บทที่ 3.2 เอาออกไป NC

1511 Words

ติณณภพยังคงบรรเลงลิ้นร้ายต่อไป นิ้วใหญ่สอดเข้าไปในช่องแคบจนรู้สึกถึงการบีบรัดแน่น นี้แค่นิ้วเดียวก็รู้สึกอึดอัดแล้ว ถ้าเอาท่อนเอ็นใหญ่ยักษ์เข้าไปมันต้องวิเศษมากแน่ๆ แต่เพื่อให้กายสาวได้เตรียมตัวที่จะมีสิ่งแปลกปลอมเข้าไปในช่องรูเล็ก ติณณภพเพิ่มนิ้วจากหนึ่งเป็นสองเป็นสาม เพื่อให้คุ้นชินกับสิ่งที่กำลังจะใส่เข้าไป นิ้วแกร่งดึงเข้า ดึงออกเร็วๆ จนน้ำหวานจากเกสรสีใสๆ ทะลักออกมาเคลือบนิ้วมือ ไม่นานคนตัวเล็กที่นอนครางอยู่ก็ใกล้จะถึงฝั่งแล้ว เขาจึงถอนลิ้นออก และเลียริมฝีปากหนาราวกับจะเก็บกินน้ำหวานทุกหยด ไม่ยอมให้หล่นหายไปไหน คนตัวเล็กหลังจากที่ลิ้นกับนิ้วหลุดออกจากเกสรสาวก็นอนหอบหมดเรี่ยวหมดแรง มือหนาเอื้อมมือมากระตุกผ้าขนหนูที่ปิดบังส่วนล่างของตัวเองให้หลุดออก แล้วใช้มือจับท่อนเอ็นไซส์ใหญ่ยักษ์ รูดขึ้นจนหัวเห็ดแดงมีน้ำใสซึมอยู่ด้านบน และเอาไปทักทายถูไถกับดอกไม้งามแสนบริสุทธิ์ ถูขึ้นถูลงพยายามที่จะดันเข้าไป ปั่ก!!! “อ่าส์....” มันช่างเสียวหัวดีจริงๆ แค่ดันเข้าไปนิดเดียว คนตัวเล็กก็ดิ้นพล่าน “ฉันเจ็บ นายเอาออกไปก่อน!! เอามันออกไป!!” น้ำใสๆ ไหลมาตรงหางตา บ่งบอกถึงความเจ็บปวดที่เธอได้รับ มือเล็กพยายามดันอกแกร่งที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามของเขาให้ออกห่าง ติณณภพถึงจะสงสาร แต่ร่างกายเขากลับไม่ทำตามคำสั่ง มันดันเข้าไปอีก จนได้ครึ่งลำ คนตัวเล็กยังคงร้องด้วยความทรมาน ดิ้นไม่หยุด ติณณภพจึงใช้มือข้างเดียวรวบข้อมือทั้งสองข้างของคนตัวเล็กไว้เหนือหัว แล้วก้มลงมาดูดยอดปทุมถัน เพื่อให้คนตัวเล็กได้ผ่อนคลายขึ้น พอได้จังหวะติณณภพดันท่อนเอ็นไซซ์ยุโรปดันเข้าไปจนสุดลำ “กรี๊ดดดดดดดด” คนตัวเล็กร้องจนสุดแรง เหมือนร่างจะแตกสลาย มันทั้งเจ็บ และทรมาน น้ำตาไหลอาบแก้มทั้งสองข้าง “ซี๊ดดดด....อ่าส์.....” เสียงร้องของชายหนุ่ม บ่งบอกถึงความพึงพอใจอย่างมาก (หมดแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตที่ฉันจะเก็บไว้ให้กับคนที่รักที่สุด ซัน....ฉันขอโทษ) หญิงสาวได้แต่ทนเก็บความรู้สึกผิด และความเจ็บปวด ทรมานทั้งกายและใจไม่ปริปากพูด หรือร้องออกมา หลังจากที่ติณณภพดันเข้าไปสุดลำ ก็ไปโดนกับเยื่อบางๆ จนฉีกขาด สายตาคมจ้องมองรูเสียวคับแน่นของคนตัวเล็กที่มีเลือดไหลออกมา ในใจก็รู้สึกผิด แต่อีกใจคือสิ่งที่บีบรัดอยู่ภายในที่ไม่เคยได้ลิ้มลองมาก่อน มันทำให้เขาอยากที่จะทำมันมากขึ้นจนลืมความผิดชอบ ชั่วดีไป ติณณภพแช่ดุ้นยักษ์ไว้สักพัก เพราะขยับเลยจะยิ่งทำให้คนใต้ล่างเจ็บมากขึ้นกว่าเดิม “ฉันจะขยับนะ เธอจะเจ็บแค่แป๊บเดียว แล้วเดียวมันจะดีขึ้น” คนตัวเล็กได้ฟัง ก็หันหน้าหนีไปทางอื่น ปิดปากอดทนต่อสิ่งที่เขาทำให้เธอเจ็บปวด น้ำตาก็ยังคงไหลออกมาไม่สิ้นสุด ติณณภพเริ่มขยับเอวอย่างช้าๆ แล้วเร็วขึ้น ภายในกายสาวนั้นบีบรัดตัวตนแน่น ติณณภพขบฟันกรอดอย่างเสียว มันสุดยอดจริงๆ ความรู้สึกแบบนี้เขาไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน ติณณภพยังขยับเอวเร็ว แรง และถี่ อย่างต่อเนื่อง “ซี้ดดดด.....เสียวหัวมาก อ่าส์......” มือหนาบีบเต้าใหญ่ที่เด้งไปมาเพราะแรงกระแทก ท่อนเอ็นใหญ่ยักษ์เร่งจ้วงแทงเข้าออกรูเสียวอย่างบ้าคลั่ง จนเห็นว่าน้ำเสียวสีใสของคนตัวเล็กไหลแตกทะลักออกมาเปรอะเปื้อนหน้าขาและที่นอน อาการเกร็งน้อยลง ติณณภพยิ่งดันแก่นกายหนักขึ้นเรื่อยๆ จนเขาใกล้จะแตะขอบสวรรค์ ติณณภพจับหน้าคนตัวเล็กให้หันมามองตน เมื่อตาประสานตาทำให้แยมโรลนึกถึงชายอันเป็นรักแรกขึ้นมาอีกครั้ง (ทำไมตาคู่นี้เหมือนกับซันเลย เขาไม่ใช่ซันจริงๆ หรา??) แยมโรลคิดในใจ “ต่อจากนี้ผัวเธอคือฉันคนเดียวเท่านั้น อย่าคิดถึงคนอื่น ฉันไม่ชอบ” ชายหนุ่มบอกพร้อมกับส่งแรงกระแทกลงไปหนักๆ เร่งจังหวะเร็วขึ้นๆ “ปึก!! ปึก!! ปึก!! ปึก!! ปึก!! “อะ อ๊าส์....ซี๊ดดดด” ติณณภพมองใบหน้าสวยคมของคนใต้ร่างที่ทำหน้าเหยเกอย่างเสียวซ่าน แต่ไม่ยอมที่จะเปล่งเสียงครางออกมา “ฉันจะดูว่าเธอจะทนได้แค่ไหน” “.....................” ปากหนาก้มลงมาบรรจงจูบ ปากเล็กที่ปิดแน่นไม่ยอมให้ลิ้นใหญ่บุกรุกเข้ามา สุดท้ายเธอก็สู้เขาไม่ได้ ลิ้นใหญ่เข้ามาแลกลิ้นเล็กไปมา เขาทั้งขบกัดริมฝีปากบางและดูดกินเอาน้ำลายใสของคนตัวเล็กอย่างหิวกระหายจนเธอหายใจไม่ทัน แถมเขายังกระแทกท่อนเอ็นเข้ามาไม่หยุด “อืมมม....” “ครางออกมาซิ ฉันอยากฟัง อ่า...ซี๊ดดดด” พลั่บ! พลั่บ! พลั่บ! “อื้มมม... อะอ๊อยยย...พะ พอก่อนได้มั้ย ฉันไม่ไหว....อะ อ๊ะ อ๊ะ!!!” คนตัวเล็กพูดไม่ได้ศัพท์ เธอรู้สึกแปลกๆ มันเป็นความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย เธอลองขอความเห็นใจจากเขาอีกครั้ง ติณณภพไม่ตอบอะไร ได้แต่ยิ้มมุมปากให้คนตัวเล็ก แล้วเร่งเอวเร็วขึ้นกว่าเดียว เขารู้แล้วว่าเธอก็ใกล้จะถึงสวรรค์ เพราะข้างในมันบีบรัด แน่น พลั่บ! พลั่บ! พลั่บ! “ซี๊ดด....โอ้วว....