หวังอี้เฉิงนั่งอยู่ในห้องทำงาน ทอดสายตามองแฟ้มลับที่เพิ่งได้มา
เป็นรายงานจากคนที่เขาส่งไปตามสืบ ชื่อของไป๋หลิน ปรากฏข้างรายชื่อตำรวจสายสืบหลายคน
แม้หลักฐานยังไม่แน่นหนา แต่ก็มีความเชื่อมโยง เพียงพอให้หัวใจเขาเริ่มเย็นเยียบ คนที่ไว้ใจกลับหักหลังจริง
“ผมเองก็ไม่อยากเชื่อ ผู้ช่วยไป๋อยู่กับเรามานาน แต่จากการตรวจสอบอย่างละเอียด ข้อมูลทั้งหมดคือของจริง ไม่มีการใส่ร้ายหรือเติมแต่งเพิ่ม กรณีนี้ต่างจากของคุณซู”
“ที่น่าแปลกคือเธอไม่ได้ค่าตอบแทนใด นอกจาก…. ประวัติที่ขาวสะอาด ดังนั้นต่อให้ทุกกลุ่มมาเฟียติดคุก เธอจะมีชีวิตที่ดีต่อไป”
กล่าวจบยืนดูท่าที แม้ว่าการเข้ามาของซูเสี่ยวหนิงจะทำให้มีความบาดหมางอยู่บ้าง แต่ไป๋หลินคือคนที่หวังอี้เฉิงมองเป็นคนสุดท้ายที่จะทรยศเขา
“ไป๋หลิน เธอ…ทำไมถึงเลือกทางนี้” เสียงของเขาต่ำจนแทบกลายเป็นคำรำพัน
เด็กหญิงกำพร้าใจกล้าเดินมาหาเขาเพื่อเข้าร่วม ดวงตาของเธอมุ่งมั่
