Genovia Academy 4: The untold

Chapter 8

GENEROUS'S POINT OF VIEW

"Drashiere? Did you just say Drashiere?" I can't believe what I just heard from her. There are people leaving there? That kingdom had vanished and buried underground.

"Yes, Drashiere. The Legend, History." She said emphasizing the word history.

I clenched my fist and took a deep breath. She's lying. This can't be happening. I'm just hearing things from a stranger.

"They're gone." I whispered those words but I heard Zee said the exact same thought. I looked at him and He's already glaring at me. I could clearly tell how the news change his attitude and emotions. I sensed that his having an adrenaline in his mind and he's thinking of a possibility of danger and the same goes for me. This is a terrible news.

"The family is gone but the place is still there and there are people living there now." she replied.

"Impossible."

My steps slowed down for a moment. My brain is not absorbing that information and I myself don't want to believe that kind of news. Is this some kind of joke?

"Well I'm not telling you to believe me. I already expected that reaction from those people who will hear about it." Kibit balikat niya saka nag patuloy sa paglalakad.

Zee and I had lead the silence. I will not believe it for now not until I heard and saw an evidence with my own eyes.

"We're here."

I shifted my gaze to the whole place. We are standing in front of the tribe's main hall, this is where their leader resides. Mukhang napaglipasan na ng panahon, ganito parin ang itsura at walang nagbago sa nakalipas na ilang daang taon. Sa lahat ng kaharian at tribo, ito ang lugar na hndi basta basta mahahanap ng kung sino. Even for merchants and traders, it'll impossible to find.

Nauna siyang pumasok sa malaking pintuan at bumungad naman ang napakalawak at mahabang pasilyo. Sobrang tahimik ng paligid, hindi gaanong makulay ang mga painting at puro armas lang ang mga display sa dingding. Mataas din ang kisame na kinakabitang mga mga chandelier at bombilyang singliwanag lang ng kandila. This place is creepy but suits their nature and personality. This is the only tribe that has their own way of living and culture that is why we consider them as an independent tribe, though they are still under the Official ruler we still let them follow what they believe in.

These people has the natural black hair, women are soldiers and fighters. In short, they overpower men.

"Welcome, Your Highness." Salubong ng may Edad ng babae. In my calculation she's in her Mid 40's. She is smiling genuinely that reaches her eyes.

"Captain?" usal ng babaeng nagdaa sa amin dito. Confused, she looked at me. I smiled in return.

"Yes, Tousen?"

"I'm sorry, Captain. Please punish me." biglang sabi niya at lumuhod sa kinatatayuan niya. Tinignan ako ng Leader nila with a questioning look. I shrug my shoulder. I just simply do not want to explain.

"What have you done?"

"It's ok. She's just being careful. You can let her go." I said.

"I sincerely apologize for what happened a while ago, Your Highness." Nagulat ao ng bigla siyang llumuhod sa harapan ko. Takot na takot at nanginginig pa. Napakunot noo ako, this very unsual. Hindi namin gustong kinatatakutan kami at waang dahilan para katakutan niya ako.

"Hey, hey, I said It's okay." I said calmly.

"Tousen, the princess said that it's okay. You can go out for now."

"Y-Yes, Captain." nakayuko parin siya habang umaatras palabas.

"I'm sorry if anything upset you, Your Highness. I will take full responsibility."

"It doesn't matter anymore. We are here to retrieve one of my folks." she looked at me cluelessly.

"I'm sorry, Your Highness. I don't know what you mean." She said while looking straight into my eyes. I can't say she's lying but I can't say she's not. I can't tell because she looked my in the eyes.

"She's small and blonde. I'm sure that she's here based on the enchantment that was casted on her I knew she'll be here."

"Your Highness, I don't understand."

I sighed and paused for a moment. Maybe she don't know because Macy probably changed already.

ELIJAH'S POV

"She drink the water in the falls and she became like." Singit ko sa usapan nila. Hindi ko maexplain ng maayos at di ko din alam kung paano ko idedescribe and hitsura ni Macey. "Nagkaroon po siya ng maraming balahibo sa mukha at braso tapos may sungay po siyang paganito." Ipinakita ko yung kamay ko sa ibabaw ng ulo na gumagawa ng pa-spiral na form.

"I see. Hindi ko kilala ang hinahanap niyo pero baka makilala niyo. Follow me." Ngumiti yung capfain saka kami isinaman sa kung saan. May mga nadaanan kaming kulungan ng iba't ibang nilalang daanan. Ang pasikot sikot dito sa loob ay parang kweba ulit, madilim at mazikip. Mababa ang ceiling at nalalaglag pa ang mga lupa mula sa taas iniiwasan ko rinv tumingala. Habang ako ay di mapakali ay panay pansin sa paligid ai Lolo naman at si Genedous ay dire-diretso lang ang tingin sa unahan at hindi lumilingon. Ako lang naman itong naninibago sa lugar eh sila mukhang sanay na sanay naman na. 

"Kid, can you stop wondering? Just focus on your steps from here." Biglang dabi ni Generous sa akin. Bago pa ako makapagtanong ay muntik na akong mahulog mabuti nalang ay nahila ni Lolo ang puksuhan ko.

Napatingin ako sa daanan at muntik na akong malula. Ang taas ng kinatatayuan namin at ang daan ay puro flat na kahoy na makapal na akala mo ay bahay ng gagamba ang hitsura. Mukhang mga tulay papunta sa iba't ibang pintuan sa lahag ng gilid. Sa ibaba naman ay may mga nagtatrabahong mga mukhang tao na itim ang buhok pero matutulis ang mga tenga. Ang nakapag tataka lang ay puro sila kababaihan. Kapag nahulog ako rito ay puro kababaihan ang babagsakan ko at mga matutulis na bagay. Gumagawa sila ng mga sandata kaya ang dami ring nagpupukpok ng metal at nagtutunaw ng iron. Mali, kapag nahulog ako dito ay paniguradong matutusta ako ng wala sa oras.

"What are you doing!?" Napapitlag ako ng marinig ko ang sigaw ni Generous. Nakakunot ang noo niya at—at nasa kabila na sila!! 

Napatingin ako sa kinatatayuan ko at napalunok. Ang daming nakatingin sa akin mula sa ibaba. Hindi ko alam kung paano ako tatawid. Walang hawakan man lang at ang lapad ng kahoy sakto lang para sa dalawang paa. 

"Lo! Lolo, hindi ako makakatawid." Sabi ko kay lolo habang nangangatog pa ang  mga tuhod ko. Narinig kong nagtawanan ang mga kababaihan sa ibaba. 

"Zee, you better grab him here because if I'm going to get him I'll drop him." Napalunok ulit ako sa banta ni Generous. Grabe naman talaga makapag-utos kay lolo. Porket ba mag-asawa sila? Kelan pa naging boss ang mga babae sa relasyon!?

"Okay, okay. We'll be right behind you." Sabi ni lolo at saka tumawid para kunin ako. Tumalikod na si Generous at yung leader ng mga amazona at pumasok sa isang silid. "Let's go." Napatingin ako kay lolo na nasa harap ko na agad! Ano ba Elijah kanina ka pa wala sa sarili mo. Sabi ko sa sarili ko.

Inabot ko ang kamay na inalok ni lolo at hinawakan ko ang pulsuhan niya tulad ng pagkakahawak niya sa pulsuhan ko saka niya ako inalalayan sa pagtawid. "Don't look down. Look straight ahead." Sabi niya. Kahit mahirap at natatakot ako ay sinunod ko lang siya.

Abot langit ang takot ko dun. Pero nakatawid din kami agad. Pumasok kami sa pintuang pinasukan nila Generous. Pag-dating namin ay napansin ko agad ang iba't ibang klase ng hayop este hayop nga. Para silang mga kalahating hayop at tao sa pang ibaba. May kambing, aso, kabayo at kung anu-anu pa. Puro mabalahibo ang mga naroon. Huling kong napansin ang katabi ni Generous habng nakikipag-usap doon sa leader. 

"Kuya! Kuya huhuhu." Agad na lumapit sa akin yung mukhang kambing na tao na katabi ni Generous. Napa-atras ako sa takot.

"K-kuya anong kuya ka diyan!? Lumayo ka sa akin. Waahh!! Halimaw!" Sigaw ko na naging dahilan kaya napatingin ng masama sa akin ang  lahat. Nanigas ako sa kinatatayuan ko ng panlisikan ako ng mata ni Generous. Napatakip ako ng bibig ora mismo.

"That's your sister, moron!" Singhal niya sa akin.

"Kuya! Lolo! Ako to! Ako oh si Macy." Mangiyak ngiyak na sabi ni Macy sa akin. Si Macy nga, pati boses. Naunahan ako ng takot kanina kaya hindi ko nakilala ang boses niya.

"Are you alright?" Tanong ni lolo sa kanya at agad na nilapitan siya at bahagyang niyakap.

"Lolo, what's happening to me? Paano ako nito?" Iyak ng iyak niyang tanong. Napalunok ako at di ko malaman ang sasabihin. Bago siya mapunta rito ay okay pa ang hitsura niya. Balahibo at maliit na sungay palang di ko akalaing magiging mukhang kambing siya ng tuluyan sa loob ng ilang oras.

