Chapter 4

2211 Words
"H-Hmm!” I pushed him. Sinusubukan ko na kumawala sa kaniya pero hindi siya humihiwalay, hindi niya binibitawan ang mga labi ko. I was hitting him so hard pero hinuli lang niya ang mga kamay ko nang isandal niya ako sa pader na malapit sa amin. "T-Theo!" I shouted when he let go because I bit his lip pero sandali lang iyon dahil muli niyang binalikan ang mga labi ko. I cannot believe this. What is he doing? biglang magpapakita sa akin, nag-aalala tapos hahalikan ako? Hindi na ako lasing, hindi na at nasa katinuan na ako. Ginising ako lalo nang malaman na narito siya, dito sa Berlin sa bahay ko mismo. And I am in danger, things will get worst if this will continue. Alam ko dahil sa umaahon na pakiramdam sa akin. “Hmm!” He pinned me on the wall, and he was still kissing me. At nang akala ko hindi na siya hihinto ay saka siya biglang humiwalay sa akin. Napayuko ako at galit na sumigaw sa kaniya. "Ano ba ang ginagawa mo?! don't act like we are still together! apat na taon na tayong wala! Apat na taon na at hindi na kita mahal! Hindi na--" "You are still in love with me," pagpapatapos niya sa sasabihin ko. I looked at him. Nanlaki ng bahagya ang aking mga mata dahil sa nakikita kong determinasyon sa kaniya. Hindi ko mailayo ang aking tingin, especially in his eyes. I can clearly see fear, longingness and regret. "Mahal mo pa ako, Celestina." After the painful conversations I had with Kuya Sancho and Arazella, I never thought things like this would happen once I get back and meet Altheo again. Hindi sa mainit na tagpo na ganito. Not in a situation where he will shock me and corner me to know if I still love him. "N-No, h-hindi na! nagkakamali ka! apat na taon na and--" "Then why are you crying?" That made me stopped my breathing for seconds. Biglang parang naririnig ko pati ang pagtibok ng puso ko. Hindi ako nakasagot sa kaniyang tanong. Theo grabbed my waist and pulled me closer. Magkadikit na magkadikit ang aming katawan habang tumatama ang kaniyang hininga sa aking mukha. I am nervous, no, I am fckng scared right now. Unti-unti ang harang na inilagay ko sa puso ko ay nawawala. Pati ang sarili ko ngayon ay ipinagkakanulo ako. Ito na ang panganib na naiisip ko kanina. "I-I am not!" tanggi ko kahit pa sobrang halata non dahil may bakas pa ng luha sa aking magkabilang pisngi. "Why?" he said and I gasped when he suddenly kissed my tears. “Why are you lying to me, baby?” Baby… I haven't heard that from him in a long time. Ang tagal na pero sa aking pakiramdam ay ganoon pa rin. Nag-init ang aking mukha. Sa pagtawag niya non sa akin, bigla ay nanumbalik sa aking isipan ang unang beses nang tawagin niya ako non. Iyong mga panahon na sobrang saya pa namin na akala ko magtatagal kaming dalawa. Nanginig ang aking mga labi, ang aking bibig. Napayuko ako at napapikit ako ng mariin dahil hindi ko na masalubong ang nakakapasong tingin niya sa akin. Hindi ko kayang makita ang mukha niya na ganito kalapit habang pinapaamin ako sa kung ano ang nararamdaman ko. “Tell me that you still love me and…” Sa emosyon na ibinibigay niya ay parang agos ng tubig sa ilog na tuloy-tuloy kong naaalala ang lahat sa aming dalawa. "Don't lie..." his face went to my neck. Tumaas ang aking mga balahibo sa paglapat ng mainit niyang hininga doon. "Hi-hindi ako nagsisinungaling! bitiwan mo nga ako!" pagmamatigas ko. Ngunit sa pagpipilit na makalayo ay bigla akong napasinghap at napakapit sa kaniyang damit nang maramdaman ko ang pagsipsip niya sa parte na iyon ng aking leeg. He also started to lick that part that made me shiver. “A-Altheo!” Then his lips went down to my collarbone, muling tumaas at pinaraan niya ang dila sa aking leeg papunta sa aking tainga. "T-Theo, just fckng let me go! I am--" "I still love you." Ikinailing ko iyon. Hindi... I don’t want to hear that. “T-Tumigil ka na! Hayaan mo na ako--” "No. I will never let you go,” bawat salita ay may diin at sinasabi sa akin na kahit anong gawin ko ngayon ay hindi niya ako hahayaan. “Mahal na mahal pa rin kita, Celestina." And with that my barrier was broken. Bumaba ang mga kamay ko na kanina lang ay itinutulak siya ng pwersahan. Ayoko na... a-ayoko na siyang makita, e. Sigurado na ako noon na ayoko na at kalilimutan ko na siya. Takot na takot na akong masaktan niya ulit pero bakit g-ganito? bakit ganito ang nararamdaman ko? Sobrang hina ko pagdating sa kaniya "Kris and I have no relationship. I didn't fool you. I will never do that to you, Celestina. Kahit kailan ay hindi kita lolokohin. Hindi ko iyon gagawin sa iyo dahil mahal na mahal kita." Did I make an impulsive decision of leaving him? bigla akong sinampal ng hiling ko noon na huwag na huwag siya palalapitin sa akin, na ayoko nang makarinig ng kahit anong tungkol sa kaniya. I was hurt so bad, sa sobrang sakit ay lumayo ako agad sa kaniya at sa lahat. P-Pero, ito ba ang dahilan kung bakit hanggang ngayon ay nais ni Kuya Sancho na makapag-usap kami ni Theo? I pushed him again, but it was not that powerful enough to make him stay away from me. "Look at me, baby. Please,” he pleaded Altheo made me face him, his eyes were filled with emotions that tells me he's not lying and what he said was true, and what he truly feels--that he still loves me. "Baby..." Ipinaparating ng emosyon sa kaniyang mga mata na hindi kahit kailan nawala ang pagmamahal niya sa akin sa apat na taon na iyon. Bigla ay nawalan ako ng salita, nablangko ako lalo pa nang palandasin niya ang mga daliri sa aking mga labi. He looked at my lips and bit his, binasa rin niya ang sariling mga labi at nang muling magtama ang mga mata namin ay mas hinapit niya ako sa aking baywang. "Gusto kitang halikan ulit." “I fckng want to do it…” he said and caressed my face. “Do more…” Hindi ko na mahanap ang mga salita na dapat sabihin. Napalunok na lang ako sa kaniyang mga sinabi lalo na nang makita ko sa kaniyang mukha ang kagustuhan nga na gawin iyon–ang kung ano man ang nasa kaniyang isipan. Ibinaba niya ang mga kamay kaya’t napatingin ako doon. Pero pagtingin ko sa kaniya pabalik ay siyang pagdikit niya ng kaniyang noo sa akin. "Tell me again that you don't love me. Look at me and tell me. " Bigla akong nawalan ng boses na kanina ay matigas ang bawat kataga na binibitawan sa kaniya. Kanina ay sumisigaw pa. Nang hindi ako nagsalita ay lumayo siya, nakaramdam ako ng takot lalo nang umatras sya ng ilang beses. This fear... "Altheo..." I called his name, puno ng sakit na tinawag ko ang pangalan niya habang wala naman tigil sa pagtulo ang aking mga luha. Ako na ang lumapit, sa pagkakataon na ito ay ako na. “A-Altheo,” tawag kong muli at pinalo ko siya sa kaniyang dibdib. Paulit-ulit. Nasasaktan pa rin ako, masakit pa rin, p-pero hindi ko na ikakaila, hindi ko na lolokohin pa ang sarili ko. "W-Why? why are you still making me suffer? I want to forget you... g-gusto na kitang kalimutan ng tuluyan. G-gustong-gusto ko na, a-apat na taon, bakit h-hanggang ngayon pinahihirapan mo ako? bakit..." huminga ako ng malalim, napahikbi ako habang nakatingin sa kaniya. "Ba-bakit hanggang ngayon ay ikaw pa rin? b-bakit?" pagod na pagod kong idinikit ang aking ulo sa kaniyang dibdib at kumapit ang mga kamay sa kaniyang damit. I pushed him again, pero sa pagtulak ko na iyon ay siya rin na aking pagkabig. I was crying in his chest and this time, hindi ko na siya pinalayo pa, I held on him tightly. "Fck, Celestina." And before I could raise my head and utter a word, Altheo didn't let me say it. He enveloped me in his arms, he lifted my face and claimed my lips once again. Sa muling paglapat ng aming mga labi ay alam kong natalo na naman ako. I saw this coming earlier when he said that he still loves me. Ang totoo ay may pagkakataon pa ako na lumayo, hinayaan niya ako pero hindi ko ginawa. Wala akong ginawa... ang mga kamay ko ay parang nawalan ng lakas na nakalapat na lang sa kaniyang dibdib. My feelings once again betrayed me. Ang tanga mo. Ang tanga mo, Cena. Dahil sa sobrang pagmamahal mo kay Altheo handa ka na namang masaktan ng sobra. Pero masakit pala na malaman na kinukumbinsi ko ang sarili ko at pinapaniwala na sa apat na taon na iyon ay nakalimutan ko na siya. Na hindi ko na siya mahal. "Al..." ang pagtangka ko na pagtawag sa pangalan niya ay nakulong lang sa init ng kaniyang halik. Halos ayaw na niyang humiwalay. He was kissing me with too much intensity. He kissed me hungrily. Iba ang halik na ito kaysa kanina. Masyadong hinihigop ang aking katinuan. Mapag-angkin ang pagkilos at ramdam ko na agad ang pangangatal ng aking mga labi. "Baby..." he said between kisses. I can feel his lips moving aggressively. Ramdam ko rin ang nais niyang pagtugon ko pero nanatili akong hindi kumikilos. At habang hinahalikan niya ako ay nakalapat pa rin ang mga kamay ko sa kaniyang dibdib. Nilalamukos ang kaniyang damit. Ang bilis ng pagtibok ng puso ko. Ilang sandali pa ay naramdaman ko na ang isang kamay niya na lumakad pataas, lumapat sa aking ulo at muling bumaba sa aking batok. He tilted my head and then sucked my lower lip. I felt him stop pero hindi rin nagtagal iyon dahil muli kumilos ang kaniyang mga labi. The familiar feeling suddenly rushed in. Ang pakiramdam ng halik na noon ay hindi nagpakalma sa akin. Na noon ay palagi kong pinananabikan. "Theo..." "Just do it, baby. Kiss me… kiss me and make me feel that you own me.” At sa alaala na iyon na kaniyang sinabi ay para akong nahipnotismo. Umangat ang aking mga kamay sa kaniyang batok. Kapit na kapit nang simulan kong tugunin ang kaniyang halik. And now, we are kissing as if our life was depended on it. Sa bawat pagkilos ng mga labi namin ay parang bilang ang oras namin na magkasama. At sa bawat paghaplos ng mga kamay niya sa aking mukha, sa aking likod ay mas napapakapit ako sa kaniya ng mahigpit. Hindi kami tumitigil, walang nais na pumutol sa halik at kahit nang nawawalan na ako ng hangin at ganoon rin siya ay parehas kaming titigil lang sandali. Hinahabol niya pa ang mga labi ko sa tuwing sasagap ako ng hangin. You are mad at him. Galit ka. Galit ka, hindi ba? Nasaan na iyong galit mo? Nasaan, Cena? "Celestina..." he called my name while kissing me. Ngayon ay nakahiga na ako sa kama at nakaibabaw siya sa akin. Theo was pressing his body to mine and he was groaning in pleasure. My hands were on his nape and his tongue were busy exploring my mouth. Nang lumapat ang kamay niya sa aking dibdib ay naramdaman ko ang pagiging sagabal ng kumot sa nais niyang gawin, ilang sandali pa ay pinatagilid niya ako at hinila niya iyon upang tuluyan nang maalis sa aking katawan. Now, I am fully naked again. In front of him. "Touch me..." Altheo take my hand pero binitawan rin niya iyon at hinayaan ako na hawakan sya. I don’t know how we ended up here. How? Kanina ay nakasandal lang ako sa pader pero ngayon ay narito na, nakatingin sa akin ang nag-aalab niyang mga mata. Lumayo si Theo, akala ko ay sandali lang pero bigla ay hinubad niya ng mabilisan ang kaniyang suot na damit. Ganoon na lang ang paglunok ko nang makita ang kaniyang matipunong katawan. "I miss you..." "I miss you so much, baby..." he said and ravished my lips again. Mahigpit akong kumapit sa kaniyang batok. I kissed him back, gumanti ako ng halik and with that, my tears fell again. Sunod-sunod ang pagtulo ng mga luha galing sa aking mga mata habang walang tigil ang pagkilos ng aming mga labi ni Theo. I can feel from the intensity of his kiss how much he meant those words at ramdam ko rin sa sarili ko kung gaano ko siya na-miss, na sa kabila ng lahat, sa kabila ng matinding galit ko sa ginawa niya ay sobra ang pananabik ko na makita siya, na mahawakan ng ganito at mahalikan. “Fck.” "Hhmm... a-ahhh," I moaned when his hand started to massage my breast. Mariin ang pagmasahe ng isang kamay ni Theo habang ang isa naman ay dahan-dahan na bumaba sa pagitan ng aking mga hita. I know where it’s going. I am still sane and I have no intention of stopping him. "Celestina..." Susugal na naman ako at sana sa pagkakataon na ito, sana iyong kaligayahan naman na ninanais ko.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD