My Doctor, My Greatest Mistake

PROLOGUE: "Sign it, Cataleya," malamig nitong utos, halos walang emosyon ang boses. Nanginginig ang mga daliri ni Cataleya habang binubuksan ang envelope. Divorce papers. Parang hinugot ang kaluluwa niya habang binabasa ang mga salita. "Bakit, Nayll?" mahina niyang tanong, halos hindi lumalabas ang boses niya. "Ano'ng nagawa ko para sumuko ka agad?" Tumawa si Nayll, mapait. "Huwag mo nang gawing mahirap pa 'to, Cataleya. Wala tayong kailangang pag-usapan. Tapos na tayo." Napaluha si Cataleya, pero pinilit niyang ngumiti. "Kaya ko pa, Ale... please. Ayusin natin 'to. Ayokong mawala ka." "Cataleya, don't make this harder than it already is," malamig niyang putol. Tumayo siya, naglakad palapit sa bintana, tumalikod sa kanya. "Kung may nagawa akong mali," patuloy ni Cataleya, habol-hininga, "sabihin mo. Magbabago ako. Magbabago ako para sa'yo." Sumulyap si Nayll sa kanya, malamig ang tingin. "Ang mali mo, Cataleya," madiin niyang sabi, "ay iniisip mong ikaw ang kailangan ko." Tumayo si Cataleya, lumapit, pilit siyang inaabot ang kamay ni Nayll. "Please, mahal kita... hindi ko kaya na mawala ka. Hindi ko kaya" Bumigwas ang isang malakas na sampal mula kay Nayll. PAK! Nahulog si Cataleya sa sahig, hawak-hawak ang kanyang pisngi na namula at sumakit. Hindi siya makapaniwala. Sa unang pagkakataon, sinaktan siya ng taong pinakamamahal niya. "Magsawa ka na, Cataleya!" sigaw ni Nayll, puno ng galit. "Hindi ikaw ang mahal ko! Hindi ikaw ang kailangan ko!" Halos hindi makahinga si Cataleya. "Sino, Nayll? Kung hindi ako, sino?" "Gusto mo ba talaga malaman?" maanghang na sabi ni Nayll, lumapit sa kanya at hinila siya pataas sa braso. "Si Seraphina! Siya ang mahal ko! She always has been, Cataleya!" Parang binasag ang buong mundo niya. "Pero... kasal tayo..." pabulong niyang sambit, hindi matanggap ang katotohanan. "Kasal na pinagpilitan lang ng pamilya mo!" sigaw ni Nayll. "Kung hindi dahil sa merger ng kumpanya natin, hindi kita kailanman papakasalan!" Nalaglag ang divorce papers mula sa kamay ni Cataleya. Ang luha niya ay hindi na niya mapigilan patuloy itong umaagos habang ang puso niya'y parang pinitpit ng paulit-ulit. "Pinilit ko naman, Nayll..." umiiyak siyang sabi. "Pinilit kong mahalin mo ako... araw-araw..." "At bawat araw, pinilit ko ring itanggi na si Seraphina ang gusto kong kasama sa buhay ko!" balik ni Nayll, halos pumutok ang ugat sa leeg. "Diyos ko, Nayll..." nanginginig si Cataleya, bumagsak siya sa sahig, umiiyak, "mahal kita... mahal na mahal kita..." "Pero hindi ako kailanman nagmahal sa'yo!" mariing sigaw ni Nayll. "Kailanman, Cataleya, ikaw ang naging sagabal sa buhay ko!" Parang nilunod si Cataleya sa sarili niyang luha. Naramdaman niya ang matatalim na salitang iyon na sumugat hindi lamang sa puso niya, kundi sa mismong kaluluwa niya. Hindi pa nakuntento si Nayll, lumapit ito at itinapon sa kanya ang ballpen. "Kung may natitirang dangal ka pa, Cataleya," malamig niyang sabi, "pirmahan mo 'yan. Palayain mo 'ko." Nanginginig ang kamay ni Cataleya habang dinampot ang ballpen. Sa gitna ng kabuuang pagkawasak niya, tiningnan niya ang divorce papers. Ang bawat letra ay parang mga blade na humihiwa sa puso niya. "Pwede ba..." mahina niyang pakiusap, "isang hiling lang, Nayll... tingnan mo ako habang pumipirma ako. Para kahit isang beses, maalala mong may isang Cataleya na minahal ka ng buong-buo.” >>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>