The Midnight Sun

Love in disguise

Dumating na ang babaeng makaka tabi ko.

Ako: hayyyyy.... nako naman. Dumating din sa wakas..

Mag sasalita pa sana ako pero natigilan ako ng marinig

ko syang nag salita.

Lorein: sir sorry ha? Pasensya kana marami kasing

aberya buti nga at naka abot pa ako. Sorry talaga.

Pag angat ko ng aking mukha upang bulyawan ang

babae ay natulala ako at hindi maka paniwala. Ang

babaeng hinanap ko ng kay tagal ngayon ay nasa

harap kona. Hindi rin ako makapag salita ng mga oras

na iyon.

Lorein: sir ok kalang ba?

Subalit napa hinto sya sa pag sasalita na tila ako ay

kinikilala.

Ng ako ay kanyang ma mukhaan ay nag salita syang

muli.

Lorein: dustine ikaw ba yan? lkaw nga!

Anong ginagawa mo dito bakit ka nandito?

Gusto kona syang yakapin pero nag pigil ako. Halos

tumulo na ang luha ko na nag babadya ng umagos

dahil hindi ako maka paniwalang nasa harap kona si

lorein.

Ako: ahhmmmm nandito ako kasi hinanap kita.

Matagal na kitang pinupuntahan sa tinutuluyan mo

pero di kita matyempohan.matagal na kitang gustong

makita pero parang ayaw ng pag kakataon na pag

tagpuin tayo.

Lorein:ano bang sinasabi mo ha? Di kita maintindihan.

Bakit mo naman ako hinahanap? Anong ayaw pag

tagpuin?

Ako:matagal na kitang hinahanap at sumunod talaga

ako dito para makita ka. Para sabihin ko sayo na mahal

kita matagal na. Na pinalaya kona si candice na ok

nako nakapag move on nako. Pati ang sarili ko

napalaya konarin. Pero mukang huli na ang lahat dahil

may mahal kana dahil tahimik na ang buhay mo.

Ayoko maka gulo siguro di lang talaga tayo para sa isat

isa. Ayoko rin na maka gulo pa. Pasensya kana ha ang

|lakas ng loob ko mag salita ng gaya nito kahit pa

ipinag tabuyan kita palayo sa akin. Kaya ngayon

nakahanap kana ng lalaking para sayo. Masaya ako

para sa inyong dalawa at tanggap ko narin na hindi na

pwedeng maging tayo.

Lorein: dustine ano kaba? Ano bang mga pinag

sasasabi mo? Naguguluhan ako sayo hah!

Gusto kong ipaalam sayo na wala akong boyfriend ha

wala kang magugulong buhay. Matagal na kitang

hinihintay

Kaso pinalayo mo ako sayo. Kaya lumayo ako baka

kasi iyon ang maka buti sayo para maiayos mo ang

buhay mo. Matagal kanang pinalaya ni candice. Sya rin

ang nagsabing ikaw nalang ang mahalin ko. Na

alagaan kita kung dumating ang oras na mawala na

sya at iwanan kanya.

Ako: ibig bang sabihin nito kaya mo ako hinihintay

dahil kay candice? Kaya concern ka sakin dahil sa

kaibigan mo?

At wala ka naman talagang nararamdaman para sa

akin?

Lorein: alam mo dustine noon oo wala akong

pagtingin sa iyo kahit kaunti. Pero nung makita ko

kung gaano mo minahal si lorein pinangarap ko na

sana makatagpo ako ng gaya mo. Pero hindi ako naka

kita ng tulad mo sa loob ng dalawang taon. Sinubukan

kong kalimutan ka pero diko nagawang alisin ka kahit

saglit lang sa isip ko. Diko namalayan na minahal na

pala kita kahit sa sandaling oras lang na nakasama

kita. Nagbaka sakali akong hanapin ka pero diko na

ginawa dahil gusto kong maging malinaw muna sa isip

mo ang lahat at ayaw kong samantalahin ang

pagkakataon na nag durusa kapa sa pagkawala ni

candice.

