CİHANGİR,
Sabah Bahar yanımdan koşarak kalkıp banyoya koşunca anladım ne olduğunu. Sabah bulantılarını okumuştum. Zaten ona belli etmemiştim ama çok solgun görmüştüm kapıyı açtığında. Göz altları geçmiş, sanki biraz da kilo kaybetmişti. Bir haftadır pek bir şey yemediğini düşününce normaldi tabii bu hali. Suçluluk hissim de içimde büyümüştü o an. Karım benim evladımı taşıyorken ve bu sıkıntıları yaşıyorken yanında olamıyordum, olamayacaktım. Bu beni çok huzursuz eden bir şey olacaktı bu saatten sonra. Belki doğumuna bile yetişemeyecek, çocuğumu ilk görenlerden olamayacak ama daha önemlisi karımı hastaneye ben götüremeyecektim. Bütün bunlar çok can sıkıcıydı.
Gebelikle ilgili birçok şeyi okurken duygusal değişimler, bulantılar, aniden aşermeler, uyku hali veya kramplar derken aslında bir
