Ep.7

872 Words
​ "เมียน้อย "18+ Ep.7 ("นโม") ปรี้ดดดดด!!!!!!!!! "สบัดผ้าลง. รถทั้งสองพุ้งออกด้วยความเเรง. เห้ยทำไมเรามีความสุขวะไม่เคยได้มาทำอะไรแบบนี้เลยน่ะเอาจริงๆ" "เเละเเล้วทั้งสองคนก็มาพร้อมกัน. เเต่ตอนนี้รถของพี่เเชมเหมือนจะมีปัญหา 55555 เเน่สิ่เจอน้ำป่าวเเทนน้ำมัน. อะไรจะเหลือละ. " กรี้ดดด!!!!!! "เสียงกรี้ดเสียงโห่ข้างสนาม. ให้ลั่นใครชะละ. เฮียไง. นางมาจอดต่อหน้าเรา. เเละถอดหมวกกันน๊อกออก. บอกเลยว่าหล่อจัด 5555" เรา : หนูบอกเเล้วว่าเฮียต้องชนะ. / อาจาร. : หราาา/หยิกเเก้มเรา เรา : ☺ กะต่าย. : อย่างนี้ต้องฉลองเเล้วซิ พี่พัน. : ช่ายๆเเต่ขอเวลาไปเอาตังกับเด็กมันเเปป เรา : เอาเด็กพี่เขาด้วยหรอ พี่พัน : เอาดิ5555 กะต่าย. : เห้อเกียจไอ้พวกนี้จริง. ตันหา พี่พัน : ก็กะต่ายไม่คบกับพี่อ้ะ กะต่าย : หนูไม่ชอบผู้ชาย!!! เรา : อ่าว. ไม่ชอบผู้ชายนี่ชอบผู้หญิงหรอ กะต่าย : ประมานนั้นสนใจพี่ใหมน้อง/กอดคอเรา เรา : สนสิ่พี่จ๋าาา อาจาร : พอทั้งคู่เลยวุ้. ไม่ได้คนนี้ของเขา. /กอดคอเรา พี่พัน : แหวะ. ไปหาตังดีกว่า "พี่พันไปพักหนึ่งกลับมาพร้อมซองน้ำตาลเเละสาวนมโตมาอีกคน. เเน่นอนจริงๆพี่พันเราเนี้ยหล่อเท่ เจ้าชู้สุดๆไปเลย. " อาจาร. : ไปพวกเราฉลองกัน. /ชวนเพื่อนๆที่เหลืออยู่ที่ไม่ใช่พวกพี่เเชมน่ะ. พวกพี่เเชมกลับไปและ. พี่พัน. : คืนนี้ที่ร้าน. กูน่ะ. เต็มที่ กะต่าย. : ที่ร้ากกลับบ้านกันเขาไปส่ง เรา : 5555. ค่ะ อาจาร. : ต่ายมึงอย่าเนียนเด็กกูโว้ย เรา : ใครเด็กเฮีย. ค่ะหนูเด็กกะต่ายต่างหาก. ฟ้อด/หอมกะต่าย กะต่าย. : ว้ายย. ตายเเล้ว/เย้ยอาจาร อาจาร : จิ้! เรา. : ดึกและเฮียหนูกลับก่อนดีกว่า อาจาร ,: เดี๋ยวไปส่ง พี่พัน : ไม่ได้ต้องไปฉลองด้วยกันก่อน อาจาร. : พ่อนโมจะได้ว่าเอาดิ เรา : ค่ะหนูจะมาฉลองด้วย. ไปกะต่ายพาเราไปบ้านหน่อย. ที่รัก กะต่าย : ได้เลยที่รัก. 555 พี่พัน. : บันไรละเเดรกกันเองแบบนี้. ไอ้วุตกูจะทำไง5555 อาจาร. : ชิ้! เรา : 555 เดี๋ยวไปเจอกันที่ร้านค่ะเฮีย อาจาร : เครๆ. ขับรถดีๆน่ะต่าย กะต่าย. : รับทราบบบ. คร้าบบ "มากับกะต่าย. รถบิ๊คไบคของกะต่ายนั่นเเหละ. นางเป็นผู้หญิงที่เเซ่บมาก. สวยเปรี้ยว. ห้าว. " #บ้านเรา "กะต่ายมากับเรา เราพากะต่ายเข้าบ้านด้วยคือทุกสายตามองเรา. แบบเเปลกๆ คือกะต่ายนางเเต่งตัวเหมือนสาวสก๊อยไง. " พ่อ. : โมมากลับใครละลูก. เรา : ยังจำหนูได้อยู่หรอค่ะ พ่อ. : โม! ยุพิน. : หนูโมมากินข้าวสิ่ลูก เรา. : อย่าสะเอะเลียกฉันว่าลูก. ฉันไม่มีเเม่เป็นเมียน้อยคนอื่น พีรภพ : มากเกินไปน่ะมึง! ยุพิน. : ภพ! พ่อ. : เเละใครที่พามาด้วย เรา : ผัวค่ะ. พ่อ. : โม! กะต่าย. : มึงๆทำไมพูดแบบนั้น เรา : เออน่าตามน้ำ กะต่าย : อืม เรา. : ไปที่ร้าก. เข้าห้องกันดีกว่า. /กอดคอกะต่ายเดินขึ้นห้อง "อาบน้ำเเต่งตัวเเซ่บๆ. เกะอกเกงสั้นๆรัดๆ. นั่นแหละ. ปล่อยผมแต่งหน้าจัดๆหน่อย " กะต่าย. : แซ่บวะ เรา : ก็กลัวจะเเซ่บน้อยกว่าผัวไงละค่ะ /หน้าอ้อนใส่กะต่าย กะต่าย. : หราา. เรา : ถามจริงชอบผู้หญิงรึผู้ชาย กะต่าย. : ไม่รู้ดิ. เเต่ไม่อยากจริงจังกับผู้ชาย. กลัวหลายๆอย่าง. ทั้งเจ้าชู้. ทั้งหลอกลวง เรา : อ่อๆ. งั้นมาครบกันที่รัก5555 กะต่าย. : 5555. จัดไปที่รัก. "ลงมาข้างล่างก็เจอพีรภพนั่งอยู่. พ่อไม่อยุ่ยุพินก็ไม่อยู่เหมือนกัน. " พีรภพ. : มึงจะไปไหนโม! เรา : เสือก! พีรภพ. : กูถาม!! -/มากะชากเเขนเราอีกเเละ กะต่าย : ลูกผู้ชายป้ะวะ. ปล่อย/จับมือพีรภพออก พีรภพ. : กูไม่ไห้ไป. กลับไปบนห้องเดี๋ยวนี้. เรา : มึงมีสิทอะไรมาสั่งกู. คิดว่าใหญ่มาจากไหนกัน พีรภพ. : กูเตือนมึงละน่ะโม. มึงจะกลับเข้าห้องดีๆใหม เรา : กูไม่กลับ. อ้ายย !!! /มันอุ้มเราพาดบ่า ขึ้นมา พีรภพ. : เธอกลับไป! /ตะคอกใส่ต่าย เรา : กรี้ดด. ปล่อยกู!! ไอ้เชี้ย กะต่าย : นโม "มันไม่ฟังมันเเบกเราเข้าห้องเเละโยนเราลงเตียงตุ้บ. " เรา : โอ้ยพ่องมึงสิ่กูเจ็บ พีรภพ. : สม. แรดเนอะมึงเดี๋ยวนี้เที่ยวกลางคืนเเต่งตัวเเรดๆ เรา : สิทของกูใหมละ. มึงจะยุ่งอะไรกับกูวะ! พีรภพ. : กูต้องยุ่งพ่อมึงสั่งไห้กูดูเเลมึง เรา : อย่าเสือก! ถอย. อ้ายย. /มันจับเราเหวี่ยงลงเตียง พีรภพ. : มึงจะไห้กูมัดมือมัดตีนมึงรึป่าวห้ะ!!! /เเม่งหน้ากลัววะ เรา : ฮึ้กทำไมต้องยุ่งกับกูด้วย พีรภพ. : อย่าปัญญาอ่อน. นอนไปเลยมึงถ้าลุกอย่าหาว่ากูไม่เตือน!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD