SECRET LOVE (R-18 Tagalog)

Chapter 18

Bumaba na sila sa bundok pagkatapos mananghalian. Dahan dahan na silang naglakad pababa sa mala-kagubatang daan. Hindi pa gaanong nakakalayo mula sa camping site ay napansin ni Maggie na naiwan niya ang kanyang water bottle sa may malaking bato roon na di gaanong napapansin.

"Naku! naiwan ko yata ang water bottle ko roon!" pag-aalala ni Maggie na di na mapakali.

Narinig ni Abby ang sinabi ni Maggie.

"Saan mo ba iniwan?" tanong ni Abby sa kaibigan.

"Sa may malaking bato," sagot niya.

Nilapitan sila ni Meimei at tinanong ang dalawa, "Anong problema?"

"Naiwan ni Maggie ang water bottle niya roon sa site.." tugon ni Abby.

Ang payo ni Meimei kay Maggie, "Ms. Maggie bumili ka nalang ng bago. Medyo malayo - layo na rin iyon. Maiiwan na tayo nila."

"No!" Reaction ni Maggie na nagpatahimik sa dalawa at napalingon ang isang nasa unahan.

"That is from my fan at iniingatan ko iyon. Importante ang water bottle na iyon para sa akin!" dagdag ni Maggie na nagpainis kay Meimei.

Palihim na nagreact si Meimei, "Bakit mo hindi iningatan kung importante pala sa iyo? Ang OA!"

Narinig naman ni Abby ang mga reaksyon ni Meimei. Si Maggie naman ay napaiyak kaya tinakpan ng sariling palad ang mukha. 

"Anong gagawin ko?"

"Ang OA talaga.." pangusong bulong sa sarili ni Meimei. 

Magaling umarte ni Maggie at nagmumukhang kawawa ito sa harap ng dalawang dalaga. HIndi matiis ni Abby si Maggie at naawa ito. 

"Babalikan ko muna.." ani ni Maggie na may nakakaawang boses pero agad namang may dagdag sa sinabi,"pero ang sakit na ng paa ko.. Hindi ko na kayang bumalik pa. Malayo layo pa ang lalakarin! sayang naman..."

Kaya si Abby na ang nagmagandang loob, "Ako na ang babalik."

"Really Abby?" Tuwang - tuwa na reaksyon ni Maggie.

Ningitian ni Abby ang kaibigan. Kahit alam niyang umaarte lang ito ay gagawin niya pa rin.

"Sige, Abby maghihintay kami rito!" saad ni Maggie.

Iniwan ni Abby ang backpack niya kay Meimei at dinala nalang ang sling bag.

"Babalikan ko!"

"Mag-ingat ka!" payo ni Meimei habang si Maggie ay tuwang tuwa sa gagawin ni Abby sa kanya.

Nilakasan ni Abby ang loob at bumalik doon. Mukhang madali lang naman pabalik sa site.

Hindi nagtagal ay naiinip na si Maggie sa katatayo. Malayo -layo na ang iba at naiwan lamang silang dalawa roon.

"Ang tagal ni Abby.." naiinip na sabi ni Maggie. "Haist!"

"Sigurado pabalik na iyon."

Natagalan si Abby sa paghahanap ng water bottle ni Maggie at inisa isa pa niya ang mga malalaking bato roon. "Nasaan na ba?"

Matirik pa ang araw kaya maliwanag pa ang daan pero may nagbabadyang maiitim na ulap na parating.

Umalis si Maggie sa kinatatayuan niya kaya nabigla si Meimei.

"Teka Ms. Maggie, saan kayo pupunta?" pagtataka ni Meimei sa dalaga.

"Naiinip na ako. Ang rami ring lamok at kung ano anong insekto. Mas mabuti pang magpatuloy na at humabol sa kanila," mataray na paliwanag ni Maggie habang naglalakad ito.

"Pero wala pa si Abby!"

"Hintayin mo nalang!"

Naasar si Meimei kay Maggie. Hinabol niya ito at sinermunan.

"Ano ka ba! Iiwan mo nalang ba ang kaibigan mo?" galit na sermon ni Meimei.

"Kaya na ni Abby ang sarili niya!" sagot nito. 

