TAMING DAVE MONTEFIORE

C2

DAHIL sa nasira ng hambog na lalaking iyon ang mood ko nagpasya nalang akong manatili sa loob ng kwarto ko.

Ilang minuto pa akong naka upo sa kama at nag ngingitngit parin sa galit nang maalala ko ang dapat kong i-review tungkol kay Dave Montefiore.

Nagpakawala ako ng isang buntong hininga. Tumayo ako at tinungo ang bag ko kung saan naka lagay yung laptop kuway kinuha ko iyon at muling bumalik sa kama. Ito dapat ang pinag-aaksayahan ko ng oras at hindi kung ano-ano.

I open the laptop and type Dave's name on the browser. Ilang Segundo ang lumipas nang lumabas ang pangalan nito at ang iba pang inpormasyon tungkol dito..

Dave is one of the men's billionaire in the whole world...

Dave is the adopted son...

I click the last link...

I'm so exited to see his face, napapaisip ako kung gwapo kaya ito o pangit? Pero mas na eexcite ako malaman ang buo nitong pagkatao.

Ang excite ko ay napalitan ng pagkagimbal nang masilayan ko ang mukha ng taong pakay ko rito sa Australia. Nailing iling ako habang titig na titig sa gwapo nitong mukha.

Hindi maaari ang hambog na iyon at ang taong pakay ko dito ay iisa!

Nanghihinang mariin kong ipinikit ang aking mga mata at sana sa pag dilat ko ay mag-iba na ang mukha ng lalaking nasa monitor, pero ganu'n parin. Bakit ba naman kasi sa dinami rami ng tao sa mundo bakit ang hambog na lalaking ito pa ang kilalang si Dave Montefiore!

Mala Greek God ang itsura pero ang ugali mala Lucifer! Sayang ang kagwapuhan nadungisan ng kagaspangan ng ugali niya!

Nang alma kong isasara ang laptop nang mahagip ng mga mata ko ang nakakaintrigang pagkatao nito.

Nahigit ko ang aking hininga sa nabasa ko..

Dave is the son of the king from other woman, because of that Britannia is still not recognize him as prince of suns.

"A-ano?! s**t!" Pabagsak na inihiga ko ang katawan sa kama. Gusto ko tuloy magsisi sa ginawa ko sa kanya kanina, sa isiping binato ko siya ng plastic cup at natapunan ng kape sa long sleeve nito, masasabing maari na ako bigyan ng kaparusahan ng kamatayan! Kahit pa hindi pa siya kinikilala bilang prinsipe ay masasabi parin na anak siya ng hari!

Paano kung malaman nito na isa ako sa mga writer na mag-iinterview sa kanya? Siguradong hindi na ako papayagan nito, at kapag nangyari iyon masisira na ang mga pangarap ko!

"No!" I almost screaming. I need to find him and ask for his forgiveness before its too late!

Really Carren, are you going to do that? Paano na ang motto mo in life?! Ani ng isip ko.

Pero aanhin ko ang motto ko kung pangarap ko naman ang kapalit?!

Buntong hiningang bumangon ako ng kama. "I need to find him." kumbinsi ko sa sarili ko bago lumabas ng kwarto.

Pagbaba ko sa lobby agad akong nagtungo sa reception area at tinanong ko kung naka check in ba sa hotel na ito si Radhara pero ang tanging sagot lang nila sa akin ay hindi daw sila nagbibigay ng impormasyon. Hindi ko naman makita si Jessica doon para sana siya nalang iyung tatanungin ko.

Lumabas ako ng hotel at dumiretso sa restaurant kung saan kami nagkabanggaan pero hindi ko na siya nadatnan doon. "Great! This is great!" Bulalas ko na pinagtitinginan ako ng ibang taong nasa loob din ng restaurant, but I don't give a damn! I need to find him before it's to late.

Naglulumong bumalik ako sa hotel at dumiretso sa elevator at eksaktong pagbukas niyon ay iniluwa ang lalaking pakay ko. Akmang lalapitan ko siya ay naging maagap ang bodyguard at hinarang nito ang katawan mula kay Radhara, pero hindi ako nagpaawat.

"W-wait! Mr.Montefiore!" Habol ko pero tila ito bingin at nagpatuloy lang sa paglalakad palabas ng hotel. Pero hindi ako magpapaawat at kaylangan ko talaga siya makausap!

"Prince Dave!" I shouted. Bigla akong napatigil sa paghakbang nang bigla niya akong lingunin at sinalubong ng matalim niyang tingin. Kung nakamamatay lang ang tingin tiyak pinaglalamayan na ako ngayon!

Am I scared? No, hindi dapat! Tumikhim ako kuway umayos ng tayo. Paano nga ba ang proper way sa pagbati ng isang prinsipe? Napapanood ko yun sa Disney movie. Ah, bahala na! I just do bow.