Sa haba ng aming paguusap diko namalayan na nasa

pilipinas na pala ako. Pag lapag ng eroplano ay inaya

ko si lorein na kumain muna at ng mag kausap pa kami

kahit na sandali pa. Kung kaya dumiretso na kami sa

isang resto. Noon kolang napansin na napalaki ng

ipinag bago ni lorein dahil lalo syang gunmanda. Hindi

na sya yung dating mukang taga bukid na simple lang

at parang inusente. Habang hinihintay namin ang

aming order ay nag patuloy kami sa aming kwentuhan.

Ng mag salita muli si lorein.

Lorein:dustine maalala ko may iniwan na sulat si

candice para sayo matagal na to saakin ipina abot lang

ng mama nya kapag daw magkita tayo. Nakita lang

daw nila ito sa ibabaw ng kama ni candice. Ibigay ko

raw sayo ito kapag malinaw na sayo ang lahat kapag

tanggap mona ang pagka wala ni candice at kapag

nakapag move on kana.

Ako: lorein maraming salamat sa lahat. Salamat sa pag

iingat mo sa sulat na ito at sa hindi mo pag limot sa

akin sa kabila ng nagawa ko sayo.

Lorein: ano kaba wala yon ang mahalaga ayos kana. At

lagi mong tandaan nandito ako para sayo. Sige na

malapit ng gumabi hinihintay narin ako ng pamilya ko.

Dina ako nag pasundo ayoko na kasi silang abalahin

pa wala naman akong maraming dala.

Ibibigay kona rin ang number ko para kapag buo na

ang disisyon mo at matapos mo basahin ang sulat na

ni candice i txt mo ako o tawagan para alam ko kung

maghihintay paba ako o hindi na.

Ako: lorein sa ngayon palang sugurado na ako sa

nararamdaman ko para sayo. Pero sige babasahin ko

parin ang sulat ni candice para malaman ko ng

malinaw ang lahat. Salamat ulit at mag iingat ka.

At hinatid kona sya sa terminal pauwi ng bulacan. At

ako may umuwi narin kila tita pag dating ko palang ay

sinalubong na ako ng nqpakaraming tanong ni tita.

Dahil ng umalis ako ng bansa ay hindi ako nag paalam

sa kanila at maging ang pag uwi ko ay hindi rin nila

inaasahan.napansin korin ang biglang pag taba at

paglobo ng tiyan.ng tita kaya naman binati ko ito at

maging si tito.

Ako: tito tita congrats ah naka buo narin kayo sa tagal

ng panahon.

Tita tessie: iho kumain ka muna saka ka mag pahinga

mejo gabi narin kaya bukas nalang tayo mag

kwentuhan ha?

Ako: tita wag na po kumain na po ako sa labas kanina

bago ako umuwi dito sa bahay.

Kina bukasan palang ay napansin na nila tito at tita

ang malaking pag babago sa akin.

Mula ng lisanin ko ang pinas isang taon narin pala ang

lumipas. Ang gaan ng aking pakiramdam ang dating

bigat sa loob ko ay nawala narin maging ang mga

mapapait na alala ay hindi kona rin iniisip.

Nakapag move on nanga ako. Dahil nahanap kona rin

ang babaeng muling nagbigay ng buhay sa puso ko.

Summer ng umuwi ako ng pinas kayat napaka init ng

panahon na iyon. Kayat nag paalam ako kay tito at tita

na pupunta muna ako sa pwerto galera para mag

palamig mag relaxe at para naman maka langhap ng

sariwang hangin.

Ng makarating saaking distinasyon ay lumabas ako ng

kwarto na aking tinutuluyan at nag punta sa baybayin

ng dagat. Dala ko ang isang back bag na pinag

lalagyan ng aking mga gamit. Tinungo ko ang isang

cottage at duon muna nag pahinga dahil medyo

tahimik ay muli akong nag balik tanaw sa mga

nakaraan ng buhay ko habang inaalala ko ang lahat ng

nakaraan namin ni candice ay hindi ko naiwasan ang

mapaluha dahil hanggang ngayon ramdam ko parin

kung gaano namin kamahal ang isat isa. Siguro nga

ganun talaga dahil sya ang unang pag ibig ko ay hindi

ko sya magagawang kalimutan. Habang inaalala ko

ang lahat ay naisipan kung kuhanin na sa bulsa ng

aking bag ang sulat na ibinigay sa akin ni lorei. At

duon ay aking binasa ang nilalaman ng sulat ni

candice.