เธอรัดฉันแน่นมาก!!!!” “อะ อ่ะ อ๊าสสส์!!!” คนตัวเล็กเปล่งเสียงหวาน เธออดทนต่อความเสียวซ่านไม่ไหว “เสร็จพร้อมกันนะ” ใบหน้าหล่อเหลา บิดเบี้ยวเพราะความเสียวสุดยอด มือหนาทั้งสองข้างจับไปข้างเอวเล็กไว้มั่น แล้วตอกอัดลำเนื้อใหญ่เข้าออกรูเสียวอย่างเอาเป็นเอาตาย ในไม่ช้าทั้งคู่ก็ร้องออกมาพร้อมกัน “อ่า..../อ๊าส์.........” พรวดดดด!!!! “ทะ ทำไมคุณถึงได้.....” คนตัวเล็กพูดไปออก เพราะเขาปลดปล่อยน้ำทุกหยดใส่เข้าไปในร่องสาว ไม่เหลือซักหยด พอได้สติกลับมาความเขินอายก็เข้ามาแทนที่ เธอทั้งรู้สึกดีกับสิ่งที่เข้ามอบให้และเสียใจที่เธอไม่สามารถเก็บครั้งแรกของเธอให้กับรักแรกของเธอได้ “ลุกออกไปจากตัวฉันได้แล้ว”คนตัวเล็กออกคำสั่ง เพราะเธอรู้สึกอึดอัดที่เจ้าท่อนยักษ์นั้นยังคาอยู่ที่เดิม ติณณภพขยับตัวใช้แขนแกร่งวางไว้ที่ข้างลำตัวคนตัวเล็ก ใบหน้าห่างกันแค่คืบ สายตาทั้งคู่ที่มองกันมันว่างเปล่า ยากที่จะคาดเดา ติณณภพลุกขึ้นไปเข้าห้องน้ำชำระล้างร่างกายโดยที่ไม่พูดอะไร ปล่อยหญิงสาวไว้บนเตียงเพียงลำพัง เธอจะขยับตัวลุกไปหยิบผ้าขนหนูที่ตกอยู่ข้างเตียงแต่ก็รู้สึกแปล๊บที่ตรงกลางหว่างขาของตัวเอง เธอนอนพักนิ่งๆ ระหว่างรอเขาออกมาจากห้องน้ำ แต่สุดท้ายก็เผลอหลับไป เมื่อติณณภพออกมาจากห้องน้ำก็เห็นคนตัวเล็กนอนคุดคู้อยู่ใต้ผ้าห่ม “หลับซะหล่ะ เด็กน้อย” มือหนาปัดไรผมที่ปรกอยู่บนใบหน้าของสาวงาม ตาคม จมูกโด่ง ผิวเนียนขาวสวย ผมหยักลอนสวย “จะลักหลับก็คงไม่ดี รอให้ตื่นก่อนแล้วกัน” ติณณภพพูดไป พลางใช้มือลูบไล้ตามใบหน้า ลงมาที่คอ หน้าอก หน้าท้องลงมาจนถึงใจกลางสาวที่บวมแดงเปล่งมีคราบเลือดที่เปื้อนอยู่หว่างขา “เฮ้อออ.....กูทำอะไรลงไปวะเนี่ย”ติณณภพสบถกับตัวเอง แล้วเดินไปเอาผ้าเช็ดตัวชุบน้ำอุ่นมาทำความสะอาดให้คนตัวเล็กที่นอนนิ่ง หมดเรี่ยวแรงจากสงครามสวาทที่เขามอบให้ ผ้าขนหนูถูกเช็ดมาเรื่อยๆ จนถึงกลางหว่างขา ในขณะที่เช็ดอยู่ คนตัวเล็กก็บิดตัวไปมา และร้องด้วยความเสียว “อะ อ่ะ อ่า.....” เสียงเล็กร้องกระเส่าออกมาแผ่วเบา ทำให้คนที่กำลังเช็ดอยู่เกิดความกระสันขึ้นมาอีกครั้ง “หึ ถ้าฉันขออีกรอบ เธอจะว่าอะไรฉันมั้ยนะ” “อืมม...อืมมมม” เสียงครางของคนตัวเล็กที่ถูกผ้าขนหนูเช็ดถูอยู่ที่ใจกลางสาว “ฉันถือว่าเธออนุญาตแล้วนะ”ชายหนุ่มพูดเองตอบเอง โดยที่ไม่ได้สนใจคนตัวเล็กที่หลับสนิท จริงๆ แล้วมันเป็นแค่เสียงรำคาญที่คนตัวเล็กพึมพำออกมาด้วยความเสียวที่เขามอบให้เธอเท่านั้นเอง

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more