บทที่ 8 อดทนนิดนะคนดี

1176 Words

"อือออ" มายมิ้นท์ร้องออกมาในลำคอ โอโซน สัมผัสน้องอย่างแผ่วเบา นิ้วสากๆของเขา เล่นเอามายมิ้นท์ขนลุกไปทั้งตัว โอโซนประกบจูบน้องอีกครั้งอย่างอ่อนหวาน "ไม่มีใครแต่หนูน้อยยังมีพี่เสมอนะครับ เราจะผ่านเรื่องเลวร้ายในหัวใจของหนูไปด้วยกัน" โอโซนบอกออกมาเมื่อถอนริมฝีปากจากน้อง "ขอบคุณนะคะ" มายมิ้นท์บอกออกมาอย่างอบอุ่นหัวใจ โอโซน ถลกชุดนอนของแฟนสาว ขึ้นมากองไว้บนต้นขาของคนใต้ร่าง ก่อนจะบรรจงจูบหน้าผากอย่างอ่อนโยนอีกครั้ง แล้วไล่ลงมาที่พวงแก้มของน้อง กลิ่นกายของน้องหอมชวนหลงไล่ ฝังเข้าไปในโสตประสาทของพี่ มายมิ้นท์หลับตาพริ้มรับสัมผัสที่อ่อนหวานและแผ่วเบานี้ อย่างไม่คัดค้านใดๆ ตอนนี้มือสากๆของคนเป็นพี่ไล่ลูบไล้ไปทั่วเรือนร่าง สายตาจองมองที่สาวน้อยใต้ร่างที่หลับตาพริ้มอยู่อย่างนั้น โอโซนปลดเปลื้องชุดนอนให้พ้นเรือนร่างของแฟนสาว ตอนนี้ที่กายของสาวน้อยเหลือแต่บราลูกไม้สีดำ และกางเกงในซีทรูตัวจิ๋

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD