Genovia Academy 4: The untold

Chapter 9

SOUTH'S POV

"Saan ka na naman galing?" Nilagpasan ko siya ng makababa ako ng karwahe.

Dire-diretso akong pumasok sa Palasyo at mabagsik na pinatamaan ko lahat ng makikita kong bagay sa kahabaan ng hallway.

"Aaarrrgghhh!!"

"Ano ba!? Anong nangyari?" Hinawakan niya ang braso ko at pinaharap ako sa kanya. Tinignan ko iyon ng matagal kaya tinanggal naman niya ang pagkakahawak doon.

"Nasaan si Lucy?" Tanong ko.

"Nagpapahinga ang anak mo. Masiyado siyang napagod sa pag-eensayo." He held my shoulder trying to cam me down. “Tell me where have you been and why are you so upset?” Kalmado niyang tanong.

“Galing akong Aether! Lintek aang mag-inang yon!”

“Ano ka ba naman South?! Ilang beses ko ba dapat sabihin sa iyo na itigil mo na iyang gusto mong mangyari. Wala kang karapatan sa anumang posisyon sa Pangunahing palasyo!” Inis niya sabi habang niyuyugyog ako na para bang ginigising niya ako sa kahibangan ko.

“Marcus!! Marcus, pangarap yun ng mga magulang ko!”

“Pero hindi mo pangarap ‘yon!” sigaw niya pabalik sa akin. “They’re gone along with their dreams. In the first place naman ay wala rin silang karapatan sa Aether.”

“I’m their daughter, Marcus. I am my father’s daughter and It’s my job to finish what they had started and fulfil their broken dreams!” Sa sobrang galit ko ay naitulak ko siya ng malakas. He was shocked and he looked at me angrily.

“This is not you, South. This is not you, the one I married decades ago. You’ve changed.”

“It’s me. It s still me, it’s just that my dreams and goals for you and Lucy had gone wider. I am not doing this for myself. I’m doing this for all of us.’’

“We don’t want you to do it.” Natigilan ako sandali. This is the first time na narinig ko ang mga salitang iyon mula sa kanya. I don’t understand. Ayaw niya na gawin ko ito? Ayaw niya ba na mapunta sa kalagayang may kasiguraduhan, I mean kung nasa Aether kaming ttlo ay walang magnanais na saktan ang anak namin, walang iisipin at aalalahanin, lahat ng mamamayan ng Genovia ay susunod sa amin.

Hindi niya ako maintindihan.

“Stop, Marcus. Just get Lucy for me.”

I sighed and turn my back on him.

“No. She’s tired and she needed rest.”

"Sa tingin mo ba ay ito ang Oras ng pagpapahinga. Tell someone to wake her up!" sigaw ko sa kanya. Napansin ko ang paghigpit ng kamao niya at ang pag-igting ng kanyang mga panga pero hindi ko na lang iyon pinagtuunan ng pansin dahil lalo lang iinit ang ulo ko kapag pnatulan ko pa ang gawi niya iyon.

Hindi na siya nagsalita pa at umalis na lang siya sa harapan ko. Yan ang mahirap kay Marcus, masiyado siyang mabait at konsintidor. Masiyado niyang bini-baby ang anak namin kaya lalong lumalaking walang pakialam. Hindi man lang nila sikaping matulungan ako sa mga pangarap ko para sa kanila. Kung sila ay kuntento na sa ganitong katayuan pwes ako y hindi. I will never settle for this. I had lived my life to fulfil what my parents couldn’t. They wanted to revive the Aether kingdom but then the whitecrowns are still living. Matagal na sanang napalitan ang Family name na nagmamay-ari sa Aether kung hindi lang sila bumalik. Napakatagal kong sinisi ang sarili ko dahil tinanggap ko ang mission na iyon noon. My father died in agony and my mother’s last wish is to takeover the Aeter kingdoms rights and power. Bago man lang ako mamatay ay matupad ko iyon.

“Mom, why did you wake me up.” Bagot na bagot na wika ni Lucy mula sa likuran ko. Nilingon ko siya kahit hindi parin nawawala sa mukha kong ang inis at galit.

