Wala na nga akong nagawa pa.
Palagay ko ay hindi ko na talaga mapigilan pa ang nakatakdang mangyari. Mukhang tadhana na ang gumagawa ng paraan upang magkita na ang mga anak ko at ang kanilang nag-iisang Tiyahin.
Kasalukuyan ng pumasok ang sasakyan kung saan kami nakasakay sa mansyon ni Trevor at ilang sandali na lang ay talagang magkaharap na ang mga magkadugo.
Iniisip ko na lang ang kaligayahan ni Doña Dorina. Alam ko kung gaano niya na ka miss ang kanyang mga apo kaya ganun na lang ang ngiti niya kanina.
Malayo pa lang ay nakikita ko na ang tatlo kong anak kasama ang kanilang Ninang Tine na naka abang sa labas ng bahay.
"Ana Joy, sila na ba ang mga anak mo?" tanong ni Ma'am Debborah habang nakatingin na rin sa tatlong bata na masayang kumakaway na sa aming sasakyan.
"Oo, Ma'am De
