"แล้วไงก็แค่คล้าย.." ไม่ได้สนใจ ก้มลงคุยงานต่อ "อาจารย์หมอว่างคุยบ่ายโมง ขับรถไปรับไอ้เป้งที่สนามบินคงไปทันเวลานัดพอดี" มีหลายเรื่องที่พวกเขาต้องเรียนรู้ก่อนที่โรงพยาบาลเอกชนที่พวกเขาร่วมกันสร้างจะพร้อมเปิดในอีกไม่กี่อาทิตย์
"ทำไมมึงไม่ขออาจารย์เชนทร์เลื่อนไปบ่ายสอง ถ้าไปไม่ทันนัดจะทำยังไง" เขากลัวจะไม่ทัน นัดนี้เป็นนัดสำคัญ
"มึงมาคุยเองไหมไอ้ดิน แม่งกูแทบจะเป็นทุกอย่างให้พวกมึงแล้วเนี่ย ทั้งประสานงานทั้งจัดซื้ออุปกรณ์ทางการแพทย์ เป็นทั้งสรรหาทรัพยากรบุคคล ดีที่ไอ้เคย์มันรับงานโครงสร้างไปทำ ไม่งั้นกูคงเป็นทั้งหมอเป็นทั้งวิศวกรตรวจงานโครงสร้างไปด้วย" ทุกคนมีหน้าที่ต่างกันแต่เขารับบทหนักสุดเพราะอยู่ใกล้ที่สุด ตอนนี้ยังไม่มีใครย้ายมาอยู่ที่น่านมีเพียงเขาที่ย้ายมาอยู่ก่อนเพราะที่นี่คือบ้านเกิดส่วนเพื่อนไปๆ มาๆ ไม่ใช่ว่าอาจารย์หมอจะว่างคุยง่ายๆ เขาตื้อมาเป็นเดือนๆ เพิ่งจะได้คิว..
"เออๆ กูผิด