“I will send you off for an errand. Go and make preparations.” I said, moving my hand and withouth looking at her.

I was about to walk away when I heard her sighed heavily.

“What?” she asked when I glared at her. “You don’t expect me to follow you, right? I mean I am exhausted and I can barely sleep these past few days.”

I don’t know why but my hands moved on its own and slapped my own daughter. I couldn’t move for a second when I realized what I just did. She gazed at my palm and my eyes alternately while giving me a questioning look.

“Lucy,,,”

“South! You’re crossing the line already. How worse can you go for you to realize everything?!” Marcus exclaimed and pull Lucy behind him. Lucy looked away and was about to cry.

“Go and take a rest. I will send you tomorrow instead.” I said and left.

‘What’s wrong with me?’ Tanong ko sa sarili ko habang mabilis na naglalakad papunta sa opisina ko. Iniwan ko ang mag-ma ko sa pasilyong iyon ng hindi silanilingon pang muli dahil sa galit at pagsisi sa ginawa kong iyon sa sarili kong anak. It wasn’t me who slapped her, it was my anger that triggered me, it was all because of the Whitecrowns who should’ve died a long time ago.

“Your Highness.” Nanali ang pag-iisip kong ng may tumawa sa pansin ko mula sa labas ng opisina ko. Nakatayo ang isang tagasilbi roon at marahang yumuko sa harap ko ng makalapit ako sa pintuan.

“What is it?” lumapit siya sa akin at bumulong.

“There’s a message for you from Layla.” Nanlaki ang mata ko saibnulong niyang iyon.

“Follow me.” Sabi ko at nagpalingon Lingon sa paligid. Nagbilin ako sa isa sa mga aga silbi na wag magpapasok ng kahit na sino hanggat hindi ko sinasabi.

ELIJAH’S POV

Wala pang twenty minutes ay narating namin ang isang lugar na sa tingin ko ay siyang sinasabi ng Almera na iyon na Hidden Market place. Napakaraming tao at iba’t ibang ilang na half human at half magical creature. Halos karamihan din ay may mga suot na cloak at nagsisiksikan. Tinalo pa nito ang Divisoria ng mundo ng mga tao. Kaliwa’t kanan ang mga tindahan at gusali aya’t kaliwa’t kanan rin ang mga tao. Agad naming pinabalik ang karwahe ng marating namin ang lugar at saka kami pumasok ng tuluyan sa dagat ng tao para hanapin ang matandang anggagamot na sinabi ng leader nila Tousen.

“Keep your eyes and mind open. Pay attention to your surroundings if you don’t want to be in trouble.” Paalala muli ni Generous bago kami magpatuloy. Sabay naman kaming tumango ni Macy.

“Stay close to me.” Sabi ni lolo at pinagpalit niya kami ng pwesto. Si Generous ang nauuna sa pglalakad habang nakasunod si Macy na nakakapit sa cloak niya at ako naman na hawak ang pulsuhan ni Macy. Si lolo naman ay nasa likod ko at siya ang nakabantay.

As we enter the crowd, Macy started too tighten her grip on my hand. Her hands were trembling and sweating. Both of us had never been to a place like before so even I, I can’t help but to feel nervous and conscious with the surrounding. It’s more like waking in the middle of a huge danger not knowing when and where it’ll strike. Masiyado ring siksikan ang mga tao kaya hindi kami makapaglakad ng mabilis. May mga pagkakataon pa na may nakakasingit sa likod ni Generous kaya paminsan mnsan ay kailangan pa naming habulin ang hakbang niya lalo pa’t s Macy ay may kabagalan sa paglalakad dahil siguro sa takot. Hindi rin ako makalingon kay Lolo dahl hindi ko maaring alisin sa paningin ko si Generous. Nabitawan ni Macy ang cloak ni Generous kaya lalo akong nataranta. Maraming mas atatankad na nilalang dito sa amin at kapag nasisingitan kami ay nahihirapan na akong makasunod kay Genrous.

“s**t!” Usal ko ng may sumingit na naman sa harapan ni Macy. Napatingkayad ako para tingnan si Generous ngunit bigla na lang siyag nawala sa paningin ko.