"M-m-macy!?" Bulalas ko. Niyakap niya agad ko. Hindi na ako nakaiwas kahit nandidiri ako sa mga balahibo niyang dumidikit sa balat ko. Kapatid ko pa naman to kaya lang kinikilabutan talaga ako, tinalo pa niya ang na-nuno sa punso.

"Kuya... Huhuhu ang pangit pangit ko na." Iyak parin ng iyak.

"It's okay, hush now. I'm sure na makakahanap tayo ng solusyon para maibalik ka sa dati." Sabi ko habang inaalo siya.

"I'm sorry, Your Higness. Still we can't find a cure for this kind of spell." Nilapitan ko ang leader nila habang hila-hila ko si Macy.

"Ano? Ibig sabihin magiging ganito na habang buhay ang kapatid ko!?" Di ko maiwasang tanong. Bigla akong nakaramdam ng kamay sa kanang balikat ko at bago pa ako makalingon ay tumilapon na ako sa pader. 

"Who told you to interrupt?" Napatingin ako kay Tousen na nakatayo na sa harap ko. Napatingala ako sa kanya ng nakangisi siya sa akin. Paano naman siya napunta dito? "Kakapasok ko lang tapos sakto tumilapon ka diyan. Serves you right." Sabi niya saka umalis sa harap ko. Napatingin ako kay Generous na nakatingin sa akin. Kakababa niya lang ng kamay niya na nakatapat sa akin. Siya gumawa nun?

"Kuya!" Tumakbo papunta sa akin si Macy.

"Hey, calm down." Napatingin ako kay lolo ng lapitan naman niya si Generous at hawak niya ng dalawang kamay ang kamay nito. Napalunok ako. Nakakatakot talaga siya!

"You dare to interrupt right between us and you're not even listening!!" Napayuko ang mga naroon maliban kay lolo at yung leader ng mga kababaihan. Maging si Tousen ay yumuko, naza tabi siya ngayon ng leader nila.

"Hey." Malumanay na tawag sa kanya ulit ni lolo.

"She said they're still trying to find the cure. If they have one these people here are not like this!" Itinuro niya ang kabuuan ng lugar kung saan napakaraming katulad ni Macy ang sitwasyon. Napayuko ako sa kahihiyan. 

"I'm sorry." Yun lang ang nasabi ko at saka pinilit na tumayo. Ang lakas talaga ng pagkakatilapon sa akin. Hindi ganun kalayo pero ang bilis. Huli kong naramdaman ay ang hawak ng kamay niya sa balikat ko at sa isang iglap ay nandito na ako.

Nagpatuloy sila sa pag-uusap at ako naman ay tinulungan ni Macy na magpagpag ng alikabok sa likuran at damit ko.

"Ikaw kasi kuya, tsk alam mo naman na royalty sila rito sabat ka ng sabat." Bulong sa akin ni Macy. Hindi ko talaga naiisip agad iyon dahil nagpanic ako. Pero aminado akong mali ko.

"Let's go. " Napaayos agad ako nv tayo ng marinig ko ang boses ni Generous. 

Nilagpasan niya kami ni Macy kaya sinenyasan naman kami ni Lolo na sumunod. Kahit paika-ika ako ay tumalima naman kami ni Macy. Paglabas namin sa sili na iyon ay kinailangan namin ulit tumawid sa mga kahoy na iyon. Tuloy ay dalawa na kami ni Macy ang kailangang  alalayan ni lolo. Bumalik kami doon sa silid ng leader at doon kami pinagpahinga sandali. 

Naghanda sila ng makakain para sa amin at maiinom. 

"I'll have the carriages ready you can go the hidden market place, Your Highness." Sabi ng leader. 

"Thank you, I owe you this one. Just come to Aither and we'll reward you." Nakangiting sabi ni Generous.

"Your kindness is immesurable, Your Highness." Pasasalamat naman ng leader. Hindi ko lang gaanong magets kung bakit ganun na lang igalang rito si Generous at ai lolo kung leader naman ng tribo ang kaharap namin. Ano? Mas mataas ba ang katungkulan nila lolo kaysa sa kanya?

"What do we need to look for in the Hidden market place?" Tanong ni lolo.

Kami ni Macy ay nananatiling nakikinig lang sa usapan nila. Gusto ko magtanong dahil umaandar nanaman ang pagiging mausisa ko kaya lang ay pinipihilan ko lang ang sarili dahil baka tumagos na ako sa pader kapag nahawakan pa ako ulit ni Generous.

