ไลลานารู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลางดึก แสงจากนอกหน้าต่างยังคงมืดสลัว เธอพลิกตัวกลับมาก่อนจะชะงักนิ่งเมื่อพบกับใบหน้าหล่อเหลาของรองประธานหนุ่ม ความเขินอายแล่นวาบไปทั่วใบหน้าสวย เธอกับเขาเพิ่งผ่านบทรักเร่าร้อนกันมาอย่างหฤหรรษ์ เธอยังจำทุกสัมผัสของเขาได้ราวกับว่ามันไม่ได้จางหายไปเลยสักนิด
จุ๊บ
“อ๊ะ…” เธออุทานตกใจเมื่อจู่ ๆ ไฟซัลโฉบมาขโมยจูบไปเสียดื้อ ๆ เขาตื่นอยู่แล้วหรอกเหรอ เธอคิดว่าเขากำลังหลับอยู่เสียอีก “ทะ ทำอะไรคะ”
“มอนิ่งคิสไงครับ” รอยยิ้มละมุนแสนอบอุ่นปรากฏบนมุมปากหนา แววตารักใคร่ทอดมองหญิงสาวในอ้อมกอด ไลลานาเบือนสายตาหนีด้วยความเขินอาย เธอไม่อยากจะยอมรับเลยว่าเผลอหวั่นไหวมีใจให้กับผู้ชายคนนี้ไปแล้ว เธอทำท่าจะลุกขึ้นนั่งแต่ถูกวงแขนแกร่งรวบตัวเข้ามากอดเอาไว้ซะก่อน “จะไปไหนครับ อย่าบอกนะว่าอาบน้ำ คราวนี้ผมจะไม่ทำแค่อาบน้ำให้คุณเฉย ๆ แล้วนะ”
“พะ พูดอะไรแบบนั้นคะ ก็ฉันอยากอาบน้ำจริง ๆ นี่น