“Oh my god, Kuya. Where did she go?” sabi ni Macy na natataranta.

“I don’t know. s**t. Hold on one second.” I said and I let go of her hand. It was too late when I realized that I shouldn’t have done it. “Sorry, sis-“ and the next thing I knew she was out of my sight. I repeatedly cursed in my mind while looking around.

In an instant ay bigla akong pinagpawisan ng malamig. Naisip ko si Lolo na nasa likuran ko pero paglingon ko ay wala na rin siya. Parang biglang bumilis ang kilos ng paligid at ako naman ay nakatayo parin sa pwesto kung saan ko sila huling nakita. Hindi ko na rin ininda ang mga nakakabangga o nakakasagi sa akin dahil nakaharang ako sa daraanan. Sinubukan kong umalis sa kinatatayuan ko ay magpaikot-ikot ngunit nakapagtataka na nauuwi ako sa lugar kung saan kami nagkahiwahiwalay.

Nakaramdam ako ng matinding pagkahilo at ang masama pa ay tuloy tuloy lang ang pagbilis ng mga kilos sa paligid. Wala ako ibang marinig kundi ang malakas na ugong sa tenga ko. Napahawak ako sa ulo at mariing napapikit. I thought that by shutting my eyes will at least lessen the feeling. A few seconds had passed and the surrounding started getting hot. I’m sweating all over my body. It’s suffocating and frustrating. Imbis na mawala ang ang kung anu-anoong nararamdaan ko ay parang biglang nadagdagan ang bigat ng pakiramdam ko. Idinilat ko ang mga mata ko, sinubukan kong sumigaw ngunit walang lumalaba na boses mula sa bibig ko. Inulit ulit ko angg pagsigaw ngunit wala alaga. Konting kontin nalang ay may mababaliw na ako ,hinuhugot na g sitawasyon ang katinuan ko.

Hanggang sa bilga nalang tumigil ang oras na para banag tumigil ang ikot ng munfdo dahil sa biglaang paghinto ng mga kilos sa paligid ko. Tumigil lahat malibang sa isang pigurana naaninag ko sa di kalayuan. May isang gusali roon na hindi gaanong kapansin pansin sa gilid ko ngunit wala rin naman masiyadong tao sa banda roon. Mediyo nakalubog ito sa likuran kumpara sa mga gusali at tindahan na nasa daanan. Mukhang nakasara ang gusali atlumang luma ng tignan. Nasa pinakadulo ito at wala ng kasunod pang ibang gusali kaya siguro ay hindi pansinin.

Pinaningkitan ko ang mga mata ko pra aninagin ang isang imahe sa pinakagilid ng gusali. Nakatakip ang ulo nito ng telang asul hanggang sa leeg at tanging mata lamang ang nakikita. Gintong ginto ang kulay ng mga mata nito at nakatitig sa akin. Nagaroon ako bigla ng lakas ng loob na lumakad at lumapit sa kung sino man iyon ngbiglang may humawak sa aking kamay. Napapitlag ako kaya ng kumura ako ay wala ang pigurang tinittigan ko kani-kanina lang. Napatingin ako sa likuran ko dahil may humawak sa kamay ko ngunit wala namang tao.

“Kuya!!!” narinig ko ang boses ni Macy sa malapit ngunit hndi ko siya maaninag. ‘Macy?’ Tnong ko ngunit sa isip lang. Bigla akong nabuhayan ng loob ay walang anu-ano’y nagkaroon ako ng pag-asa.

Nagsimula akong humakbang para sundan ang pinanggalingan ng boses.

“Kuya!”

“Kuya!”

Nagtakang muli ako ng mag-iba ang mga tono ng boses ni Macy. May mga pagkakataong nariring ko siya sa aking likuran, sa tagiliran at minsan ay sa malayo.

“Macy!”

“Kuya, I’m here.”

Dinig ko sa aking kanan. Napalingon ako roon at nakita ko siyang naka angkla sa aking braso at bgla na lang siyang naglaho na parang usok na tinangay ng hangin.

