บทที่ 10 รอยยิ้มนี้

1127 Words

รถหรูสีเทาแล่นมาเรื่อยๆ มายมิ้นท์จะถามพี่ยังไง ว่าจะไปที่ไหน พี่ก็ยิ้มไม่ยอมตอบ จนปรากฎป้ายเข้าสู่จังหวัดกาญจนบุรี "มากาญเหรอคะ" มายมิ้นท์ถามโอโซน "ใช่แล้วหนูน้อย" "มากาญ แล้วต้องเป็นลับลมคมนัยขนาดนี้เลย แล้วจะพาหนูไปไหนคะ" "555 ถึงแล้วก็รู้เองจ๊ะน้องหนู" โอโซน ยังคงไม่ยอมบอก "พี่ก็นะ มาขนาดนี้แล้ว ไม่ยอมบอกสักนิดเลยเหรอคะ" "มาถึงขนาดนี้แล้วอดใจรอสักนิดนะครับน้องหนู" "ชิ" มายมิ้นท์พูดออกมาอย่างหมั่นใส้ ความน่าเอ็นดูของเธอ ทำเอาโอโซนอดใจไม่ไหว ยกมือโยกหัวมายมิ้นท์เล่น ไม่นาน รถก็แล่นเข้าที่จอด มายมิ้นท์มองดู มันเป็นลานดินขนาดกว้างมากๆ มีรถจอดอยู่ก่อนหน้าประมาณนึง วันนี้ อากาศค่อนข้างดีมากๆ ถึงแม้ท้องฟ้าจะสว่าง แต่ไม่รู้สึกร้อนเลย "ไปครับถึงแล้ว"โอโซนหันมาชวนมายมิ้นท์ลงจากรถ โอโซนเดินจับมือมายมิ้นท์ข้ามฝั่งมา เป็นถนนเส้นรอง เดินไม่กี่ก้าวก็ถึง มายมิ้นท์ยังคงมองสำรวจว่าที่นี้คื

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD