"ไง!! ป่า" สองเท้าใหญ่ที่กำลังจะเดินตามแม่กับน่านฟ้า กลับต้องหยุดชะงักลงในทันที จะกี่เดือน กี่ปี เขาก็ไม่เคยลืมน้ำเสียงที่กำลังใช้เรียกชื่อของเขาได้เลย...เขาเองก็เพิ่งจะรู้ในวันนี้ ที่ผ่านมาเขายังไม่ลืม
"..." น้ำป่าไม่ได้หันไปตามเสียง เขาแค่หยุดยืนอยู่นิ่งๆเป็นเพราะอะไรเขาเองก็ไม่เข้าใจตนเองเหมือนกัน คิดถึงเหรอ...ไม่ใช่แค่นึกถึงต่างหาก...
"ไม่ได้เจอกันนาน สบายดีไหม...ป่า" ใบหน้าหล่อคมค่อยๆหันหลังกลับไปมองคนด้านหลัง หัวใจของเขาเริ่มเต้นแรงอีกครั้ง สายตาคมไล่มองเธอตั้งแต่เส้นผมจนถึงช่วงบั้นเอว ก่อนจะรีบดึงสายตากลับมามองหน้าคนที่กำลังมองเขาอยู่เช่นกัน
อันเซลในวันนี้เธอดูสวยและเซ็กซี่กว่าแต่ก่อนเป็นสิบเท่า เส้นผมที่เคยเป็นลอนยาว วันนี้เธอเปลี่ยนเป็นผมยาวตรงพริ้วสวยจนถึงเอวบาง แต่ยังคงทำสี สีเดิม สีที่เขาเคยบอกว่าชอบในเมื่อก่อนแต่ตอนนี้เขาไม่ได้ชอบแล้วเขาหวังว่าอย่างงั้น ใบหน้ายังคงเหมือนเ
