Elif, kasıklarında ince bir sızıyla ve yanaklarında Yusuf’un gece boyunca bıraktığı öpücüklerin sıcak izleriyle uyandı. O an, gözlerini araladığında ilk gördüğü şey Yusuf’un gülümseyen, yumuşacık bakışlarıydı. Saçları biraz dağınıktı ama gözleri her zamanki gibi parlıyordu. İçinden, “Ne güzel bir sabaha uyandım…” diye geçirdi.
-"Günaydın sevgilim." dedi Yusuf’un sesi. Tınısı, sabah sessizliğini saran kadifemsi bir dokunuş gibiydi.
-"Günaydın sevgilim." dedi Elif, sesi uykulu ama içten bir sesle. Yusuf’un varlığı, ona huzurun tarifini yeniden yapıyordu sanki.
Yusuf’un gözleri parladı. Elif’i mutlu görmek onun için her zaman dünyalara bedeldi.
-"Sana kahvaltı hazırladım." dedi.
Elif yatakta hafif doğrularak yüzüne yayılan gülümsemeyle karşılık verdi.
-"Kurt gibi acıkmışım."
Yusuf’un y
