EP.11 #ข่าวลือ
1134 Words
“ล้อเล่นหรือคะ?”
เสียงหวานขึ้นสูงเจือแววไม่พอใจ ปกติไลลานาเป็นคนควบคุมอารมณ์ตัวเองได้ดีมาก เธอเป็นคนใจเย็น และมองโลกในแง่ดีเสมอ เธอแทบไม่โกรธหรือไม่เกลียดใครเลยด้วยซ้ำ ติดจะเป็นคนนิสัยใจดีเกินไปจนคนรอบตัวยังรู้สึกเป็นห่วง
เพราะฉะนั้นการจะทำให้ผู้หญิงที่ใคร ๆ ก็เรียกว่าแม่พระอย่างไลลานามีอารมณ์ขุ่นมัวขึ้นมาได้ ไฟซัลถือว่าเก่งใช้ได้เลยล่ะ
“คุณไม่ควรพูดล้อเล่นแบบนั้นนะคะ มันไม่ดีทั้งกับตัวฉันและคุณอลันค่ะ” เธอเป็นห่วงความรู้สึกของอลันอย่างเห็นได้ชัด นั่นทำให้ไฟซัลรู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมาหน่อย ๆ เขาปรายตามองเลขาคนสนิทนิ่ง ๆ ก่อนจะเลื่อนสายตากลับมามองไลลานาอีกครั้ง
“สรุปว่าคุณรับข้อตกลงใช่ไหมครับ?” เขาตัดบทเสียดื้อ ๆ ทำเธอปรับอารมณ์ตามไม่ทัน
“ถ้าฉันปฏิเสธล่ะคะ?”
“ผมก็คงจะ… ถอนตัวจากการอุปถัมภ์ครั้งนี้”
“นั่นมัน…” เธอเงยหน้าสบตากับเขาด้วยแววตื่นตกใจ เขาคิดจะถอนทุนจริง ๆ น่ะเหรอ ทั้งที่เขาเป็นฝ่ายให้ทุนไปแล้วเนี่ยนะ?
“ว่ายังไงครับ นี่เป็นข้อตกลงง่าย ๆ เพียงแค่คุณมาทำงานกับผม ทางมูลนิธิก็จะได้รับทุนช่วยเหลืออย่างเต็มกำลัง อีกอย่างหน้าที่ของคุณก็ไม่ได้มีอะไรมาก เป็นผู้ช่วยเลขาของผมอีกที และผมยังจะให้เงินเดือนคุณเท่าที่คุณต้องการด้วย ดูสิครับ มีแต่ได้กับได้ทั้งนั้นเลยนะ” คำพูดที่พยายามเกลี้ยกล่อมยาวเหยียดของไฟซัลไม่ได้ทำให้ไลลานารู้สึกดีขึ้นสักนิด มีแต่จะรู้สึกติดลบกับเขามากกว่าเดิม
หญิงสาวรู้สึกกรุ่นโกรธในใจ สิ่งที่เธอต้องการไม่ใช่หน้าที่การงานหรือเงินเดือนสูงส่งอะไร เธอแค่ต้องการช่วยเหลือมูลนิธิกับเด็ก ๆ เท่านั้น และการที่เขาเอาเรื่องนี้มาต่อรองกับเธอมันก็ช่างเกินไปจริง ๆ
“ฉันขอเวลาคิดก่อนได้ไหมคะ” เธอลุกขึ้นยืน เตรียมตัวจะกลับ น้ำเสียงและท่าทางเย็นชาของเธอทำไฟซัลเปลี่ยนท่านั่งเล็กน้อย คิ้วเข้มเลิกขึ้นหน่อย ๆ
“คุณต้องการเวลาเท่าไหร่”
“ฉัน… ไว้ฉันจะติดต่อกลับมาแล้วกันค่ะ ฉันขอตัว” ไลลานาโค้งตัวสุภาพให้กับรองประธานและเลขาก่อนจะเดินออกจากห้องนั้นมา ไฟซัลมองเธอด้วยสีหน้าอึ้ง ๆ อย่างตามสถานการณ์ไม่ออก
“อะไร… นั่นเธอลังเลเหรอ ทำไม?” ร่างสูงลุกขึ้นยืนแล้วชี้ไปทางประตูห้องที่เพิ่งถูกปิด เขามองอลันด้วยความไม่เข้าใจ เขานึกว่าไลลานาจะตอบตกลงรับข้อเสนอของเขาทันทีซะด้วยซ้ำ
“นายต้องให้เวลาเธอคิดบ้าง นี่มันไม่ใช่เรื่องเล็กนะไฟซัล”
“เฮ้ย… ข้อเสนอดีขนาดนี้ยังต้องคิดอะไรอีก ฉันไม่เข้าใจอ่ะ แวนเนอร์กรุ๊ปไม่ใช่บริษัทกิ๊กก๊อกนะ คนอื่นต้องแข่งขันกันแทบตายกว่าจะเข้าทำงานที่นี่ได้ แต่นี่อะไร? นอกจากจะได้ทำงานในบริษัทอันดับต้น ๆ ของประเทศแล้ว ยังได้ทำงานใกล้ชิดกับรองประธานอย่างฉันเลยนะ ทำไมเธอถึงลังเลล่ะ?” เขาโวยวายออกมาเสียงดัง ท่าทางหัวฟัดหัวเหวี่ยงอย่างคนไม่ได้ดั่งใจ
“แล้วนั่นนายจะไปไหน?” อลันขมวดคิ้วถามเมื่อเห็นไฟซัลเดินไปทางประตู
“ไปคุยกับเธอให้รู้เรื่องน่ะสิ”
“แต่นายมีประชุมนะไฟ บอกแล้วไงว่าเลื่อนไม่ได้” อลันเดินตามร่างสูงออกมาด้านนอก ไฟซัลเดินมาทันตอนที่ไลลานาเข้าลิฟต์พอดี เขาเกือบจะเดินตามเธอเข้าไปในลิฟต์แต่ถูกอลันรั้งแขนเอาไว้ “อยากสลบในลิฟต์หรือไง”
คำเตือนของอลันทำให้ไฟซัลทันสังเกตเห็นว่าภายในลิฟต์ไม่ได้มีแค่ไลลานา แต่ยังมีพนักงานคนอื่นยืนเบียดเสียดกันอยู่ด้วย ซึ่งเป็นพนักงานหญิงซะเกือบทั้งหมด
“ไปลิฟต์ผู้บริหาร” เสียงถอนใจจากเลขาดังพร้อมกับแรงฉุดแขนเจ้านายหนุ่ม สุดท้ายเขาก็ต้องยอมเลื่อนประชุมให้ไฟซัลจนได้สิท่า เพราะรู้ดีว่าถ้าคนคนนี้คิดจะทำอะไรไม่มีใครฉุดรั้งได้อยู่แล้ว
“เมื่อกี้ใช่รองประธานหรือเปล่าน่ะ”
“นั่นสิ เหมือนฉันจะเห็นเขาแวบ ๆ หน้าลิฟต์นะ”
พนักงานหญิงซุบซิบคุยกันหลังประตูลิฟต์ปิดลง ไลลานาที่มัวแต่ก้มหน้าก้มตาเงยหน้าขึ้นมองไปทางพวกเธออย่างสนใจ
“ฉันเห็นคุณเลขาจับแขนเขาด้วยแหละ”
“ว้ายจริงเหรอ! เสียดายจังที่ฉันไม่ได้มอง โอ๊ยคงจะฟินน่าดู”
“จุ๊ ๆ อย่ามโนดังไปสิเธอ เดี๋ยวเรื่องถึงหูท่านก็ได้ตกงานกันหมดหรอก”
“แหม เขาก็ลือกันทั้งบริษัทนั่นแหละเรื่องความสนิทสนมของท่านรองกับคุณเลขาน่ะ หนุ่มหล่อสองคนตัวติดกันทุกที่ทุกเวลา แถมยังไม่เคยมีเรื่องฉาวผู้หญิงเลยแบบนั้น ไม่ให้คิดวายจะให้คิดอะไรล่ะ คิก ๆ”
ไลลานาลอบกลืนน้ำลายเล็กน้อย เธอคาดไม่ถึงเหมือนกันว่าจะมาได้ยินข่าวลือแปลก ๆ ระหว่างไฟซัลกับอลันในระยะเผาขนแบบนี้
“ชู่ว์… หยุดเมาส์ได้แล้วพวกเธอ เดี๋ยวก็ตกงานกันหมดหรอก”
ประตูลิฟต์เปิดออกชั้นล่างสุด กลุ่มพนักงานหญิงเดินหัวเราะคิกคักกันออกไป ไลลานาเดินจากลิฟต์เป็นคนสุดท้าย เธอถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างคิดไม่ตก ถ้าเธอต้องมาทำงานกับไฟซัลจริง ๆ เธอจะต้องมารับรู้ข่าวลือแปลก ๆ พวกนี้อีกมากน้อยแค่ไหนกันนะ
“เดี๋ยวก่อนคุณไลลานา”
ร่างบางชะงักเท้าด้วยความตกใจกับเสียงเรียกคุ้นหู หันมองจึงเห็นว่าท่านรองประธานที่เพิ่งตกเป็นหัวข้อข่าวลือแปลก ๆ นั่นกำลังเดินออกมาจากตัวลิฟต์อีกฝั่ง พอเห็นแบบนั้นแทนที่เธอจะหยุดยืนเพื่อรอเขา แต่สองเท้ามันกลับก้าวเดินหนี
เธอเพิ่งได้ยินข่าวลือนั่นมาเมื่อครู่นะ จู่ ๆ จะให้สู้หน้ากับเขาตอนนี้มันก็แปลก ๆ ยังไงไม่รู้ อีกอย่างเธอยังไม่พร้อมจะคุยกับเขาตอนนี้ด้วย เพราะกลัวว่าเขาจะเร่งรัดเอาคำตอบกับเธอ
ทางด้านไฟซัลเมื่อเห็นว่าร่างบางจงใจเดินหนี เขานึกเคืองขึ้นมา สองเท้าก้าวตามเธออย่างไม่ทันได้คิดอะไร แม้แต่อลันที่กำลังคุยสายเพื่อเลื่อนการประชุมให้เขาอยู่ก็ยังเดินตามไม่ทัน
พลั่ก
- Writer
