Natahimik ako sa mga sandaling iyon, hindi lang dahil sa sinabi ni Manong, kung 'di pati na rin sa naging sagot ni Mirko. Naging palaisipan pa iyon sa akin hanggang sa makauwi ako.
Sa kadahilanang may trabaho pa si Mirko ay inihatid lang ako nito sa may tapat ng A&D entrance, sa kalutangan ay hindi ko na masyadong narinig ang kaninang sinabi ni Mirko.
Deretso akong pumasok sa loob, tila ba kay lalim ng iniisip ko at parang lutang na naglalakad sa kawalan. Ang daming gumugulo sa utak ko, hindi ko lang ito masabi ngayon.
Lumipas ang oras, namalayan ko na lang na gabi na pala. Natapos na kami ni Mikaela sa pagkain, tinatapos ko na lang ngayon ang paghuhugas ng pinagkainan naming dalawa.
Nauna na rin si Mikaela sa loob ng kwarto niya at mukhang tulog na iyon kaya mag-isa na lang ako ngayon