Nag-uusap sila habang naglalakad. Mas naasar si Meimei na walang pakialam ang dalaga. Siya pa naman ang nagpabalik kay Abby sa site.

"Haist!"

Babalik na sana si Meimei pero napatigil ito. Hindi na niya alam ang pabalik kung saan sila iniwan ni Abby. "Teka.." nag-aalalang reaction na may halong kaba ni Meimei. Palinga - linga ang dalaga pero nalilito siya kung ano ang tamang daan patungo roon.

Habang nag - aalala si Mei sa kaibigan, si Maggie naman ay nasa baba na. Pagkalingon ni Meimei ay naroon rin si Sir Kristoff kasama si Maggie.

"Napapagod na ako Kristoff, malayo pa ba?" tanong ni Maggie.

"Medyo. Malayo -layo pa ang ating lalakarin.." sagot ng binata.

"Ang sakit na ng paa ko!"

Ibinaba ni Kristoff ang mga bag niya and he bend down and let Maggie ride on his back, "I will carry you.."

Masaya naman si Maggie sa offer ng kasintahan na nagpakilig sa kanya. She rides on his back. Dinala naman ng isang empleyado ang bag ng dalawa.

Napalingon si Kristoff at di niya napansin si Abby. Nagtaka ito saglit.

"Tara na!" utos ni Maggie.

Dumidilim na ang paligid dahil na rin sa parating na ulan. Minadali sila sa paglalakad ng tour guide.

"Dalian natin ang paglalakad!" sigaw nito.

Sumigaw rin si Meimei na nasa malayo pa, "Teka lang! Teka lang!"

Hindi na napapansin ng iba si Meimei na humahabol. Nahihirapan rin ito dahil sa dalawa ang dalang bag niya. Nagpatuloy si Meimei sa paghabol sa kanila at hindi na namamalayan na lumalayo na ito sa lugar na magkikita sila ni Abby.

Ang lahat ay nagmamadali sa paglalakad. Ang nagbabadyang ulan ay malapit na. Unti - unti na ring dumidilim.

Napatingala si Abby sa kalangitan na maitim na ang ulap.

"Naku! Uulan pa yata.."

Nagmadali na rin ito. Pagkarating niya sa lugar kung saan hihintayin siya nila ay wala na ang dalawa.

"Sigurado ako na dito iyon sila naghintay..."

Napalingon siya sa paligid niya pero wala sila roon. Lumalakas na rin ang hangin at tila malapit ng umulan. Kinabahan na si Abby pero kailangan niyang maging mahinahon at magpatuloy.

Sinundan nalang niya ang daan na sa tingin niya ay iyon ang daang tinahak nila. Kailangan niyang makarating sa cabin bago umulan. Wala na siyang pakialam sa kanyang natatapakan basta nagmamadali siya. Bawat segundo ay pabilis ng pabilis ang kabog ng dibdib niya dahil sa kaba. 

Sa wakas, nakarating na sila Kristoff at iba pa sa cabin except kay Meimei at Abby.

Umupo si Maggie sa sofa sa lobby.

"Hay salamat naman at nakabalik na tayo!"

Talagang halata sa mga mukha nila ang pagod kaya kanya -kanyang pagpapahinga sa mga upuan.

Napatanong ang team leader, "Nandito na ba ang lahat?"

Napatanong rin si Kristoff na hinahanap si Abby, "Narito na ba ang lahat?" Ni anino ni Abby ay di niya nakita sa mga oras na iyon.

Si Maggie ay minamasahe ang sariling hita at panay reklamo sa paa, "Nakakapagod.."

Inisa isang tiningnan ni Kristoff ang mga empleyado niya.

May tumaas ng isang kamay at sinabing, " Wala pa si Meimei at..."

Hindi pa ito natatapos sa pagsasalita ay dumating na si Meimei.

"Wait!" hinihingal na sigaw ni Meimei. "Si Abby!"

Nagulat si Kristoff.at pinuntahan agad si Meimei na nasa may pintuan. Pagkaharap ng binata sa dalaga ay napahawak pa ito sa magkabilang balikat ni Meimei.

"Nasaan si Abby? Anong nangyari kay Abby?" Nag-aalalang tanong ni Kristoff. "Nasaan siya?"

Nanghina ang tuhod ni Meimei kaya napaupo ito sa sahig pero nasalo naman siya ni Kristoff.

"Sir, na - naiwan si Abby!"

"Ano?"

Nagulat ang lahat. Oh my ghad!

Nakakunot -noong tinitigan ni Meimei si Maggie na mukhang walang alam.

"Bumalik po siya kaya naiwan siya. Dala ko ang bag niya pero..." 

----

Mukhang naliligaw na si Abby sa kagubatan. Dumidilim na rin kasabay ang malamig na hangin. Natatakot na siya kaya napaupo nalang siya  sa isang bato. Bakas na sa kanya ang takot. Palinga - linga sya sa paligid. Nararamdaman na niya ang ihip ng hangin at ang ingay na nagagawa nito sa mga puno at halaman na tila may mga mababangis na hayop. 

"Anong gagawin ko?"

Agad bumalik sina Kristoff kasama ang limang kalalakihan at ang tour guide sa dinaanan nila. Babalik sila sa daan patungo sa site dahil baka masalubong nila ito.

"Mag - iingat kayo!"

Kunot - noong pinagmasdan naman ni Maggie ang mga ito na umalis sa cabin at bumalik sa dinaanan nila. Si Meimei naman ay di maiwasang mas lalong mainis kay Ms. Maggie. 

Nagpatuloy ang mga kalalakihan kasama si Sir Kristoff sa paglalakad at tinatawag ang pangalan ng dalaga,

"Abby! Abby!"

Ilang minuto lang ay bumagsak na ang malakas na ulan. Malapit na ring gumabi at tuluyan na ang kadiliman sa kagubatan.

"Abby!"

Habang tumatagal ay palakas ng palakas ang ulan. Pumuputik na rin ang lupa at basang basa na sila.

"Sir, bumalik na tayo!" 

"Bumalik na kayo! Hahanapin ko pa si Abby!" determinadong sagot ni Kristoff.

"Sir, malakas na po ang ulan. Malapit na ring dumilim!" ani ng isa.

Hinawakan at hinila ni Kristoff sa may kwelyo ang nagsalita, "Anong gagawin ko, hahayaan nalang si Abby? Paano kung mapahamak siya?"

"Sir.."

"Kung gusto ninyong bumalik, bumalik kayo!"

Palakas ng palakas ang ulan at unti - unti na ring nagkakaroon na ng hamog na bumabalot sa lugar.

"Mapanganib po sir na narito sa gubat. Bumalik nalang tayo kapag tumila na ang ulan.  Bumalik nalang po tayo bukas," payong tour guide.

"Ipapabukas pa? Paano kung napahamak na siya?" galit na sabi nito. Kaya nagpatuloy si Kristoff sa paghahanap kay Abby. Hindi niya pinigilan ang iba na bumalik. Ang nasa isip lang ng binata sa mga oras na iyon ay makita si Abby at malamang ligtas ito.

Bumalik ang iba sa cabin at naiwang mag-isa si Kristoff sa paghahanap kay Abby.

"Abby! Abby!"

Tumila saglit ang ulan kaya agad ginamit ni Kristoff ang flashlight niya para mas maliwanag ang daan na unti-unting binabalutan ng kadiliman. Nagpatuloy ito at di ininda ang maputik na daan. 

Hindi nagtagal ay nakita na rin ni Kristoff si Abby sa may puno. Siya ay nakayuko ang ulo na nakaupo sa isang bato na niyayakap ang mga tuhod.

"Abby?"

Napaangat ang ulo ni Abby na nasisilawan sa liwanag ng flashlight.

"Abby?"

"Sir?"

Laking tuwa ni Kristoff na makita si Abby na okay lang. Nilapitan niya agad ito at napatayo naman si Abby. Napaiyak si Abby nang makita si Kristoff at niyakap niya ang binata. Niyakap rin ni Kristoff ang dalaga ng mahigpit.

"I'm here now.."

-------

Galit na hinarap ni Meimei si Maggie. She confronted her.

"Anong klase kang kaibigan! Iniwan mo si Abby doon!" sermon ni Meimei.

"Iniwan mo rin siya diba!" mataray na sagot ni Maggie. "Same lang tayo kaya huwag kang magmalinis!"

"Aba! Sinundan lang kita kaya..."

Hindi pa natatapos sa pagsasalita si Mei ay dinagdagan na ni Maggie ang sasabihin.

"It is still the same!" ani ni Maggie. "Eh sana nagpaiwan ka nalang at hinintay siya."

Napatingin naman ang ibang empleyado sa pagtatalo nila. Nilapitan si Meimei ng isang kasamahan niya at inawat sila.

"Tama na iyan..." mahinahong sabi nito.

Naiinis si Meimei pero wala siyang magawa dahil empleyado lang siya.

Bumalik na ang iba sa cabin maliban kay Kristoff. Sinalubong agad nila ang mga ito.

"Kumusta, nakita ninyo si Abby?" tanong ni Meimei.

"Hindi eh! Biglang umulan at unti -unti ng dumidilim. Maputik na rin kaya mahirap na!" paliwanag ng isa.

"Huh, ano? Paano na si Abby!" nangangamba si Meimei sa possibleng mangyari sa kaibigan. Napayuko nalang ang ulo nila.

"Pasensya na.."

"Di ninyo nakita si Abby? Eh si Kristoff, nasaan siya?" tanong naman ni Maggie.

"Nagpatuloy si sir. Sinabihan na namin pero.."

"Ano ba kayo! Bakit ninyo siya iniwan!?" galit na reaction ni Maggie na mukhang nag-aalala rin sa kasintahan. "Kapag may mangyayaring masama sa boss ninyo, sisiguraduhin ko na malalagot kayo!"

Natakot ang mga empleyadong kasama ni Kristoff kanina sa mga babala ni Ms. Maggie.

 "Ms. Maggie naman.. hindi namin kagustuhan. Si sir po ang nagpumilit na manatili at magpatuloy sa paghahanap."

"Edi, bumalik kayo roon!" utos ni Maggie.

Nagsalita rin ang tour guide, "Miss, mahirap na pong bumalik kami roon. Sigurado, pabalik na rin ang boss ninyo dahil tumila na ang ulan. Mas mabuti pa pong maghintay nalang tayo rito at kung ano man, bukas na bukas ay pupuntahan namin siya at hahanapin ang nawawala ninyong kasamahan."

"Haist!"

-------

"Tara na at bumalik na tayo.." ani ni Kristoff at hinawakan ang kamay ni Abby. Nagulat rin si Abby at natahimik lang ito. Dahan - dahan silang naglakad pababa sa maputik na daan. Napakadulas kaya mas napapahigpit ang hawak ng binata sa dalaga.

"Dahan -dahan lang.." payo ni Kristoff.

"Salamat sir.." ani ni Abby.

Napatingin ang dalawa sa isa't isa. Nagkatitigan tuloy sila.

Hanggang...

Bumagsak na naman ang malakas na ulan.

"Dalian natin!" wika ni Kristoff na nagmamadali na sa paglalakad habang nakahawak sa kamay ni Abby.

Mas lalong lumakas ang ulan. Napatigil si Kristoff kaya napatigil rin si Abby sa gitna ng kagubatan. Basang basa na silang dalawa.

"Anong problema?"tanong ni Abby.

Nagkakaroon na naman ng hamog kaya hindi niya matukoy ang daan. Mukhang naliligaw na sila.

"Huwag kang lalayo sa akin!"

Napansin naman ni Abby na nagkakahamog na at dumidilim kaya napahawak siya sa likod ni Kristoff.

"Anong gagawin natin sir?"

"Malalampasan rin natin ito. Makakabalik tayo sa cabin. Magtiwala ka lang!" seryosong sabi ni Kristoff habang magkaharap sila ni Abby.

"May tiwala po ako."

Nagpatuloy sila sa paglalakad kahit umuulan. Pero di maiiwasang nadulas si Abby at napaupo ito sa maputik na lupa. Nadala rin si Kristoff at napaupo rin.

"Sorry sir.."

"It's okay."

Pagtayo ni sir ay may nakita itong kuweba na kahit maulan at may kunting hamog ay nakita niya ito.

Tinulungan niyang makatayo ang dalaga.

"Magpasilong muna tayo..tara!" aya ni Kristoff. "Mukhang mapanganib kung magpapatuloy tayo ng ganito. Napatango si Abby at sumama na sa binata.

Madilim ang kweba kaya nagdadalawang isip sila pero wala na silang choice at kailangan nilang magpasilong. Inilawan nila ang loob gamit ang flashlight kaya pumasok ang dalawa. Akala nila may mga paniki pero wala. May mga malalaking bato at kunting tubig na dumadaloy. Basa rin ang bato dahil sa tubig na pumapatak.

"Okay na yata. Dito muna tayo.." ani ni Kristoff na palingon lingon at sinusuri ang paligid ng kweba.

Napakarumi na ng suot ng dalawa at basang basa pa. Nanginginig sa lamig tuloy si Abby na kanina pang basang - basa.

Ginamit ni Kristoff ang dalang emergency light kaya medyo malawak ang liwanag na nagagawa nito.

"May liwanag na!" ani ni Kristoff.

Napabahing si Abby senyales na nilalamig na talaga siya. Sinisipon na yata ito.

"Atchu!!"

"Okay ka lang ba?" tanong ni Kristoff at nilapitan ang dalaga.

"Okay lang.." sagot ni Abby.

"Siguro, kailangan mong maghubad..este magbihis.."

"Huh?" Gulat na reaksyon ng dalaga.

Nahiya naman si Kristoff, "Uhmm.. kasi basang basa ka na!" paliwanag nito na di na makatingin sa dalaga.

"Wala akong dala rito.." sagot niya.

"Ahh, ganoon ba.."

Magkasabay ang dalawa sa pagbahing! "Atchoo!"

"Kailangan ko na yatang.."pabulong ni Kristoff sa sarili. Lumayo ito kay Abby habang si Abby ay umupo sa malaking bato.

Hinubad ni Kristoff ang suot na damit pang-itaas. Si Abby naman ay napapasulyap sa katawan ng boss na napakakisig. Sinisermunan nalang niya ang sarili.

"Huwag kang tumingin.. huwag kang tumingin."

"Wheew! Ang dumi pala ng pantalon ko!" ani ni Kristoff ng napatingin sa pantalong puno ng putik. Pagkatapos ay hinubad niya ang suot na rubber shoes.

Napatingin naman si Abby sa boss na nakatalikod habang naghuhubad ng pantalon. Nakita ng dalaga ang likuran ng binata na naka- boxer shorts.

Paglingon ni Kristoff sa dalaga ay umiwas agad ang ulo ni Abby. Baka sabihin pa ng boss niya ay nakatingin ito sa kanya. Pero kahit umiwas na siya, alam ng binata na napatingin ito sa kanya kanina kaya palihim na ngumiti si Kristoff. Pasulyap - sulyap si Kris kay Abby habang inilapag ang kanyang mga gamit sa ibabaw ng batong  hindi basa. Baka sakaling matuyo.

Habang tumatagal mas nilalamig si Abby. Hindi na magawang magharap ang dalawa dahil pareho silang nahihiya. Tumalikod si Kristoff sa dalaga at umupo sa bato malapit sa ilaw. Medyo awkward na humarap dahil wala siyang damit pang-itaas at walang pantalon. Pero nag-aalala siya sa dalaga.

"Okay ka lang ba?" tanong ni Kristoff.

Hindi sumagot si Abby.

"Abby?"

Hindi pa rin ito sumagot.

Di na niya matiis at lumingon si Kristoff kay Abby. Nang nakalingon na siya ay di niya alam na naghuhubad pala ito kaya namilog ang kanyang mga mata. Nakita niyang naghuhubad si Abby habang nakatayo.  Natahimik ang binata at mas napatitig sa buong katawan ng dalaga. Mukhang hindi maalis ang tingin nito na tila napako na. Nakita niyang isa isa nitong hinuhubad ang suot mula sa jacket at blouse. Pagkatapos ay leggings. Tinira nalang niya ang kanyang bra at panty.

Napatitig talaga si Kristoff sa dalaga at di man lang kumurap.

"oh my!" sambit ng kanyang mga labi at napalunok ito.

Para umiwas sa tukso ay agad tumalikod nalang ito ulit. Ang lakas ng kabog ng dibdib nito na parang sasabog. 

Kinuha ni Abby ang maliit na shawl na nasa bag niya. Naging tabing niya ito sa kanyang katawan. Medyo manipis nga lang kaya nararamdaman pa rin ang lamig.

Inilagay niya ang kanyang gamit sa ibabaw ng bato malapit sa batong nilagyan ni Kristoff sa kanyang gamit pagkatapos ay bumalik sa inuupuan niya kanina.

Sumusulyap si Abby sa binatang nakatalikod. Dahil malapit lamang si Abby sa pasukan ng kweba ay mas nararamdaman niya ang lamig. Patuloy parin ang malakas na ulan at madilim na talaga.

Nanginginig na si Abby sa lamig. She curled her toes while sitting on that rock.

Napalingon si Kristoff at nakita ang dalagang nanginginig na sa lamig.

"Okay ka lang ba?" nag-aalalang tanong ni Sir na nilalamig rin.

Tumayo ito at lumapit ito sa dalaga.

Napatayo si Abby para umiwas at sinabing, "I'm fine sir!"

But Kristoff suddenly hug her.

Niyakap niya si Abby ng mahigpit at sinubsob ang ulo ni Abby sa dibdib niya. Naramdaman ni Abby ang init ng yakap ng boss.

"Sir Kristoff.."

Pero..

Pinilit ni Abby na maitulak si Kristoff palayo sa kanya.

"No sir!"

Nagulat ang binata.

"Abby.."

"Huwag sir!" sabi ni Abby na di makatingin kay Kristoff.

But Kristoff insisted. He hug her again without permission. Niyakap niya ulit si Abby ng mahigpit.

Nanlaki ang mga mata ni Abby. Hindi niya inaasahan ang mga nangyayari.

"Let me hug you!"

Pareho nilang naramdaman ang init na inaasam nila sa gabing iyon.

"Sir..."

Inangat ni Abby ang mukha at nagkatitigan ang dalawa. Inangat naman ni Kristoff ang kanyang kamay and touches Abby's face.

"Abby.."

"Sir.."

Napalunok si Kristoff na mukhang pinipigilan ang sarili. Unti - unting lumalapit ang mukha ni Kris sa mukha ni Abby. Dinikit niya ang kanyang noo sa noo ng dalaga at ang mga mukha nila ay magkalapit na.

"Sorry.." mahinang sabi ni Kristoff. "I'm sorry.."

"Bakit kayo nagsosorry sir?" tanong ni Abby.

Lumayo kaunti si Kris pero ang mga tingin ay nasa mga mata ng dalaga.

"Sinaktan kita! May mga nasabi ako na nakasakit sa iyo!"

Naalala ni Abby ang mga narinig niya at sinabi ni Kristoff sa iba. Mas napatitig ang dalawa sa isa't isa.

"Tama lang po iyon. Dahil iyon ang tama!" sagot ni Abby.

"Anong tama doon?" curious nitong tanong.

"I am your secretary at wala tayong relasyon. I am just your secretary!"

Napahawak agad si Kristoff sa pisngi ng dalaga at nagpaliwanag. "Mali ang iniisip mo! Hindi iyon totoo!"

"Ano ang hindi totoo doon!?" Tumulo bigla ang luha sa pisngi ni Abby. Naiiyak siya habang nagtatanong.

"You are not just my secretary! You are special to me!" pag-amin ni Kristoff sa dalaga.

"No sir! Hindi ito tama!" pagpipigil ni Abby.

"But I like you! I'm falling inlove with you!" pag-amin ni Kristoff sa kanyang nararamdaman. Nagulat si Abby sa kanyang narinig. Hindi pa rin siya makapaniwala at maraming bumabagabag sa kanya.

"Sir.."

"Abby.."

"Paano ang proposal mo? Paano ang kasal?" naguguluhang tanong ni Abby.

"Sinabi ko lang iyon para protektahan ka! Sinabi ko iyon dahil kay mama.."

Flashback..

"Tell them that you will propose!"utos ng mama ni Kristoff. "You will get married soon!"

"Paano kung hindi ko sasabihin ang gusto ninyo?" tanong ni Kristoff.

"Kapag mapapatunayan ko na may karelasyon kang iba, I will make her life miserable!" sagot ng mama niya.

Hindi na nagsalita at sumagot pa si Kristoff. Napaisip nalang ito sa dapat niyang gawin at sabihin sa harap ng mga media.

End of flashback..

"Pero sir.."nagdadalawang isip si Abby. Hindi rin niya alam kung ano ang nararamdaman niya para sa binata. Alam niyang may boyfriend siya pero naguguluhan siya kung bakit iba kapag nariyan ang boss niya.

"Alam kong naguguluhan ka..alam kong nahihirapan ka.." ani ni Kristoff.

"Mali ito.. maling -mali! Paano si Maggie? Paano si Paul?" nag-aalalang sabi ni Abby.

"Gusto mo ba ako?" seryosong tanong ni Kristoff na napakalapit sa mukha ng dalaga.

Nanlaki ang mga mata ni Abby tila di alam ang isasagot. 

"Ako? Ano ako sa iyo?" tanong ni Kristoff.

"Kasi..." nanginginig na di matapos tapos na sasabihn ni Abby.

Bumaba ang tingin ni Kristoff sa mga labi ni Abby at pagkatapos ay bumalik sa mga mata ng dalaga. Tinulak niya si Kristoff pero mas nilapit ni Kris ang sarili sa dalaga.

"Sir..."

Hindi na nakapagpigil si Kristoff at hinalikan niya ang mga labi ni Abby. Namilog ulit ang mga mata ng dalaga habang ang mga mata ni Kristoff ay nakapikit. Nilalasap niya ang bawat halik niya sa labi nito na nagpapainit sa kanila.

Gumapang ang mga kamay ng binata patungo sa likod ng dalaga.

Abby's pov

Napaka-init ng halik niya na unti-unting hinihikayat ang aking mga labi na sumang-ayon. Unti - unti ring pumipikit ang aking mga mata. Mas hinigpitan pa niya ang pagyakap sa akin dahilan na mas napalapit ako sa kanya at nadidiin ang halik nito.

Am I going to? Susuklian ko ba ang halik niya?

Tila nawawala na ako sa katinuan.

Ang mga kamay ko na nakakamao na nasa may dibdib niya ay unti -unting bumubuka. Parang isang yelo na unti-unting natutunaw.

Ano ba siya para sa akin? Sino ba siya? Gusto ko ba siya?

Bakit ganito?

Parang gusto ko siyang yakapin! Halikan!

Hanggang, hindi ko natiis ang sarili kong di maakit. Para akong nahihypnotize sa kanyang mga halik na dumadampi sa aking mga labi.

I wrapped my arms on his neck at ibinalik ko ang mga halik sa kanya. Bigla nalang sumang-ayon ang aking sarili sa ginagawa niya at hindi ko na ito mapigilan.

I kissed him!

We kissed!

Sa malamig na gabi, naghalikan kami.

Ang kanyang halik ay unti -unting nagpapainit sa aking katawan. Inilabas ko ang aking dila at sinalubong naman niya ito. Hinuli niya ang aking dila at ginantihan ko siya. Bahagyang ikiniling niya ang kanyang ulo sa isang tabi habang patuloy sa paghalik. Nilalasap namin ang bawat tamis ng paglapat ng aming mga labi.

Pinasandal niya ako sa bato at inalis ang shawl na nakabalot sa katawan ko.

Ang mga halik niya ay bumababa sa aking dibdib. Hinubad niya ang aking bra na basang -basa.

Inulan niya ang dibdib ko ng maraming halik. Hindi ko maidilat ang aking mga mata dahil sa nararamdaman ko. Ramdam ko ang init ng kanyang labi at dila na lumalapat sa balat ko. Ang hininga rin niya na nagpapainit rin.

"Oh my!"

Pababa pa siya lalo.

Napahawak nalang ako sa mga batong nasa gilid ko. Parang kung ano ang aking nararamdaman na di ko na mapigilan. Is this lust? Is this love?

Ibinaba niya ang aking panty na basang - basa rin. Nakatayo ako at nakasandal lalo sa malaking bato at napapakapit sa kung ano sa gilid.

He kissed my pearl and licked it. Hiniwalay niya kaunti ang aking mga hita at hinawakan ang aking mga tuhod.

Am I allowing him?

Bakit di ko siya pinipigilan? Bakit? Gusto ko rin ba ito?

Napatingala ako ng maramdaman ko ipinasok niya ang kanyang dila sa aking kabibe.

"Ughhh!"

Pasulyap sulyap siya sa akin na minamasdan ang aking reaction. Pakagat-labi akong nakatingala at nakapikit.

