. “แคร่กๆ เดี๋ยวสิทำไมเรียกต้นข้าวว่าน้า แล้วเรียกฉันว่าลุงล่ะ ทำไมไม่เรียกคุณอา??” คิงมองหน้าสาวน้อยด้วยความมึนงง โดยมีต้นข้าวกับลูกชายคนเดียวนั่งขำอยู่ข้างๆ
“ขะ ขอโทษค่ะคุณอา” ใบหน้าใสซื่อของเธอ ไม่มีเหตุผลที่คิงจะต้องโกรธหรือไม่พอใจ เขาได้แต่ถอดหายใจมองหน้าต้นข้าวที่กำลังยิ้มเยาะ
“มานั่งข้างๆน้าซิ เอ้ะ! แล้วนั่นคอไปโดยอะไรมาลูก” ต้นข้าวถามด้วยความตกใจ ทำให้ทุกคนหันมามอง
“คือ อันโดนยุงกัดแล้วเผลอเกาแรงไปหน่อยคะ เลยเป็นแผล” สาวน้อยตอบยิ้มแห้ง
“ไหนพ่อกับแม่บอกจะไปดูงาน ทำไมกลับมาเร็วละครับ” เสียงของชายหนุ่มใบหน้านิ่งพูดแทรกขึ้น ก่อนจะยกแก้วกาแฟขึ้นดื่ม
“แล้วแกกลับมาทำไม? พ่อเห็นแกขับรถออกไปแล้วนิ” สายตาของคิงผู้เป็นพ่อเหลือบมองลูกชายของเขาเหมือนรู้ทัน
“ผมแค่อยากอยู่บ้านบ้าง ไม่ได้เหรอครับ” คิ้วหนาเลิกขึ้นมองหน้าผู้เป็นพ่อก่อนจะยิ้มมุมปาก แล้วยกกาแฟขึ้นดื่มอีกครั้ง
“หึๆ” เสียงคิ
