ติณณภพใช้นิ้วชี้เขี่ยเกสรดอกไม้ที่ปกคลุมอยู่ออก เผยให้เห็นดอกไม้สีชมพูแดงบวม ที่เกิดจากเขาเองที่เป็นคนทำ เห็นแบบนี้ใครจะอดใจไหว ลิ้นร้อนกรีดตามร่องสีสวย ทำเอาร่างคนตัวเล็กที่นอนหลับสนิทต้องสั่นสะท้านด้วยความเสียวซ่าน ลิ้นร้อนตวัดซ้าย ขวา ขึ้น ลง วนอยู่หลายรอบ จนเกิดเสียงหยาบโลน
แผล็บ! แผล็บ! แผล็บ!!
อกใหญ่ เอวบางเด้งรับริมฝีปากที่ฉ่ำแฉะอยู่ใจกลางสาว
“อืมมม....อ่า....” เสียงครางของคนตัวเล็กที่เปลือกตายังหลับสนิทอยู่
“เธอร้องแบบนี้ฉันยิ่งมีอารมณ์นะ” ชายหนุ่มพูดกับหญิงสาวที่ยังนอนหลับไม่รู้เรื่อง
“อืมมมม...อะ...สะ เสียวเหลือเกิน” ถึงแม้เปลือกตายังปิดสนิท แต่ร่างกายของคนตัวเล็กที่นอนเปลือยเปล่ากับตอบสนองต่อสิ่งที่ชายหนุ่มมอบให้ ติณณภพเริ่มใช้นิ้วกลางสอดใส่เข้าไปทางช่องแคบหนึ่งนิ้ว
“อืมมมมม”
คับแน่นฉิบ นิ้วแกร่งขยับเข้าออกจากช่องแคบเนิบนาบเป็นจังหวะ
“นี้ขนาดเอาไปแล้วรอบหนึ่งยังแน่นอยู่เลย อืมมมม ....”
ลิ้นร้ายดูดเลียอย่างเอร็ดอร่อย ราวกับควานหาน้ำหวานที่มีจะเอามากินให้หมด จะไม่เหลือไว้ให้ใครหน้าไหนได้มาชิม อีกมือเลื่อนมากอบกุมหน้าอกใหญ่ บีบเคล้นจนเป็นรอยนิ้วมือ ลิ้นหนา
“อืมมม...ฉันรู้สึกแปลกๆ มันวูบๆ ที่ท้องจัง” คนตัวเล็กพูดคล้ายละเมอ
“ฉันจะยอมให้เธอเสร็จก่อนแล้วกันนะ”ว่าแล้วติณณภพก็เพิ่มจากหนึ่งเป็นสองนิ้ว
“แน่นชิบ”
คนตัวเล็กที่เปลือกตาปิดสนิทถึงกับดิ้นพล่าน
“อะ อ่ะ อ๊า.....เสียววว ไม่ไหว ไม่ไหวแล้ว” เธอครางเสียงหลงเมื่อโดนนิ้วใหญ่ สองนิ้วและสามนิ้วที่ขยับเข้าสุดออกสุดอัดกระแทก น้ำหวานที่เคลือบสามนิ้วของคนตัวโตอยู่นั้นมันยิ่งเพิ่มความกระสันมากขึ้นไปอีก
“อะ อ่ะ อ๊า........ยยยยย” เสียงครางดังออกมาไม่หยุด บ่งบอกว่าคนตัวเล็กที่หลับอยู่ได้ลอยไปถึงสวรรค์แล้ว น้ำหวานที่ถลักออกมาคนตัวโตดูดกินอย่างหิวกระหาย จนไม่เหลือซักหยด
ติณณภพดึงนิ้วทั้งสามออกมาอย่างระมัดระวัง เพราะกลัวคนตัวเล็กจะตื่น เขาดูดกินน้ำหวานที่นิ้วออกจนหมด
“ทำไมถึงอร่อยแบบนี้นะ” พูดจบก็เริ่มซุกไซร้คนตัวเล็กต่อ เขาใช้มือทั้งสองข้างจับเอวคอดของเธอไว้มั่น แล้วจับท่อนเนื้อยักษ์ถูไถกลีบเสียวแดงเปล่ง แล้วค่อยๆ กดหัวหยักบานใหญ่เข้าไปช้าๆ อย่างอยากลำบากจนมิดลำ
“เสียวหัวฉิบ เข้ายากจริงแฮะ” ชายหนุ่มถึงกับบ่น
