“เรื่องนี้มีแต่ฉันที่ทำมันรึไง คนทำธุรกิจต้องมีเส้นสายกันทั้งนั้น รวมถึงหวังอี้เฉิง”
“ฉันบอกตอนไหนว่าไม่มีเล่า เพียงแต่จับโจรต้องจับหัวหน้า ในเมื่อลูกน้องเขาอยากได้ผลงานคุณไม่ช่วยส่งเสริมสักหน่อย เมื่อเขาพอใจจะไม่มากวนใจคุณไปอีกพักใหญ่ๆ”
“เธอกำลังจะบอกว่า เขาอยากจับฉันก็ให้ส่งคนไปนอนเล่นในห้องขัง ใครมันจะอยากติดคุกกัน เอาสมองไปให้หมูแล้ว”
“โทษทัณฑ์มันมาจากฐานความผิด ไม่มีความผิดถึงอยากจับก็ทำไม่ได้”
“....” เขามองซูเสี่ยวหนิงนิ่งชะงักไป ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น
“ฮะ ฮะ ฮ่า! เข้าใจแล้วว่าทำไมเขาถึงส่งเธอมา เอาเป็นว่าข้อตกลงนี้ฉันยินดี แต่มีข้อแม้ว่าเธอมาเล่นกับฉันบ่อยๆ”
ทุกคนในห้องคิดว่าเด็กสาวคนนี้น่าสนใจดี เธอเสนอให้เขาปล่อยข่าวลือล่อตำรวจมาจับ กุข่าวว่าเป็นเรื่องใหญ่อย่างการค้ายาเสพติด แต่พอเข้าควบคุมกลับเป็นแค่แป้งหนีภาษีสองสามถุง ระดับความร้ายแรงของโทษก็ต่างกันอย่างยิ่ง
