บทนำ

966 Words
นิยายเรื่องนี้เป็น1ในชีรี่ย์ชุดทวงรัก 1.ทวงรักเมียตัวแทน 2.ทวงรักเมียมาเฟีย 3.ทวงรักเมียชั่วคราว 4.ทวงรักเมียไร้รัก 5.ทวงรักเมียเด็ก 6.ทวงรักเมียซาตาน 7.ทวงรักเมียมัจจุราช           บทนำ "ถ้าไม่อยากให้ครอบครัวเราล้มละลายเอิงต้องแต่งงานนะลูก มีเพียงคุณดนัยเท่านั้นที่จะช่วยครอบครัวเราได้!"เสียงของนายณรงค์บอกลูกสาวด้วยสีหน้าจริงจัง เดิมที่ครอบครัวของเขาไม่ได้สิ้นไร้ไม้ตอกมากขนาดนี้ถ้าไม่ใช่โดนหลอกให้ร่วมหุ้นทำธุรกิจก็คงไม่เป็นหนี้มากมายขนาดนี้หรอก คำพูดบอกของชายชราทำเอาหญิงสาวใบหน้าสวยเชิดชักสีหน้าออกมาทันที เอิง หรือณัฐนิชา ถอนหายใจออกมาอย่างไม่พอใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นแต่งงานงั้นเหรอเธอไม่ต้องการคุณดนัยที่พ่อเธอว่าอายุอานามก็มากโขจะให้เธอไปเป็นเมียคนแก่คราวพ่อแบบนั้นงั้นเหรอไม่มีทาง "เอิงไม่แต่งยังไงก็ไม่แต่งคุณพ่อคิดอะไรอยู่ถึงให้เอิงไปเป็นเมียตาแก่นั้น!" "ถ้าไม่แต่งเอิงก็ไม่มีที่อยู่ ไม่มีเงินทองใช้เหมือนเมื่อก่อนบริษัทพ่อก็ต้องล้มละลายถูกขายชดใช้หนี้สิน อย่าเห็นแก่ตัวได้ไหมเอิง!" "เห็นแก่ตัว! คุณพ่อบอกว่าเอิงเห็นแก่ตัวเหรอคะ แล้วทำไมต้องเป็นเอิงด้วยห๊ะ ทำไมต้องเป็นเอิงที่ต้องเสียสละลูกสาวคนเล็กของพ่อทำไมไม่ส่งมันไปล่ะ มันก็ลูกคุณพ่อเหมือนกัน!" คนถูกพูดถึงสะดุ้งเฮือกถึงรู้ว่าพี่สาวต่างมารดาจะไม่ชอบพอเธอมากนักแต่ไม่คิดว่าณัฐนิชาจะเอ่ยแบบนี้ออกมา  "พูดอะไรออกมาน้องยังเด็ก!"นายณรงค์หันไปมองลูกสาวคนเล็กกับภรรยาใหม่ที่นั่งตัวสั่นอยู่ "ยัยเอยโตพอที่จะมีผัวได้แล้วค่ะคุณพ่อ ถ้าไม่อยากให้ธุรกิจของคุณพ่อพังก็ควรส่งยัยเอยแทนเอิงนะคะ เพราะเอิงมีคนรักอยู่แล้วไม่ยอมแต่งงานล้างหนี้ให้ใครแน่นอน!"ณัฐนิชายกยิ้มร้ายก่อนจะเดินกระทืบเท้าหนีขึ้นไปบนห้องนอน เธอไม่อยู่ก็ได้ไอ้บ้านเฮงซวยนี้ ชายชราถอนหายใจออกมาเขาเองก็ไร้หนทางแล้ว ถ้าไม่ยอมทำตามคำของท่านดนัยเขาก็ไม่มีทางเลือกอื่นอีก  "เอยจะแต่งค่ะคุณพ่อ เอยจะแต่งแทนพี่เอิงเอง!"เสียงของเอย หรือณัชชาลูกสาวคนเล็กของบ้านเอ่ยบอกบิดา เธอเห็นใบหน้าของคนเป็นพ่อที่เอาแต่วิตกกังวลเธอก็ไม่สบายใจถึงไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไงก็ตาม  "น้องเอย โธ่ลูกพ่อ"นายณรงค์เดินเข้าไปหาลูกสาวคนเล็กด้วยสีหน้ารู้สึกผิดต่างๆ นานา ลูกสาวของเขาอายุแค่ยี่สิบเอ็ดต้องมาแต่งงานล้างหนี้ไม่เร็วไปหน่อยเหรอ  "เอย เข้าใจพี่เอิง พี่เอิงมีคนรักอยู่แล้วการที่คุณพ่อจะบังคับพี่เอิงมันไม่ถูกนะคะ เอยไม่มีแฟนเอยเต็มใจ" "เอย แต่แต่งงานนะลูกไม่ใช่เล่นขายของ"เสียงหวานของคนเป็นแม่อย่างคุณหญิงพรทิพย์เอ่ยออกมา หล่อนเองก็รู้สึกสงสารบุตรสาวไม่ได้ที่ต้องมาแต่งงานกับใครไม่รู้ พรทิพย์ยอมรับว่าเป็นคนเห็นแก่ตัวอยากให้ลูกเลี้ยงแต่งงานแทนดีกว่าลูกของตนอยู่แล้ว แต่พอเห็นณัฐนิชาแสดงท่าทีแบบนั้นเธอก็หมดคำจะพูดเหมือนกัน "พ่อขอบคุณนะเอยที่ช่วยครอบครัวเรา แต่ว่าทางนั้นต้องการคือยัยเอิงนี่สิ"สีหน้าของชายชราเผยออกมาอย่างเคร่งเครียด  อีกด้านของเมืองหลวง  บ้านหลังใหญ่ตั้งสง่าอยู่กลางกรุงคงไม่มีใครไม่รู้จักท่านดนัย เลิศพรรณวิวัฒน์ เศรษฐีอันดับต้นๆ ของประเทศผู้ก่อตั้งบริษัท พรรณวิวัฒน์กรุ๊ป บริษัทด้านอสังหาริมทรัพย์และเจ้าของที่ดินมากมายในประเทศ ชายชรานั่งจิบไวน์ชั้นดีอยู่ในห้องนั่งเล่น  "อ้าวกลับมาแล้วเหรอณพ เป็นไงบ้างงานที่หัวหิน?" "ก็เรียบร้อยดีครับ ถ้าไม่มีอะไรแล้วผมขอตัว!"น้ำเสียงเย็นชาบอกคนเป็นบิดา ณพวัฒน์ หรือณพ ชายหนุ่มวัยสามสิบต้นๆ ทำหน้าเรียบนิ่งออกมา ชายหนุ่มเป็นผู้ชายที่ถือว่าดีพร้อมในทุกๆ ด้านไม่ว่าจะความเฉลียวฉลาดหน้าตาที่หล่อเหลาจนทำให้สาวโสดร่วมไปถึงแม่ม่ายต่างก็เหลียวมอง แต่ทว่าคนอย่างเขาไม่เคยสนใจใครสักคนตลอดชีวิตของชายหนุ่มมีแค่งานเท่านั้น  "เดี๋ยวก่อนสิพ่อมีเรื่องจะคุยด้วยที่เราคุยกันไว้เมื่อวานก่อน!"  "หึ! แต่งงานล้างหนี้พ่อไม่คิดว่ามันไร้สาระไปหน่อยเหรอครับ?"  "แต่นี้เป็นเรื่องเดียวที่พ่ออยากจะขอร้องลูกนะณพ ผู้หญิงทุกคนบนโลกใบนี้ไม่ได้เหมือนกันหมดนะ พ่ออยากให้ลูกมีครอบครัวเป็นฝั่งเป็นฝาสักที ลูกสาวคนโตของนายณรงค์ก็ดีพร้อมทุกอย่างทำงานเก่งอีกต่างหากพ่อว่ามันอาจจะดีถ้ารู้ได้แต่งงานกับผู้หญิงอย่างนี้"เขาให้คนไปสืบหาข้อมูลของณัฐนิชามาบางส่วนผู้หญิงคนนี้มีความมั่นใจในตัวเอง ทำงานเก่งบางทีณพวัฒน์คงชอบผู้หญิงแบบนี้ก็เป็นได้  "งั้นก็แล้วแต่พ่อเถอะครับ ผมขอตัว!"เขาไม่เคยเห็นบิดาขอร้องแบบนี้มาก่อน ชีวิตตั้งแต่เด็กจนโตคนที่อยู่ข้างกายเขาก็มีเพียงท่านดนัยถ้านั้นคือสิ่งที่ชายชราต้องการเขายอมฝืนใจทำให้ก็ได้             
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD