ทวงรักเมียตัวแทน

ตอนที่1 ตัวแทน

ตอนที่1 ตัวแทน

           ณัชชานั่งถอนหายใจเข้าออกซ้ำแล้วซ้ำเล่ากับสิ่งที่เธอตัดสินใจที่จะแต่งงานกับคนที่บิดาบอก เธอรู้แค่ว่าท่านดนัยอะไรนั้นอายุรุ่นพ่อของเธอเลยแต่ในวินาทีนั้นหญิงสาวไม่ได้มาคิดข้อนี้เธอรู้แค่ว่าจะทำยังไงดีให้ครอบครัวเธอรอดพ้นช่วงเวลาเลวร้ายแบบนี้ถึงเธอจะไม่มีความสุขเธอก็จะทน ทนจนถึงที่สุด

หญิงสาวร่างบางอรชรล้มตัวลงนอนบนเตียงกว้างก่อนจะค่อยๆ หลบตาลงปล่อยวางเรื่องทุกอย่างที่กำลังเกิดขึ้นเธอได้แต่บอกตัวเองว่าทุกอย่างต้องดีขึ้นแน่นอน สักวันในวันร้ายๆ ก็จะเปลี่ยนมาดีในสักวันหนึ่ง

นายณรงค์นั่งกุมขมับกับเรื่องที่เกิดขึ้น ในเมื่อมันไม่มีทางเลือกอื่นแล้วเขาก็ต้องทำแบบนี้ มือหนายกโทรศัพท์ขึ้นมาก่อนจะกดโทร.หา ท่านดนัยเดิมที่เขาตั้งใจจะบอกเรื่องเปลี่ยนตัวเจ้าสาวแต่ทว่ากลับเปลี่ยนใจไม่ได้พูดเรื่องนี้ออกมา เขาบอกเพียงแต่ตกลงกับข้อเสนอที่ท่านดนัยมอบให้แลกกับหนี้สินที่ครอบครัวเขาติด

อีกฝ่ายของท่านดนัยทันทีที่วางสายจากลูกหนี้รอยยิ้มร้ายๆ ก็เผยออกมา ที่เขาทำจะเรียกว่าแก้แค้นก็ว่าได้ในอดีตนายณรงค์แย่งรักแรกของเขาไปนั้นก็คือ เนตรนิภามารดาของณัฐนิชาที่ล่วงลับไปหลายปีแล้ว มาวันนี้วันที่เขาอยู่เหนือกว่าผู้ชายคนนั้นรอยยิ้มร้ายๆ ของชายชราก็เผยออกมา

เขาแค่ต้องการให้นายณรงค์รับรู้ถึงการสูญเสียบ้างยิ่งเป็นอะไรที่รักมากๆ เขายิ่งพอใจแต่อนาคตเขาก็ไม่ได้ผิดหวังที่ได้เด็กคนนั้นมาเป็นสะใภ้ดีเสียอีก อย่างน้อยรุ่นลูกก็ได้เกี่ยวข้องกัน

หลังจากที่พูดคุยกันผ่านไปหลายวันทางท่านดนัยก็ให้ว่าที่ลูกสะใภ้ย้ายมาอยู่ที่บ้าน เขาไม่คิดจะจัดงานอะไรใหญ่โตเพราะณพวัฒน์ไม่ต้องการเพียงแค่รับรู้ในภายในก็เพียงพอแล้ว

ชายหนุ่มเจ้าของใบหน้าหล่อเหลาจ้องมองประวัติของคนที่ได้ชื่อว่าภรรยาในอนาคตด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง ผู้หญิงที่จะมาเป็นภรรยาเขาดูดีไม่น้อยไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรือการศึกษาไม่ได้ดูด้อยไปกว่าใคร ในชีวิตของณพวัฒน์ไม่เคยมีความคิดว่าจะแต่งงานอยู่ในหัวสมองเลยสักนิดนับตั้งแต่ที่มารดาของเขาทิ้งเขาไป

“นั่งทำอะไรอยู่ลูก?”เสียงคนเป็นพ่อเอ่ยถามก่อนจะนั่งลงที่โซฟาข้างๆ ถึงแม้ความสัมพันธ์ระหว่างท่านดนัยกับลูกชายไม่ได้สนิทสนมอะไรกันมากมายแต่ทว่าก็เป็นพ่อลูกคู่หนึ่งที่รักกันมาก เพียงแต่ที่ผ่านมาชายชรามักไม่ค่อยมีเวลาให้กับลูกชายเพราะเอาแต่ทำงาน

“อ่านประวัติผู้หญิงคนนั้นอยู่ครับ”

“เชื่อพ่อนะว่าพ่อเลือกคนไม่ผิดแน่นอน”

“แต่เหตุผลการแต่งงานไม่ใช่ความรักพ่อคิดว่าผมจะมีความสุขจริงๆ งั้นเหรอครับ?”ชายชราเงียบไปทันทีก่อนจะก้มหน้าลงพร้อมถอนหายใจออกมา

“พ่อไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนนะครับ ผมเป็นลูกพ่อทำไมจะดูไม่ออกถ้าแค่ลูกหนี้จริงๆ พ่อจะทำแบบนี้เหรอ เรามีลูกหนี้เยอะจะตายไปแต่กับครอบครัวนี้พ่อพยายามบังคับให้ผมแต่งงานให้ได้ผมอยากรู้แล้วสิ ว่าอะไรคือเหตุผลที่แท้จริงกันแน่!”ณพวัฒน์ไม่เคยทำให้เขาผิดหวังเสียจริงเรื่องนี้เขาก็ไม่สามารถโกหกลูกได้สินะ ในเมื่อเป็นแบบนี้ท่านดนัยจึงยอมบอกบุตรชายว่าเหตุผลที่แท้จริงคืออะไร ชายหนุ่มใบหน้าเย็นชานั่งฟังคำพูดของคนเป็นพ่อ เขาไม่รู้เหตุผลว่าอะไรทำไมต้องโกรธเกลียดผู้ชายคนนั้นมากถึงขนาดทำแบบนี้ แต่ณพวัฒน์ก็มั่นใจในตัวของบิดาเพราะท่านดนัยไม่เคยทำอะไรโดยไร้เหตุผล

เช้าของอีกวัน

รถของนายณรงค์เลี้ยวเข้ามาจอดในบ้านหลังใหญ่ก่อนจะหยุดจอดนิ่ง การมาในครั้งนี้มีแค่เขาภรรยาและลูกสาวคนเล็ก ในใจลึกๆ ชายชราเองก็เจ็บใจไม่น้อยที่ดูเหมือนมาขายลูกกิน ทางท่านดนัยก็ทำเขาเจ็บแสบเหลือเกินที่มาบอกว่าไม่มีงานแต่ง มีแค่รับรู้ในครอบครัวเท่านั้น ทำให้เขาอดไม่ได้ที่จะสงสารลูกสาวที่ต้องมารับผิดชอบอะไรแบบนี้

“เราเข้าไปข้างในกันเถอะลูก”เสียงชายชราหันหน้ามาบอกลูกสาวคนเล็กที่เผยแววตาวิตกออกมา ตั้งแต่เลี้ยวเข้ามาในบ้านหลังนี้ณัชชาเอาแต่ถอนหายใจออกมาพอมาคิดว่าต้องย้ายมาอยู่กับคนแปลกหน้าหัวใจของเธอก็ตกฮวบลงอย่างทำใจไม่ได้ สำหรับเธอการแต่งงานมันเร็วเกินไปจริงๆ แต่จะให้ถอยตอนนี้เธอก็ทำไม่ได้เช่นเดียวกัน

นางพรทิพย์ลูบแขนของลูกสาวก่อนจะเดินตามสามีเข้ามาในบ้านหลังใหญ่ บ้านหลังนี้ตกแต่งประดับประดาอย่างงดงามทำให้คนที่เขามาเหยียบในบ้านหลังนี้ไม่ต่างกับคนที่ถูกมนต์สะกดเลยสักนิด

ทั้งสามเดินเข้ามานั่งรอในห้องรับแขกหลังจากที่แม่บ้านเอาน้ำมาให้ก็เดินไปตามประมุขของบ้านให้ลงมา ทันทีที่เห็นหน้าท่านดนัยท่าทางนอบน้อมของนายณรงค์ที่มีต่อชายชราที่เดินเข้ามาให้ทำให้หญิงสาวที่นั่งมองดูไม่ชอบเลยสักนิด

“มากันแล้วเหรอ?”