"It'll be who, Your Highness." Nagakatinginan si Generous at si Lolo. "Here, take this." May inabot siyang boteng maliit kay Lolo. May isang maliit na maliit na tao doon na may pakpak at gintong buhangin. Yung bote sing laki lang lalagyan ng condiments tapos may maliit na lumilipad-lipad sa loob. "This fairy can show you the way when you arrive at the place." Dugtong niya. Itinago ni lolo ang bote.

"Thank you." Sabi bi lolo.

"There's an old wizard there who specializes in potions and herbal medecine. He might have a cure or idea to this kind of situation but I can't guarantee." Eh!? Ano daw!? Hindi dmrin sigurado!? Napatinginsa akin si lolo ng sabihin iyon ng leader. Napatikom ang naka-awang kong bibig. Alam siguro ni lolo na baka may sabihin ako kaya tinignan niya agad ako.

"You knew this man, but you can't still find a cure for those who are in the rahabilitation room?" Takang tanong ni Gen.

"The old man do not want to work or interact with us." Malungkot na sagot ng leader.

"We understand. Don't worry if he happen to have a cure we'll send someone here." Napangiti ang leader sa sinabing iyon ni Generous. 

Mayamaya pa ay may pumasok, Tousen at dalawang babae na kasunod sa kanya. May dala dala ang mga ito na telang kulay brown. Inabot nila iyon sa amin. 

"Ano to?" Tanong ko ng mahina.

"These cloak were specially made for our tribe, because we are the closest tribe in the falls most of the visitors and travelers had been affected by the spell. And people from different kingdoms who mistakenly drink the water thinking it's drinkable." Paliwanag niya. Sabi niya nga rin kanina ang karamihan daw sa mga nag-stay sa kwartong pinanggalingan ni Macy ay taga rito sa kanila. "This is almost similar to the cloak you used to have in Aither where you can hide your identity into a different form of beast or to create illusion. The only difference is this cloak do the opposite." Lumapit siya kay Macy at binuka ang cloak. Isa itong mahaba at malaking cloak na abot hanggang tuhod at may hood. "Here." Nang maisuot ni Macy ang cloak ay wala namang nagbago pero bigla akong na-amaze ng ilagay niya ang hood sa ulo ng Macy. 

"Macy! Bumalik ka na sa dati!" tuwang tuwa kong sabi.

"Talaga kuya!?" Napahawak niya sa mukha niya. "Bakit parang pakiramdam ko ay may balahibo parin ako?" 

Inabot ni Tousen ang salamin kay Macy. Napangiti siya ng makita niya sa salamin na normal ang mukha niya. Kaya lang may pagkapasaway siya kaya tinanggal niya ang hood. Napatili siya at naitapon niya ang salamin sa lamesa ng lumantad ang kasalukuyan niyang itsura.

"Isuot mo na lang yung hood." Sabi ko at saka inilagay ang hood sa kanya.  "Bakit po kami ay meron din?" Magalang kong tanong. Aba mahirap na baka mamaya tumilapon nalang ako bigla.

"It'll be good thing that you'll be classified as comrade because if you wander alone in the hidden market place, people there might harm you and sell you out." Paliwanag sa akin ni Tousen. Napatango naman ako. 

Nagpahinga lang kami sandali at saka nagdesisyon na ring umalis. Pag labas namin ay may nakahanda ng carriage para sa aming apat at may apat na itim na pegasus sa unahan. Ang huling naaalala ko ay nilamon kami ng kumunoy nung pumunta kami rito, paano naman kaya kami lalabas ngayon?

"Take care on your way, Your Highness." Sabi ng leader saka yumuko para magbigay galang. Nagsiyukuan rin ang mga babaeng naza likuran niya bilang paggalang. 

"Thank you, Almera." Sa tinagal namin dito ngayon ko lang narinig ang tunay na pangalan ng leader ng mga kababaihan dito. 

Sumakay na sa Karwahe si Macy, tinawag narin ako ni lolo at pinapasok na. Inalalyan naman niya si Generous at pagkatapos ay nakita ko pa siyang nagpaalam kay Almera saka sumakay na.  Bilang si lolo ang pinakahuling sumakay ay pagkasarang pagkasara niyang pintuan ay narinig ko na ang pagaspas ng naglalakihang pakpak ng mga pegasus. May narinig akong mga boses na sabay sabay na nagsasalita ng kakaibang lenggwahe kaya napasilip ako sa labas. May mga babaeng nakapabilog sa ibaba at gumagawa ng portal. May mga marking na nabubuo sa lupa at lumiliwanag hanggang sandali pa ay nasa himpapawid na kami.