“อืมมม อะไรเนี่ย นายยังไม่เหนื่อยอีกหรอ” คนตัวเล็กรู้สึกตัวเพราะถูกรบกวนอย่างหนัก เมื่อกี้เธอนึกว่าฝันไป มันเป็นฝันที่ฟินมาก แต่พอรู้สึกตัวถึงรู้ว่าตัวเองกำลังโดนลักหลับ สองมือเล็กดันอกแกร่งออกไป แต่ก็ไม่ได้ทำให้คนตัวโตขยับได้เลย
“อย่าเกร็งนะ ตัวเล็ก!!!” ติณณภพพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวล อบอุ่น พลันทำให้คนตัวเล็กที่อยู่ใต้ร่างถึงกับช็อก
“ตัวเล็ก” คำนี้ คนที่เธอรัก และเป็นรักแรกของเธอใช้เรียกเธอตอนเด็กๆ ทำไมเขาถึงเรียกเธอแบบนี้ หรือเขาจะเป็นซันที่เธอเฝ้ารอมานานหลายปี แต่ทำไมเขาถึงทำเหมือนไม่รู้จักเธอละ แล้วทำไมเขาต้องปิดบังด้วย ทำไมถึงไม่ยอมบอกว่าตัวเองคือใคร คนตัวเล็กกำลังคิดในใจเพลินๆ โดยลืมไปว่าตอนนี้มีบางสิ่งบางอย่างที่อยู่ในตัวเธอ
“เลิกคิดฟุ้งซ่านได้แล้ว ฉันบอกให้เธออย่าเกร็ง มันขยับยากรู้มั้ย ของเธอมันตอดรัดแน่นมาก” ติณณภพพูดจบก็เริ่มลูบไล้ไปตามร่างกายของคนตัวเล็กอีกครั้งเพื่อให้ดุ้นใหญ่ขยับได้ง่ายขึ้น พอได้จังหวะ คนตัวใหญ่ขยับเข้าออก ช้าๆ จนน้ำหวานสีใสค่อยๆ ไหลออกจากปากถ้ำอีกครั้ง
“โอ้ววววว....แน่นชิบ!! ซี๊ดดด”
“อืม.....”
ช่องทางคับแคบบีบรัดท่อนเอ็น ทำให้อารมณ์เริ่มทวีคูณ
“อ่าา..เบาๆหน่อย ฉันเจ็บนะ นายพอสักที” ถึงปากจะบอกไปแบบนั้น แต่ความเจ็บครั้งนี้ก็น้อยกว่าครั้งแรกเมื่อไม่กี่ชม.ที่แล้วที่เธอโดนเขายัดเหยียดเข้ามา
“เจ็บหรือเสียวกันแน่”
คนตัวเล็กเริ่มหน้าแดงขึ้น และเบนหน้าหนี
“เธอก็อย่าเกร็งซิ จะได้ไม่เจ็บ เป็นคนของฉัน เธอต้องอดทนหน่อยนะ เพราะของฉันมันใหญ่กว่าคนเอเชีย”
คนตัวใหญ่โอ้อวดสรรพคุณของตัวเอง อย่างไม่มีความเขินอายใดๆ ส่วนคนตัวเล็กได้แต่บอกตัวเองให้ใจเย็นๆ เพราะยังไงเธอก็ไม่สามารถรอดพ้นจากผู้ชายคนนี้ได้
“อ๊าสสส....ซี๊ดดดด เสียวหัวฉิบ” ติณณภพส่งเสียงคำรามออกมา เมื่อสาวเอวกระแทกท่อนเอ็นใหญ่เข้าช่องทางรักของคนตัวเล็กอย่างหนัก ความรู้สึกเสียวซ่าน กระจายไปทั่วทั้งตัว เมื่อคนตัวเล็กเริ่มผ่อนคลาย ท่อนเนื้อแข็งร้อนเร่งจ้วงเข้าออกในรูเสียวของคนตัวเล็กถี่ยิบ มือเล็กจิกเล็บลงบนต้นขาของเขาเพื่อระบายความเสียวซ่าน
“ซี๊ดดดด.... จะเสร็จแล้ว อะ อ่ะ อ๊าส” ติณณภพค่อยๆ ขยับดุ้นยักษ์ของเขาเข้าสุด ออกสุด แบบช้าๆ เน้นๆ เสียงดัง
ปั๊ก! ปั๊ก! ปั๊ก!
