Eye To Eye

1006 Words
Ruben's Point of View It's quite unfortunate that i still had to skip some classes when i already promised myself that i'm never going to do that again. I've estimated the time that i need to finish this damn tests, at mukhang tatagal ako ng mga tatlong oras.    Di ako nag-aksaya ng oras at sinagutan ito ng dire-diretcho without any mistakes. Sa library ako nagsasagot para tahimik at walang eepal sa akin.    It took me an hour and a half ng malapit ko nang makalahati ang mga nasasagutan ko, i decided to take a short break. Bumili ako ng soda sa cafeteria. At nang pabalik pa lang ako sa library, unexpectedly nakasalubong ko ang isa sa mga taong ayaw ko makita.    He was with a bunch of guys and it seems that he's the center of attention since they were all fussing on him. Well hindi naman bago ang ganyang klaseng senaryo pagdating sa kanya, he's the son of the school owner after all. He's naturally popular.    Nang magtama ang mga mata namin, his gaze sharpened and a quick menacing grin showed on his face. Umiwas na lang ako ng tingin dahil baka masuntok ko sya sa pagka-irita ko. Just you f*****g wait Zachary, you'll see that i'm better than you.    As i got back to the library, dun sana ulit ako uupo sa pwesto ko kaso merong umagaw. Well isn't the great? That was the most comfortable spot i found in this place.    Naki-upo ako sa mesa nung mang-aagaw at ipinagpatuloy ang pagsagot sa tests ko. Bigla naman akong kinausap ng bwisit na mang-aagaw na 'to.    "Excuse me, but you're not supposed to bring foods or drinks in the library." Suway nya. Umiinom kasi ako ng soda na binili ko habang nagsasagot.    I raised an eyebrow and continued to drink from my can. Tsaka ko lang sya sinagot ng maubos ko na ito. "I didn't knew that, thanks for telling me." I controlled my sarcasm for a bit, and unfortunately she got mad.    "I can tell na sinadya mong gawin yon." Well duh, she didn't have to point out the obvious.    Damn, can't she just mind her own business? Tumayo na lang ako at umalis, hindi talaga ako matatapos nito kung kukulitin ako ng kukulitin ng babae na yon. Nosy girls gets on my nerves, they don't know anything but to pry on other peoples businesses.    Then after three hours, i finally got to finish my math remedial tests! Napatingin din ako sa aking relo at saktong malapit ng maglunch. Dumiretcho ako sa klase ko para sabihin kay Jade na tapos na ko.    But as i got to the corridors, the annoying girl from the library called out to me. Di ko inaasahang susundan nya pala ako. "Hoy! Ikaw!" Aniya.    Tsk, problema neto? "I have a name you know." I told her.   "I don't care, pero pwede bang itapon mo ng maayos sa susunod ang basura mo? You already violated a rule in the library, tas mag-iiwan ka pa ng kalat don." Tas binigay nya sa akin yung lata ng soda ko kanina.    Napangisi lang ako sa kanya. "You could've just threw this away yourself. What a clean freak."    Inirapan nya lang ako. "Tch. Whatever, i hope i never see you again." Sabi nya.    "Same here." Pahabol kong sagot ng umalis na sya.    Jade's Point of View     Nang maglunch na, hahanapin ko sana si Ruben para masamahan ko sya. Dala ko na din ang mga baon namin para makakain na din kami habang nagsasagot sya. Nang makarating ako sa corridors, i saw Ruben from afar.    Tatawagin ko sana sya kaso napansin kong may kausap pala sya. Unti-unti akong lumapit at nakumpirma nga ang nakita ko, sino naman kaya yung babae na 'yon?    Theories began to form in my head. Di kaya girlfriend yun ni Ruben!?    I gasped at the thought. Yung babae ba na yon ang dahilan kung bakit nagcu-cutting classes si Ruben!? After all this time, he was cutting classes just to meet up with her? Then there's no doubt na natulungan na nya si Ruben sa remedial tests.    My cheeks puffed, thinking that it's so unfair. Best friends kami tapos di man lang nya pinakilala sa'kin yung girlfriend nya. I can't help but feel betrayed. Alam na alam nga ni Ruben na gusto ko si Caiden, tapos sya na may girlfriend hindi man lang nagkwento!    Pagka-alis nung babae, he headed to my direction. Nagulat sya ng makita nya ako, nang makalapit sya sa akin ay napangiti sya na para bang good mood sya. He showed me his papers and bragged that it was too easy for him.    "Guess what? Tapos ko na, sobrang easy. It wasn't really that challenging for me."    Napasimangot lang ako at binigay sa kaniya ang lunch bag nya, "Eto na baon mo." Walang gana kong sabi at tinalikuran sya para bumalik na sa classroom.    Kakain na lang ako na mag-isa sa classroom!    "What the-- Jade!? Anyare sayo?" Humabol sya sa akin at kinulit ako.    Ngumisi lang ako pero naiinis pa rin. "I'm fine. Don't mind me." If he won't talk about it, then it's fine. Ayoko namang ipilit na sabihin nya sa akin lahat ng sikreto nya.    Suddenly, Ruben just feel so far away from me. "You don't look like it. Tell me, ano bang problema at nababadtrip ka?"    Tinulak ko sya palayo ng onti. "Pwede ba? Personal space please."    "Wha-- tch." Then he gave up trying to figure out what was bothering me. Classic Ruben. Hahayaan nya lang akong mapawi ang galit ko over time. Di man lang ako suyuin! Or hindi man lang ako ilibre-- baka mawala galit ko non, kaso hindi eh! Hinayaan nya lang ako.     Napanguso lang ako...     ... Then i realized that i was acting as if i was his girlfriend. What the frick Jade!? Napa-iling lang ako at inisip ko na lang na pwede din akong magalit sa kanya dahil best friend ko sya! Tsk, damn it. I hate this. I really hate it when Ruben keeps secrets from me.    to be continued
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD