"สวัสดีครับน้องนิชา" ไนท์ทักขึ้นทันทีที่นิชาเดินเข้ามา
"มานั่งนี่มา" ภศินบอกให้นิชามานั่งข้าง ๆ ตัวเองและถอดเสื้อออกห่มให้นิชา
"ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะ" นิชายกมือไหว้ทุกคน
"วันไหนที่ไอ้ภศินมันไม่รัก มาหาพี่ได้ตลอดนะครับ" ไนท์
"อย่าเสือกพูดอะไรที่กูรู้สึกว่าตีนกูจะลอยเลยนะ" ภศิน
"อือ พี่ภศินจะกลับดึกไหมคะ ถ้ากลับดึกนิจะกลับก่อนค่ะ"
"ไม่ดึกครับ นี่ก็คุยธุระเสร็จละ นี่ก็ 6 โมงเย็นพอดี ไปทานอะไรกันก่อน เดี๋ยวพี่ไปส่งที่บ้านนะ" ภศิน
"ค่ะ" นิชายิ้มให้ภศินเบา ๆ
"โอ๊ย แม่เจ้าโว้ย อิจฉาฉิบหาย" เดย์พูดขึ้นลอย ๆ
"เดี๋ยวกูไปก่อน พรุ่งนี้เจอกัน" ภศินจับมือนิชาและเดินออกมาขึ้นรถทันที
เช้าวันต่อมา
ณ โรงพยาบาล
ณ ห้องหมอภศิน
"คุณหมอคะวันนี้รับอะไรเป็นอาหารเที่ยงดีคะ" นุชถาม
"วันนี้นิชาน่าจะเอามาส่งครับ ออกไปทานกันเลยครับ" ภศินหันหน้ามาบอกนุช
"จะดีเหรอคะ อีก 5 นาทีเองนะคะ คุณนิชาจะมาทันเหรอคะ"