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วทั้งห้อง รอบนี้คนตัวเล็กเริ่มรู้สึกเสียวมากกว่าเจ็บหรือปวดอย่างที่เขาบอก เธอเริ่มรู้สึกถึงความเสียวซ่านผ่านเข้ามาในช่องท้องน้อย ยิ่งได้ยินเสียงหยาบโลน อารมณ์ของทั้งคู่ยิ่งลุกโชนดังพายุที่โหมเข้าใส่กัน
คนตัวเล็กขยับเอวเด้งรับดุ้นยักษ์อย่างไม่มีใครยอมใคร ความกุลสตรี ความเหนือมอายที่อยากจะเก็บไว้ให้รักแรกหายไป หลังจากที่เริ่มมั่นใจว่าเขาต้องเป็นคนที่เธอรอมานานแสนนาน อารมณ์ทั้งหมดค่อยๆ ถูกปลดปล่อยออกมา จนทั้งคู่แตะสวรรค์พร้อมกัน
พรวดดดด!!!
“อ๊าส...../อ๊ายยยย”
“เธอเอามันสุดๆ”ชายหนุ่มบอกกับหญิงสาวที่อยู่ใต้ร่าง แล้วโน้มตัวลงไปนอนทับคนตัวเล็ก จนได้ยินเสียงหัวใจเต้นรัวดังออกมาเป็นจังหวะของคนทั้งคู่ บ่งบอกถึงความอ่อนเพลียที่ต่างคนต่างมอบให้กัน
ส่วนคนตัวเล็กพูดไม่ออกเพราะเขาปลดปล่อยเข้ามาในตัวเธอสองครั้งแล้ว แต่ถึงอย่างนั้นพอได้ยินคำชม เธอก็ได้แต่เขินหน้าแดง เพราะนี้มันเป็นครั้งแรกที่เธอทำแบบนี้ เมื่อคิดได้ เธอจึงพูดออกไปอีกครั้ง ซึ้งดุ้นยักษ์ยังคาอยู่ที่ช่องแคบ
“นายคือซันใช่มั้ย ยอมรับกับฉันมาเถอะนะ” หญิงสาวถามออกไป หวังว่าชายหนุ่มจะตอบความจริง
เมื่อติณณภพได้ยินดังนั้น ก็ถอนดุ้นยักษ์เอาไป แล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำทันที โดนไม่พูดคำใดๆ หรือแสดงสีหน้าอะไรออกมา เป็นครั้งที่สองที่เขาทำแบบนี้ พอปลดปล่อยเสร็จก็ทิ้งคนตัวเล็กไว้เพียงลำพัง แยมโรลเห็นท่าทางของชายหนุ่มเป็นแบบนั้น น้ำตาก็เริ่มเอ่อล้นออกมา
“ทำไม ๆ ถึงเป็นแบบนี้ ใช่หรือไม่ใช่ก็พูดมาซิ แล้วมาบอกว่าฉันเป็นคนของนาย แต่ฉันถามแค่นี้ ทำไมถึงตอบไม่ได้”
แยมโรลตะโกนเสียงดังลั่น หวังว่าคนที่อยู่หลังประตูห้องน้ำจะได้ยิน แล้วอาจจะออกมาตอบคำถามเธอว่าเขาใช่หรือไม่ใช่คนที่เธอรอคอยมานานนับสิบปี
ประตูห้องน้ำในคอนโดไม่ได้เก็บเสียง ทุกคำพูดที่คนนอกห้องพูดมา เขาได้ยินทุกคำ ติณณภพยืนมองตัวเองในกระจก นัยน์ตาแดงก่ำ มือกำหมัดแน่นทำให้เส้นเอ็นปูดนูนขึ้นที่แขน เล็บถึงไม่ได้ยาวเหมือนผู้หญิงแต่เขากำแน่นมากจนมือห้อเลือด มือหนาทุบลงไปกับอ่างล้างมือ ปึก! ความเจ็บปวดในตอนนี้มันไม่เท่ากับเรื่องในอดีตที่เขาต้องเผชิญ กว่าจะผ่านความรู้สึกที่เลวร้ายนั่นมาได้ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย
ติณณภพใช้เวลาในห้องน้ำสักพักเพื่อสงบสติอารมณ์ของตัวเอง เดินมาที่เตียงก็เห็นคนตัวเล็กนอนคุดคู้อยู่ใต้ผ้าห่ม ใบหน้าซีดขาว ตามตัวมีรอยแดงเป็นดวงๆ เกิดจากที่เขาเองเป็นคนที่ฝากรอยทิ้งเอาไว้ ร่างกายเล็กดูอิดโรย และมีคราบน้ำตาบางๆ อาบแก้ม หมอนเปียกแฉะไปด้วยน้ำตา
“ทำไม....ทำไมต้องเป็นเธอ” ชายหนุ่มตัดพ้อกับสิ่งที่เกิดขึ้น