จำนนรักร้ายนายมาเฟีย

ความรู้สึกสับสน

“อื้อ ปล่อยรสานะคิม รสาเจ็บ” ร่างเล็กนั้นตะโกนตามหลังเขาดังลั่น แต่ทว่าเสียงของหล่อนนั้นเหมือนกับสายลมที่พัดผ่านไปเท่านั้น เพราะไม่มีสิ่งใดที่ตอบสนองหล่อนเลยแม้แต่น้อย หล่อนหันไปมองหน้าพี่บอร์ดี้การ์ดสองคนที่เดินตามหลังมานั้น แต่ทว่าพวกเขาทำเหมือนกับว่าไม่มีตัวตนมา ณ ที่นี้

“นี่คิม อื้อ ปล่อยนะ”

พรืดดด!! รสาออกแรงยืนแข็งขืนอยู่ตรงนั้นแล้วรั้งแขนของหล่อนออกจากการเกาะกุม อย่างแรง ทำให้ข้อมือเล็กของหล่อนหลุดพ้นออกมาจากพันธนาการของเขาแล้ว หญิงสาวจ้องหน้าเขานิ่ง ดวงตาเขียวใส่เขา ที่เขาทำเอาแต่ใจแบบนี้

“คิมเป็นอะไร ทำไมต้องรุนแรงกับรสาด้วย”

“ไม่ได้รุนแรง ” ชายหนุ่มกัดฟันพูดพลางมองเลยไปยังสองบอร์ดี้การ์ดนั้น เขาส่งสายตาไปหาคนขับเพื่อให้รู้หน้าที่ เพราะอีกนิดเดียวก็จะถึงรถหรูของเขาที่จอดหลบมุมไว้อยู่ตรงนั้น

“ไม่แรงอะไร รสาเจ็บข้อมือไปหมด” หล่อนยังคงตำหนิเขาอีก

“หึ ความจริงต้องเจ็บมากกว่านี้ คนดื้อต้องโดนมากกว่านี้”

“คิมลืมไปหรือเปล่าว่าไม่ได้เป็นเจ้าชีวิตรสา ลูกน้องคิมคือพี่สองคนนะ ว๊าย!!! อุ๊บ!!!

ดวงตาหวานของรสาเบิกกว้างอย่างตกใจเมื่อร่างน้อยของหล่อนถูกเขาช้อนขึ้น จากนั้นเขาก็อุ้มหล่อนพาดบ่า หล่อนวีขาเรียวนั้นอย่างสุดฤทธิ์ แต่ทว่าร่างน้อยก็ถูกเหวี่ยงเข้ามาในรถของเขาในที่สุด

“อื้อคิม รสาเจ็บนะ โยนเข้ามาได้” หล่อนแวดเสียงใส่เขา ทำไมถึงได้เอาแต่ใจแบบนี้ ร่างสูงกลับไม่ตอบ ไม่รู้ว่าหูเป็นอะไรคนบ้านี่ หญิงสาวตำหนิเขาในใจ

“คิมไปไหนเนี่ย นี่ไม่ใช่หอเรานี่”

“ก็ใครบอกว่าใช่หละว่าจะกลับหอ” คิมทำเป็นไม่สนใจ ชายหนุ่มทำหน้านิ่งแล้วหยิบมือถือเครื่องหรูของ

รสามากดปิดเครื่องอย่างถือวิสาสะ

“นี่คิม เอาแต่ใจมากไปแล้วนะ” รสาท้าวสะเอวใส่เขา ทำท่าจะเอาเรื่อง

เอี๊ยดด… ว๊ายย!!!

เสียงห้ามล้อรถยนต์ดังขึ้นพร้อมกับเสียงตกใจของรสา ร่างน้อยกระเด็นจากที่นั่งเดิมอย่างแรง

“ขอโทษครับนายน้อย ”

“อืมๆ ขับไปๆ” คิมหันไปบอกคนของเขา พร้อมกับกดรีโมทปิดที่กั้นส่วนตัวด้านหลังทันที รสามองคนขับตามเขา โดยลืมไปว่าร่างของหล่อนนั้นขยับไปนั่งเกยอยู่กับตักเขาแล้ว

“อุ๊ย …อื้อ” และเมื่อนึกขึ้นได้ ร่างเล็กพร้อมขยับออกแต่ทว่าก็ถูกมือหนาๆนั้นรั้งเอวเอาไว้

“อื้อ....ปล่อยเลยนะ อื้อ บอกให้ปล่อย ”

“ไม่”

คิมตอบเสียงเข้ม สีหน้าดุดัน พลางรัดเอวน้อยบนตักแน่นมากขึ้น ต้องขอบคุณลูกน้องที่เบรกกะทันหัน

ทำให้คนตัวเล็กขึ้นมาอยู่บนนี้โดยเขาไม่ต้องออกแรง จะออกแรงก็ตอนนี้ที่อีกฝ่ายดิ้นหนีแขนของเขานั้น

“อื้อ รัดแน่นไปแล้วน๊า คนบ้านี่ รสาอึดอัด” รสาดิ้นเร่าๆ พลางแกะมือของเขาออกจากเอวกิ่ว แต่ทว่ายิ่งแกะก็ยิ่งรัด และตอนนี้เขารั้งร่างหล่อนเข้าใกล้จนหล่อนรู้สึกได้ว่าเขาต้องดื่มมาเป็นแน่เลย

“หึ จะรัดให้ตายเลยคอยดู ชอบขัดคำสั่งอยู่เรื่อย” คิมเค้นฟันพร้อมจ้องหน้าสวยนิ่ง

“คิมอย่าทำตัวเป็นเจ้านายรสานะ แล้วอีกอย่างรสาจะทำอะไร ก็เรื่องของรสา”

“แต่รสาเป็นของคิม” คิมพูดหน้าตาเฉย

“แต่เราไม่ได้เป็นอะไรกัน เราตกลงกันแล้วนี่ว่าระหว่างเรา ก็แค่เพื่อนกันมันส์ดี อย่ามาทำตัวแบบนี้ได้ไหม”

“ไม่ได้ รสาเป็นของคิม แล้วก็ต้องเป็นของคิมคนเดียว” ชายหนุ่มเอ่ยเสียงเข้ม ในใจรู้สึกหวงแหน

ยามที่ไอ้จอห์นนั้นเข้าใกล้เจ้าหล่อน เขาอยากจะกระชากมันมาเสยหมัดสักทีสองที เขาอุตส่าห์สั่งห้ามไปไหนกับมัน คนตรงหน้าก็ขัดคำสั่ง แบบนี้ต้องลงโทษหน่อยแล้ว คิมมองใบหน้าสวยของเขาที่ตอนนี้ลอยอยู่เหนือใบหน้าหล่อของเขา แขนเรียวพยายามชันร่างตัวเองที่ถูกเขาผลักนั้นลุกขึ้น

พรืดดด!!!!

“ว๊าย คิมจะทำอะไร อย่านะ ยะ อุ๊บ !!! อื้ออออ อื้อออ” ขาเรียวขยับได้เพียงแค่นั้น ปากหยักของเขาก็ฉกวูบลงมาประกบปิดปากหล่อนอย่างรวดเร็วและรุนแรง มือเล็กของหล่อนพยายามจะดันร่างของเขาออก แต่ทว่าก็ถูกเขาจับตรึงไว้อยู่ข้างศีรษะของหล่อนนั้น มือเล็กอีกข้างพยายามดึงเขาออก เขากลับจับมันอีกข้างขึงพรืดไว้กับเบาะรถอยู่อย่างนั้น

“อื้ออออ อื้อออ”คิมครางอย่างขัดใจ ปากหยักตามไปประกบปิดปากเล็กที่พยายามส่ายหนีนั้นให้จงได้ ร่างสูงขึ้นไปนั่งค่อมอยู่บนนั้น โดยใบหน้าหล่อคมยังคงซุกไซ้และประกบจูบอยู่อย่างนั้น

“อื้ออ อ๊ะ คนบะ อุ๊บ” รสาดีใจที่ปากหล่อนถูกเปิดออกเพื่อให้หล่อนสูดอากาศ หล่อนกำลังจะต่อว่าเขา

แต่เขากลับปะกบปิดและสอดแทรกเรียวลิ้นเข้าข้างในอย่างรวดเร็ว ตอนนี้พื้นที่ในโพรงปากอิ่มถูกเขาเข้าครอบครองแล้ว รสาเริ่มหายใจติดขัดเมื่อเขาพยายามเกี่ยวกวัดรัดรึงลิ้นเล็กของหล่อนตั้งแต่ปลายลิ้นจนสุดโคนนั้น หัวใจของหล่อนเต้นรัว เมื่อตอนนี้เขาดึงกระโปรงเดรสของหล่อนถลกขึ้นไปกองอยู่เหนือหน้าอกของเธอแล้ว

“หมับ !!

“อ๊ะ คิมอย่า อ๊ะ” รสาร้องห้ามเขาอีก เมื่อเห็นว่าเขาดึงชั้นในหล่อนออกแล้วเหวี่ยงทิ้งไปกองลงกับพื้นรถนั้น ตอนนี้หล่อนรู้สึกว่าร่างกายหล่อนมีเพียงชุดเดรสที่กองอยู่ตรงหน้าอกนี้ชิ้นเดียวเท่านั้น เพราะเสื้อชั้นในและกางเกงในลายลูกไม้ถูกเขาดึงมันออกไปเสียแล้ว

“อื้มมมม ” คิมครางอย่างขัดใจอีกครั้งเมื่อเจ้าหล่อนหนีบขาเรียวเข้าหากันยามที่เขาลากปลายนิ้วลูบไล้ไปสัมผัสตรงดอกไม้งามของอีกฝ่ายนั้น แต่ก็สู้ความช่ำชองของเขาไม่ได้หรอก คิมใช้ความชำนาญเล่นงานติ่งเนื้อที่ไวต่อความสัมผัส เขาเขี่ยมันไปมาอย่างหยอกเย้า ไม่นานนัก ขาเรียวของเจ้าหล่อนก็แบะออกกว้างอัตโนมัติ

“อะ อ๊ะ คิม อื้ออ” รสาร้องห้ามเสียงเบาหวิว ร่างเล็กของหล่อนทรยศหล่อนอีกแล้ว ตอนนี้เหมือนไม่อยากให้เขาออกห่างเลยแม้แต่เซ็นเดียว ดูสิเบียดแอ่นเรือนร่างถวายให้เขาอีกแล้ว รสาเกลียดใจตัวเองเป็นที่สุด ตอนนี้ร่างบางของหล่อนกำลังอ่อนระทวย ปากสวยที่ปิดสนิทตอนนี้ยอมเปิดให้เขาสอดลิ้นเข้าออกได้โดยง่าย หล่อนบิดเร้าไปมาอย่างเสียวซ่าน ยิ่งเขากำลังดึงทึ้งติ่งเนื้อเล็กของหล่อนอยู่ด้วยแล้วนั้น หล่อนกำลังหายใจลำบาก สมองเริ่มสับสนกับความรู้สึกของตัวเอง เธอจะหยุดมันหรือว่าจะให้ความสัมพันธ์ของเธอกับเขามันยุ่งเหยิงแบบนี้ต่อไป หญิงสาวคิดในใจ.....>>>>>