“สวัสดีครับท่าน นี้พรทิพย์ภรรยาผมแล้วนี้ลูกสาวผมณัชชาคนที่จะมาแต่งงาน”ณัชชายกมือไหว้ชายตรงหน้าอย่างสั่นกลัว นี่หรือคนที่เธอจะมาเป็นภรรยาของเขา แค่คิดก็นึกสมเพชตัวเองที่ต้องมาเป็นภรรยาของผู้ชายแก่คราวพ่อแบบนี้

ท่านดนัยเลิกคิ้วสูงมองมาทางหญิงสาวที่ถูกแนะนำว่าจะมาแต่งงาน คนที่เขาต้องการไม่ใช่คนนี้เสียหน่อยนี่ผู้ชายคนนี้เล่นตลกอะไรกับเขากันแน่ เสียงถอนหายใจดังออกมาก่อนจะหัวเราะในลำคอจนทุกคนหน้าเสียที่เห็นท่าทางแบบนั้นของเจ้าหนี้

“ให้ฉันชดใช้หนี้สินให้แต่มาเล่นตลกแบบนี้กับฉันงั้นเหรอ?”

“คือ ท่านครับคือว่า”

“ถ้าจำไม่ผิดคนที่ฉันต้องการคือณัฐนิชาลูกสาวของคุณณรงค์ไม่ใช่เหรอไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้”

           “ผมขอโทษที่ต้องบอกท่านว่าผมขอเปลี่ยนตัวเจ้าสาว ผมยกให้หนูเอยแต่งงานแทนยัยเอิง เพื่อแลกกับหนี้สินที่ผมติดท่าน”

           “น่าสมเพชชะมัด ท่าทางของคนที่ขายลูกกินมันเป็นแบบนี้เองสินะ”เสียงทุ้มของอีกคนดังขึ้นมาก่อนจะมองมาที่สามคนพ่อแม่ลูกอย่างดูถูกดูแคลน ณพวัฒน์ได้ยินก่อนหน้านี้แล้วว่าทางลูกหนี้ต้องการเปลี่ยนตัวเจ้าสาว

“นี่คุณถึงครอบครัวเราจะเป็นลูกหนี้ของพวกคุณ แต่คุณก็ไม่ควรมาพูดจาพร้อมสายตาดูถูกเราแบบนี้นะคะ”ณัชชาได้ยินคำพูดของชายหนุ่มแปลกหน้าก็ถึงกลับอดไม่ได้ที่จะพูดแบบนี้ออกมา เธอมาแต่งงานกับคนแก่คราวพ่อก็เพื่อล้างหนี้ก็จริง แต่ก็ไม่ได้แปลว่าใครจะมาพูดจาดูถูกแบบนี้ได้เสียหน่อย

คำพูดของคนตัวเล็กทำให้ชายหนุ่มที่เดินเข้ามาใหม่ถึงกลับลอบสายตาหันไปมองคนปากดีที่ต่อว่าเขา มุมปากหนายักได้รูปยกยิ้มออกมาก่อนจะใช้สายตามองสำรวจตั้งแต่หัวจรดเท้าทำให้ณัชชาควันออกหูอีกครั้ง เธอไม่ชอบเลยที่ผู้ชายคนนี้มองเธอแบบนี้

“ทำไมจะด่างั้นเหรอ?”เขามองหญิงสาวที่กัดฟันกรอดๆ ใส่เขาอยู่ก็ถึงกลับถามออกมา นางพรทิพย์หันหน้าไปห้ามปรามลูกสาวของตน ถึงณัชชาจะเป็นเด็กดีน่ารักแต่ก็ไม่ใช่คนยอมคน

“ฉันยังยืนยันคำเดิมนะว่าคนที่จะเป็นเจ้าสาวคือณัฐนิชาไม่ใช่ใครอื่นที่ไหน!”

“แต่ท่านครับ ณัชชาคือลูกสาวผมแค่เปลี่ยนตัวเจ้าสาวคงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร อีกอย่างลูกสาวคนโตของผมเธอไม่ยอมเธอมีคนรักอยู่แล้วผมไม่อาจจะบังคับลูกได้”

“แล้วเด็กคนนี้เต็มใจงั้นสิที่จะมาแต่งงาน!”ณัชชาบีบมือตัวเองแน่น เธอไม่มีทางเลือกแล้วในเมื่อต้องการช่วยครอบครัวต่อให้ต้องทนอยู่กับผู้ชายแก่คราวพ่อแบบนี้เธอก็ต้องทำ

“ใช่ค่ะหนูเต็มใจมาแต่งงานกับท่านเอง หวังว่าท่านจะให้โอกาสครอบครัวหนู”คนตัวเล็กพูดออกมาด้วยน้ำเสียงแน่วแน่ แต่ทว่าทั้งท่านดนัยกับณพวัฒน์ต่างมองหน้ากันเขาตกใจที่หญิงสาวพูดออกมาอย่างนั้น

“กับฉันต่างหากยัยหน้าเงิน!”