Inilabas-pasok niya ang kanyang dila sa gitna ko at sinisipsip ang aking katas.

Mas nakikiliti ako at mas lalong umiinit ang aking katawan.

He sucked it hard. He kissed it. He licked it like an ice cream. Tila nahulog na ang katawan ko sa kanya. It likes more!

"Ughh! uhh--"

Nawala ang panginginig ko na gawa ng lamig. I wanna c*m! I'm c*m*ing!

Hinawakan ko ang kanyang buhok ng mahigpit habang patuloy ito sa ginagawa niya.

At..

Di ko mapigilan ang sariling labasan.

Para akong nabunutan ng tinik.

Tumayo si Kristoff at binuhat niya ako. He got also the shawl. I was already naked.

"Teka.."

Inilapag niya ang shawl sa lupa na mukhang bato na mamasa-masa at inihiga ako doon.

Napalunok nalang ako na tumayo siya sa harapan at hinubad ang natitirang saplot niya sa gitna. I saw his c*ck na nakaharap sa akin. Hindi ko napapikit ang aking mga mata bagkos napatiitg pa ito sa mahaba at matabang alaga niya na nakatutok sa akin.

Lumuhod siya pagkatapos at automatikong hiniwalay ko ang aking mga hita. Teka! Ano ba ang ginagawa ko? Am I inviting him?

Umibabaw siya sa akin na walang pag-aalinlangan. Nagkatitigan kami. Habang ang aming mga tingin ay di maalis sa bawat isa, ipinasok niya agad ang kanyang sandata sa lagusan ko.

"Oh my!"

Napapikit ako at napauwang ang aking bibig. Hindi yata ako nakapag-ready! Nabigla ako!

Napakapikit ang aking mga braso sa kanyang leeg at hinalikan niya ako.

We kissed again.

Magkadikit na naman ang aming mga katawan. Nararamdaman ko ang init na nasa loob ko siya.

Idiniin niya pa ng husto kaya ako napayakap pa sa kanya. Di ko na mapigilan na di umungol.

No one can hear me, tama ba? Umungol ako.

"Ughh! Ughhh! Uhh---"

Sinimulan na niyang gumalaw at sinabayan ko siya. I'm already crazy!

Bumayo siya ng bumayo. He sucked my b**bs! He squeezed it! Hinalikan niya ng husto habang patuloy sa digmaan ang sundalong labas masok sa aking kampo.

"Uhhh--"

Inilabas at ipinasok niya ito ng sagad.

"Oh --- uhhh---"

Nilalamon na ako sa kalibugan. Tuluyan na niya akong inangkin. Ilang beses na ba? 

Nawawala na ako sa katinuan.

"Ughh!! Ughh!"

"Abby!"

"Ughh..sir.." ani ko na binuksan ko ng kaunti ang aking mga mata. Nakikita ko siya sa ibabaw ko.

"Abby!"

"Sir.."

"Abby!"

Paulit ulit naming sinasabi ang aming mga pangalan habang bumabayo si Kristoff.

"Ughhh!"

"Abby..."

"Uh-- Sir!"

Mas ibinuka ko pa ang aking hita. Ano ba ang nangyayari sa akin? Mas lalo pa niyang binilisan at idiniin. Mapupusok na mga halik ang kanyang binigay. Tila nanggigigil ito. Bumayo siya ng bumayo. 

Hanggang nilabasan siya.

"Uhhh!"

Ipinutok ni Kristoff sa loob ko. Ang init! May init na dumadaloy sa loob ko. Ramdam ko pa rin ang init kahit hinuhugot nya ang mahaba niyang sandata.

Nanginginig ang tuhod ko hindi dahil sa lamig kundi sa ginawa namin. Pareho kaming hinihingal.

Napaupo si Kristoff sa shawl at tinulungan niya akong bumangon. Pinaupo nya ako sa kandungan nito na nakabuka ang hita paharap sa kanya. Sa pagkakataong ito, we s*x on that position.

------

Mas uminit pa ang kanilang nararamdaman habang tumatagal. Hindi na nila naramdaman ang lamig ng panahon bagkos ay ang init ng bawat isa.

"I love you Abby!"

To be continued..

Ilang beses na ba kayo naging isa? Baka may mabuo na kayo ha!