เหรินเหยียนชิงหลังจากบ่นให้คนหน้าตายจบ เขาก็เห็นสตรีสูงวัยกับผู้เป็นหลานชายยกสำรับเข้ามาให้พวกเขาถึงในห้องพัก จึงทำให้เขากับจินเฟยหลงรู้สึกเกรงใจคนทั้งสองมากขึ้นเป็นเท่าตัว
“ท่านป้าไม่ควรยกสำรับเข้ามาให้พวกข้าถึงในห้องพักเลยขอรับ ให้พวกข้าออกไปนั่งรับสำรับกับพวกท่านด้านนอกน่าจะดีกว่านะขอรับ”
“ไม่เป็นไรเจ้าค่ะ สหายของคุณชายเหรินได้รับบาดเจ็บมาไม่น้อยรับสำรับกันในห้องพักน่าจะสะดวกกว่าเจ้าค่ะ คุณชายเหรินกับสหายอย่าได้เกรงใจข้าน้อยกับอาเหลียงเลยนะเจ้าคะ”
“รบกวนพวกท่านแล้วจริง ๆ ขอรับ” เหรินเหยียนชิงกับจินเฟยหลงตอบกลับอีกฝ่ายพร้อมกันอย่างเกรงใจ
หลังจากรับสำรับเสร็จเหรินเหยียนชิงก็พาจินเฟยหลงออกมานั่งพูดคุย พร้อมกับช่วยเจ้าของเรือนจัดเรียงสมุนไพรที่ห้องโถง
“แล้วจากนี้พวกคุณชายเหรินจะทำอย่างไรกันต่อหรือเจ้าคะ?” สตรีสูงวัยเอ่ยถามขึ้น หลังจากที่ทุกคนพูดคุยกันมาได้สักพัก
เมื่อได้ยินคำถามจินเฟย
