สองแขนที่ถูกรวบในตอนแรกบัดนี้คล้องคอเขาแล้ว จากฝ่ายรุกกลายเป็นถูกไล่ต้อน ลิ้นร้อนของเขาถูกเธอหยอกล้อ มีเสียงครางอืมออกมาสั่นน้อยๆ
แม้อ่อนประสบการณ์ แต่การเรียนรู้ของมนุษย์เป็นไปตามธรรมชาติ กระทั่งลมหายใจจะหมดลงจึงผละออก
“คุณพอใจไหมคะ” เสียงของซูเสี่ยวหนิงแหบหวาน ฟังแล้วเย้ายวน
ถึงตอนนี้ ถึงเข้าใจว่ามันคือกับดักที่วางไว้รอเขา ทว่าไม่เพียงไม่โกรธ กลับรู้สึกดีอย่างประหลาด
“เธอกล้าขุดหลุมพรางใส่ฉัน”
“ใครให้คุณปากแข็ง ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ คุณจะมาหาฉันหรือ”
ต้องยอมรับว่าแผนของเธอสำเร็จ เขาเองที่ร้อนใจต้องมาหา จนเกิดเป็นบรรยากาศที่ร้อนระอุ แต่มันดีมาก….
“เจ้าหนี้ขา คุณง่วงรึยัง เตียงของฉันทั้งหอมและอุ่นมาก”
ดวงตาที่เคลิบเคลิ้มของหวังอี้เฉิงกลับเบิกกว้าง เขาดันร่างนุ่มนิ่มออกห่าง พูดด้วยเสียงเบาว่า “ฉันยังไม่ได้อาบน้ำ”
“....” ซูเสี่ยวหนิงนิ่งไป ก่อนจะหัวเราะเสียงใส มุดเข้าแผงอกล่ำดมฟุดฟิด!
