ตอนที่ 16 ละเมอหา
บรรยากาศงานแต่งงานในช่วงเช้า ดำเนินไปได้อย่างราบรื่น แม้จะขรุขระไปบ้าง แต่ก็ผ่านไปพ้นได้อย่างดี ด้วยความชื่นมื่น ท่ามกลางเสียงยินดีของแขกเหรื่อที่มาร่วมงาน ล้วนแล้วแต่เป็นเครือญาติและเพื่อนสนิท มิตรสหายไม่กี่สิบคนเท่านั้น
พิธีการที่เป็นไปอย่างเรียบง่ายกันเอง แต่ครบถ้วนทุกอย่าง เว้นเสียก็แต่ใบหน้าของบ่าวสาว ที่ดูเงียบขรึมปราศจากรอยยิ้ม ความสุขอย่างที่ควรจะเป็น
“แกดูหน้าณิดาสิ เหมือนจะร้องไห้ตลอดเลยน่ะ สงสารมันอะ” เมษ์ลาลิน อดจะกระซิบบอกเพื่อนสนิทอีกคนที่ถึงกับถอนหายใจดังออกมา
“เห้อ...รอดไปได้หวุดหวิดจริง ๆ นั่นล่ะ ฉันนึกว่าพี่กลางจะเทงานแต่งซะแล้ว ดีนะที่พ่อกับแม่ไม่รู้ ไม่งั้นเรื่องใหญ่แน่” อรรณ์ญาริญบ่นอุบ ขณะเหลือบสายตามองไปยังใครอีกคนที่ยืนอยู่ห่างออกไปเล็กน้อย ชั่วจังหวะนั้นที่สายตาสบประสานกัน หญิงสาวถึงกับเหลือบสายตามองบน ขบเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนจะสะบัดหน้าพรื
