ตอนที่ 29 ลูกผมเหมือนกัน
กระทั่งเวลาผ่านไปครู่ใหญ่ ท้องฟ้าใกล้เปลี่ยนสี พระอาทิตย์คล้อยต่ำลงเรื่อย ๆ เหนือแนวเขาด้านหลังของไร่
แสงสีทองส้มสาดผ่านปลายใบชา เรียงตัวเป็นระเบียบบนเนินลาดไล่ระดับ
ละอองแดดยามเย็นคลี่ตัวบางเบาเหมือนม่านผ้าโปร่ง
แต่งแต้มให้ไร่ชาทั้งผืนดูนวลตา ละมุนราวกับภาพวาดเสียงลมเอื่อย ๆ พัดผ่านยอดชา
กลิ่นใบชาสดผสมกับกลิ่นดินอุ่นหลังแดดค่อย ๆ ลอยแตะปลายจมูก ฟ้าด้านบนไล่เฉดจากฟ้าใสกลายเป็นฟ้าส้ม แล้วเคลื่อนเข้าหาเฉดม่วงอ่อนอย่างช้า ๆ แม้จะมีเพียงความเงียบรายรอบ แต่กลับเป็นความเงียบที่อบอุ่น เหมือนธรรมชาติทั้งไร่กำลังกล่อมให้ทุกอย่างหยุดนิ่ง...เพื่อรอรับช่วงเวลาสำคัญของวัน
เมฆินทร์เจ้าของรีสอร์ทชื่อดัง และยังเป็นเจ้าของไร่ชา ที่มีชื่อเสียงสำคัญทางภาคเหนือ ขี่ม้าตัวโปรด ลัดเลาะมาเรื่อย ในอ้อมแขนตระกองกอดสาวน้อยไม่ให้ร่วงตก ที่ผล็อยหลับไปได้ครู่ใหญ่ หลังจากที่เขาพาขี่ม้าตั
