เมื่อรู้สึกตัวว่าร่างกายของเธอกำลังลอยขึ้น น่านฟ้าก็สะดุ้งตื่นแล้วเงยหน้ามองคนที่กำลังวางเธอลงบนที่นอน
"ทำอะไรคะ?" ตอนนี้หัวใจของเต้นกำลังเต้นโครมคราม และมันก็กำลังเต้นแรงขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธอได้สัมผัสกับแผ่นอกที่อัดแน่นไปด้วยมัดกล้าม และลมหายใจร้อนที่กำลังสัมผัสกับใบหน้าของเธอในตอนนี้
"ไม่เมื่อยหรือไง นอนเตียงเดียวกันนี่แหละฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก" แขนแกร่งค่อยๆวางร่างบางลงที่นอนถึงแม้จะมืดมากแต่เขาก็พอเห็นใบหน้าของเธอเลือนลางในตอนที่ไม่ได้ใส่แว่นตาอันใหญ่
น้ำป่าจัดแจงเอาหมอนขึ้นมาแล้วห่มผ้าให้เธอ แล้วเดินหายไปในห้องน้ำ เสียงน้ำที่กระทบพื้นทำให้น่านฟ้ารู้ว่า ด้านในกำลังทำอะไร ไม่กี่นาทีร่างหนาที่ยังคงใส่ชุดคลุมเขาเดินไปที่ตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบชุดนอนมาใส่ เขาเลือกเอาชุดนอนที่แขน ขายาวมาใส่แทนชุดนอนกางเกงขาสั้นที่ปกติเขามักจะใส่นอนอยู่เป็นประจำ
"นอนได้แล้ว ฉันจะปิดไฟ" น้ำป่าปิดโคมไฟบนหัวเต
