หญิงสาวสะลืมสะลือตื่นขึ้นมาในช่วงกลางดึกของวัน ร่างบางขยับตัวช้าๆเพราะกลัวว่าคนข้างๆจะตื่น คนตัวเล็กก้าวเท้าเรียวบางลงจากเตียง ทันทีที่พื้นแตะถึงพื้นและจังหวะลุกขึ้น
“โอ๊ยย” ความเจ็บร้าวขึ้นไปยังช่วงกลางลำตัว เธอรีบเอามือขึ้นมาปิดปากทันทีกลัวว่าเสียงร้องจะเล็ดลอดออกไป
ร่างบางกวาดสายตาไปในความมืด เพื่อมองหาเสื้อผ้าของตัวเอง ก่อนจะพบว่าเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เธอใส่มามันขาดจากการดึงทึ้งของผู้ชายที่นอนอยู่บนเตียง เธอคงทำอะไรไม่ได้จำใจใส่เสื้อขาดพร้อมกับกระโปรงทรงเอขนาดยาวถึงเข่า ไม่ลืมที่จะใส่ชั้นในป้องกันโป๊
ของขวัญเดินออกมายังโซนรับแขกของห้องพัก แล้วเห็นว่ารถเข็นอุปกรณ์ทำความสะอาดของเธอยังอยู่ที่เดิม แต่เธอคงต้องทิ้งไว้ตรงนี้แล้วให้ผู้จัดการมาเอาออกไปแทน เพราะพรุ่งนี้เธอจะไม่เข้ามาทำงานที่นี่อีกแล้ว เธอจะลาออกจากงานนี้และหนีไปให้ไกลจากคนเลวที่มันทำกับเธอซะ
สถานีรถไฟ
ของขวัญหอบกระเป๋าเสื้อผ้า