"You idiot!" tiim ang bagang sabi nito.

Napapiksi ako at nagpalinga-linga sa paligid dahil sa nag-umpisa ng magbulong bulungan ang mga taong nandoon. Meron na din kumuhuha ng litrato! Wrong move ba ako?

"Don't you dare!" Banta nito sa babaeng may hawak ng camera. Natakot naman ito at dali nitong tinago ang camera sa bag.

"And you!" Harap nito sa akin na muli ko nanaman ikinapiksi. "Come with me!" Bulyaw nito sa akin.

Sa gulat ko hinawakan ako ng dalawa nitong bodyguards sa magkabilang braso at dinala ako sa pribadong kwarto at marahas akong pinakawalan. "Hindi niyo ako kaylangan kaladkarin! I can walk!" Singhal ko sa dalawa.

"Well, well, well.... What do we have here?" Napa baling ako kay Dave na ngayon ay prente ng naka upo sa animo trono nito.

Umarko ang isang kilay nito. Oh s**t! Bakit ba napakagwapo ng lalaking ito? Animo sinalo nito lahat ng kagwapuhan sa mundo!

Lillia umayos ka, tinawatag ka na ngang stupid pinapantasya mo parin siya! Saway ng utak ko. Tumikhim ako at umayos ng tayo. "Mr.Montefiore-"

"Are you a writer from Philippines?" tiningnan ako nito mula ulo at hanggang paa, bigla tuloy ako nahiya sa sarili ko.

"Y-yes! I'm Carren—"

"I don't care who ever you are. Tomorrow you are not welcome to attend my public interview," anito na matalim ang tingin na ibinigay nito sa'kin, sabay ngisi.

Ano daw? H-hindi pwede iyon, mawawala na ang lahat ng pinaghirapan ko? "What?! No way! You can't do this me!"

Patuya niya akong tiningnan. "Yes I can, watch me," anito at bumaling sa dalawa niyang bodyguard at pagkatapos niyon ay hinawakan ako ng dalawang lalaki sa magkabilang braso kuway kinaladkad palabas ng kwarto at marahas ulit akong binitawan dahilan para mapaupo ako sa sahig.

"Grabe kayo huh! Akala niyo kung sino kayo!" sigaw ko na halos mangiyak ngiyak akong tumayo pero hindi ko pwede ipakita na talunan ako, kaya taas noo parin ako maglakad pabalik sa kwarto kahit na sa loob-loob ko gusto ko ng maiyak!

Pagpasok ko sa kwarto doon naman tumunog yung call ringtone ng cellphone ko. Si Ma'am Emily ang tumatawag kaya dali ko iyong sinagot.

"Carren! What happened?! Tumawag yung secretary ni Mr.Montefiore at pinapasabi na hindi kana pwede dumalo bukas sa public interview nito! What did you do?!" Galit na Boses ang bumungad aa akin mula sa kabilang linya.

"It's a long story Ma'am, pero gagawa po ako ng paraan para ma-interview si Mr. Montefiore. I'm sorry po talaga!"

"You should! Hindi ko alam na ganito ang kahahantungan ng lahat, ayusin mo ang gulong ginawa mo, maliwanag?"

"Y-yes ma'am.." Yun lang at ibinaba na nito yung tawag.

Wala pa ilang segundo mula ng matapos ang paguusap namin ni ma'am emy ay may kumatok sa pintuan. Lumakad ako palapit sa pintuan kuway binuksan iyon, si Jessica ang napagbuksan ko.

"Oh hi.." bati ko sa kanya.

"Hi Carren.." Nginitian ko siya.

"Umh.. a-ayoko sana gawin ito pero ipinag-utos sa'kin para sabihin sayo na pinapaalis ka na ni Mr.Montefiore dito sa hotel niya." malungkot na pahayag nito.

Huh? Ano daw? "P-pinapaalis ako ng bwisit na 'yun? Hindi ba niya alam na bayad ako?! Grabe talaga siya!" nagulat ito sa sinabi ko.

"Hindi bayad ang pag-stay mo rito Carren, dahil isa ka sa mga napili nila na mag-interview kay Mr.Montefiore ay libre ang pag-stay mo rito."

Anak naman ng tinapakan! Sunod-sunod na ang kamalasang nangyayari sa'kin! Nanlulumong naupo ako sa gilid ng kama. Wala na ang pangarap ko nasira na ng dahil sa lalaking iyon. Sigurado wala na akong trabaho pagbalik ko sa pilipinas.

"Dalhin mo ako sa boss mong impakto!" aalis narin naman ako, bakit hindi ko pa lubos lubusin? Makikita mo Dave Montefiore!