“I’m here.” Dinig ko sa mediyo malayo. Kumakaway siya sa akin habang nakangiti.

“I’m here.”

“Kuya.”

“Over here.”

Hanggang sa nakikita ko na siya sa iba’t bang parte ng lugar, sa tabi ko at minsan ay nasa harapan. Halos nagsasabay sabay ang mga Macy na nakikita ko na umabot sa puntong hindi ko na alam kung sino ang una kong pakikinggan at titignan.

“Stop!!” I shouted. “Stop it Macy. Please. Stop!” abi ko habang nakatakip ang mga kamay ko sa tenga ko.

“Kuya?”

Napaupo ako at napasabunot sa buhok hanggang sa bigla na lang may yumugyog sa akin ng malakas pagkatapos ay may naramdaman akong tumama sa kanang pisgi ko. Natauhan na lang ako na nasa lupa na at nakasalampak. Ilang beses akong napailing dahil sa sobrag laks ng impact na iyon.

“Ae you okay?’ nag aalalang tanong sa akin ni Macy. Tuumakbo siya papunta sa akin at lumuhod sa lupa para pantayan ako. Marahan niyang tinignan ang panga na sa tingin ko ay na dislocate Tinignana niya rin ang ilang parte ng katawan ko dahl din sa lakas ng pagkakatilapon ko sa lupa.

Napatingin ao kay Generous na tiim bagang na nakatingin sa akin, ang mga kamay niya ay nakababa ngunit ang kanang kamao niya ay nakasara. Mukhang siya na naman ang sumapak sa akin. Hindi ko naman magawang magalit dahil maging ako ay gusto ko na rin namang sapakin ang sarili ko kanina pa.

Tinulungan ako ni Macy na tumayo at don ko lang din napansin na bumalik na sa normal ang daloy ng oas at nawala ang mga imahinasyon ko kanina. Bigla ay nakahinga ako ng maluwg. Akala ko ay hinddi na ako magiising.

”Kuya, I’m asking you.”

“Y-Yeah.” Utal kong sagot.

Pansin kong nakatingin pa rin ang ilan sa amin, marahil ay naka-agaw ng pansin ang nangyari sa akin.

“You scared the hell out of me.” Dugtong ni Macy.

“What happened? Did I passed out or something?” tanong ko sa kanya. Hindi niy ako masagot kaya bigla namang sumingit si Generous.

“You were played by the ancient root heads. Most likely root like creatures. They play with your mind and it last as long as possible until someone wakes you up forcefully.” She said and removed her hood.

“What did I do?” Inosente kong tanong.

“You did nothing. They usually picks a target randomly so don’t worry there’s nothing special n you so we don’t need to be specific here.” Tumalikod na iya at nagsimulang maglakad. Hinawi niya ang ilang mga tao na nagkkumpulan hangang sa bumalik ang mga ito sa kani-kanilang ginagawa. “Let’s go.” Hindi ko alam kung mapipikon na ba ako sa kanya o pagpapasensiyahan ko na lang dahil isa siyang prinsesa. Napabuntong hiininga ako at saka tumango naman kami at sumunod.

“Don’t take it seriously.” Sabi ni lolo at tinapik ang balikat ko. Tumango ulit ako bago sumunod kay Gnerous. NAgkatinginan kami ni Macy at saka nagpatuloy. Kumapit si Macy kay lolo habang nakasunod sila sa likuran ko. Makalipas ang ilang miuto at mahabang paglalakad sa pagkahaba-habang pamilihan ay arating namin ang dlo kung saan wala na gaanong tao at mga stall.

Napatigil ako ng mamukhaan ko ang isang gusali na nakita ko sa kahibangan ko kanina lang. Iyon ang lumang lumang gusali na hindi gaanong pinapasukan ng mga mamimili.

"Hey Kid! Where do you think you're going?" Tanong sa akin ni lolo. Hindi ko na siya pinansin at saka lakad takbo akong lumapit doon. 

"I saw a figure of a man here in my dreams, Lo. I know it was real." Sabi ko nv makalapit sila sa akin. Nakatayo kami ngayong apat sa harap nito at nakatitig.