ถึงพาสคาลจะรู้สึกแปลกใจกับอารมณ์ของเตียร์ ที่อยู่ๆเกิดนึกจะเปลี่ยนแปลงก็เปลี่ยนขึ้นมากะทันหัน แต่คงไม่มีอิทธิพลเท่ากันกับเขาหรอก อารมณ์กระสันพลุกพล่านนี้ ลุกโชนขึ้นมาเกินขอบเขตมากกว่าที่จะควบคุมหรือต้านได้ สามารถเป็นตัวสั่นคลอนกำแพงสูงหนาของเธอจนพังทลายลงมาอย่างง่ายดายทีเดียวเชียว พร้อมแล้วที่จะขย้ำเหยื่อภายใต้ร่างอีกไม่กี่นาทีข้างหน้าทว่าเหยื่ออย่างเธอเสมือนกระต่ายออกแรงนิดออกแรงหน่อยคงช้ำ เขาจำต้องทะนุถนอมให้เบามือที่สุด เท่าที่ร่างแกร่งพลังเยอะคนหนึ่งจะทำได้ รอคอยจนกว่าเธอจะยินยอม ผู้ล่าที่รออยู่จะละเลงเอง
กระต่ายตัวนี้ที่ว่าเนื้อคงหวานอร่อยน่าดู
ไม่มีประโยคใดหลุดออกมาจากปากของพวกเขา ไม่มีบทสนทนาในรูปแบบของคำศัพท์สักคำด้วย มีแต่ปลายจมูกซุกไซ้ซอกคอ และเจ้าของก็หลับตาพริ้ม คล้อยตามหลุดเสียงครางออกมาไม่รู้กี่รอบต่อกี่รอบ
“เจ็บหรือครับ”
ชายหนุ่มผงกหน้าขึ้น หยุดเล้าโลมชั่วคราว เมื่อรู้
