทนกับคนที่กล้าต่อรองกับคำสั่งของเขา
“มานี่”
ร่างหนารีบก้าวลงจากรถปรากฏตัวในที่ที่ไม่ควรปรากฏตัว แล้วเข้าไปฉุดกระชากหญิงสาวอย่างรุนแรงให้เธอเดินเข้าไปภายในตึกงานทะเบียนนั้น
ไม่สนว่าใครหน้าไหนมันจะหันมามองไหม เพราะถ้าใครมันเกิดกล้ามีปัญหากับเขาขึ้นมา เขาจะยิงแม่งทิ้งให้หมด
“คุณจะทำอะไร”
เข็มขาวได้แต่ก้มหน้าเดินตามเขาต่อยๆไม่กล้าขัดขืนด้วยหวาดกลัวเขาจนอกสั่นขวัญแขวนไปหมดแล้ว โดยที่ตัวเธอไม่เคยรู้เลยว่ามันเกิดอะไรขึ้นกับเธอ ทำไมเขาถึงมาทำแบบนี้กับเธอ และเขากำลังจะทำอะไรกับเธอกันแน่
“อย่ามาตั้งคำถามปัญญาอ่อนกับฉัน หุบปากซะ”
เสียงหนาตวาดออกมาดังลั่นห้องโถงของตึกใหญ่นั้น ทำเอาหญิงสาวที่กลัวเขาอยู่แล้วถึงกับกลัวเขาจนหน้าซีดคล้ายจะเป็นลมให้ได้อยู่แล้ว เธอไม่เคยกลัวอะไรมากเท่านี้มาก่อนเลย
“มึงไปจัดการเรื่องใบลาออก”
คนตัวโตไม่ได้สนใจสิ่งน่ารำคาญเหล่านั้น เขากลับหันไปสั่งการลูกน้องที่วิ่งตามหลังเขามา ด้วยเมื่อเขาเข้าไปถึงยังห้องทะเบียนจะได้ไม่ต้องไปนั่งรอให้เสียเวลา
“ครับนาย”
“ตามกูมาแล้วไม่ต้องเสือกส่งเสียงออกมา”
แล้วเขาก็หันไปกระชากแขนเล็กๆของหญิงสาวอย่างแรงเข้าให้อีก จนร่างเล็กนั้นปลิวตามเขาไปอย่างที่เขาต้องการ
โดยที่เธอไม่ได้ขัดขืนอะไร ก็แค่เขากระชากเธอก็ไม่มีแรงสู้แล้ว
“ไม่ๆ”
- Writer
